این اتفاق می افتد به طوری که یک فرد تمام زندگی خود را در یک مکان صرف، و سپس به طور ناگهانی چیزی را در سر خود کلیک می کند و همه چیز نمی تواند فکر وسواس را پرتاب کند. این ممکن است در رابطه با افراد و مکان ها اتفاق بیفتد. در این مورد، ما در مورد دامنه های کوهستانی صحبت می کنیم. و ما در مورد آنچه که شما یک گزارش را در کانال Trevel از بالای البروس مشاهده کردید صحبت نمی کنیم، باید از این مکان بازدید کنید. احتمالا کوه ها تنها نگاهی به چشم انداز هستند که موجب احساسات مبهم ما می شود: شروع از ترس از ارتفاع و پایان دادن به احساس آزادی.
کارشناسان بر این باورند که قله های کوهی شما را نه تنها مانند آن جذب می کنند - به این معنی است که شما چیزی برای فکر کردن در مورد زندگی خود دارید. اگر شما به چشم انداز سنگی بی تفاوت نیستید و بدون صعود و پیاده روی زندگی می کنید، ممکن است احساسات خود را در مراحل بلندپروخته شده در زیر، که روانشناسان ارائه می شود، یاد بگیرند.
صعود واقعی کمبود ارتقاء در زندگی عادی را دوباره پر می کند
عکس: pixabay.com/ru.
مرحله اول: صعود
همانطور که روانشناسان معتقدند، تمایل به تسخیر بالا در معنای حقیقی می تواند بگوید که شما یک عدم تعادل خاصی در دوش دارید. فرض کنید شما برای سالهای زیادی در پست کار می کنید که شما را به همه جذب می کند، اما شما احساس می کنید که شما نیاز به ارتقاء مشاهده نمی کنید. در این مورد، روان ما نیاز به حداقل صعود دارد - حتی اگر شما شغلی را انجام ندهید، اما سوار بر شیب با موانع بیشتر غلبه بر بالا به بالا، استرس را حذف می کند و اعتماد به نفس بیشتری خواهد داد. البته، این بدان معنا نیست که هر فرد ناراضی از کار و موقعیت آن بلافاصله به کوه ها می رود، با این حال، با توجه به آمار، مردم با عدم تعادل بین انتظارات و آرزوهای غیر واقعی برای تسخیر کوه کوه است. همان کسی که منجر به یک زندگی اندازه گیری شده و آرام می شود، با توجه به مزایای موجود، به ندرت به ذهن فتح اورست می آید. به هر حال، ارتفاع کوه به طور مستقیم بستگی به درجه ادعاهای یک فرد به خود و جهان اطراف دارد.
به نظر می رسد که فرد خود را به چالش می کشد، تصمیم به صعود.
با این حال، بسیاری از آنها به کوه افزایش یافت، به طوری که آنها بلافاصله از آن بیرون می آیند
عکس: pixabay.com/ru.
مرحله دوم: نمایش ها
یکی دیگر از مشاهدات جالب روانشناسان: تفاوت بزرگی بین، از چه نقطه ای است که شخص از پانوراما لذت می برد - از پا یا از بالا. کسانی که ماساوی کوه را از زمین تحسین می کنند، می توانند به عنوان یک قاعده، مردم عاقلانه و حساس باشند، زیرا روانشناسان معتقد بودند. چنین افرادی به شدت بر روی پای خود هستند، آنها می دانند که چه می خواهند و چگونه به آن دست یابند. بنابراین می دانید اگر شما از نظر کوه جذب شده اید، و نه فرایند فتح آن - شما به روشنگری رسیده اید، و فردی که در روح خود تعادل را به دست آورده است. علاوه بر این، این حکمت به سن بستگی ندارد.
اگر یک فرد به دنبال آنچه که آنچه را که در زمین از بالاترین نقطه اتفاق می افتد مشاهده می کند، به این معنی است که او آماده است تا از خراش یا تمام عمر خود یا برخی از موارد شروع شود. چنین افرادی معمولا به هر حال به شدت بر روی پای خود هستند، بنابراین آنها از ارتفاع نمی ترسند.
اگر از دیدگاه از بالا لذت ببرید، و نه در پای، سپس شما برای تغییر آماده هستید
عکس: pixabay.com/ru.
مرحله سوم: تبار
از دیدگاه روانشناختی، تبار به عنوان تمایل به بازگشت به جایی که آن را دنج و ایمن خواهد بود در نظر گرفته می شود. این افراد با لذت بردن از کوه از کوه صعود می کنند، اما لذت بیشتری به فرآیند بازگشت می دهد. ممکن است بگویم که در زندگی معمول خود، یک فرد بیش از حد گرفته است و من آن را سخت می پوشانم. بنابراین، تبار از کوه، او به عنوان یک زندگی "فرود"، که در آن وظایف بسیار زیاد نیست، درک می کند، و آنها کمتر نیاز به شرایط ندارند، با این حال، شرایط اجازه نمی دهد که آرام شود.
به عنوان مثال، مناظر طبیعی واقعا قادر به تأثیر آگاهی ما هستند، به عنوان مثال، لازم نیست که به دور بپردازیم - اکثریت مطلق نویسندگان بزرگ با کوه ها خوشحال بودند و تمام فصل ها را در آثار خود اختصاص دادند: Lermontov، Pushkin، Mayakovsky و بسیاری دیگر.
بله، همه مردم ترجیحات خود را دارند: شما می توانید بگویید که آنها به کوه ها بی تفاوت هستند، اما شما احتمالا اعتیاد خود را مانند عمق دریا دارید، اما این یک مکالمه کاملا متفاوت است.