حتی قبل از زایمان، دکتر Wallow، تحسین سر خود، اطمینان داد که کودک بزرگ خواهد بود. با این حال، پسر با استاندارد متولد شد، به نظر من، پارامترها: وزن - 3556 گرم، رشد - 52 سانتیمتر. اگر چه بعدها، زمانی که ما تمام تولد ها به دفتر کودکان در کلاس اصلی دعوت شد (ما نشان دادیم که چگونه کودک را بشویید، برای تمیز کردن اسپوت، گوش ها)، متوجه شدم که من به معنای دکتر هانگو بودم. در مقایسه با بچه های تایلندی، ما، البته، یک حکم واقعی را نگاه کرد.
اما زمانی که او مرا به بخش آورد - در حال حاضر در چند ساعت پس از زایمان (شسته شده، لباس پوشیدنی خشک شده)، به نظر من کاملا یک ابر بود. او همان چیزی نیست که دست خود را بگیرد، حتی دست زدن به ترسناک بود. خوب، به فوریت کمک کرد. آنها یک کودک را به قفسه سینه خود گذاشتند (هرچند که هنوز شیر وجود نداشت)، به من و شوهرش برای برقراری ارتباط با او در حدود یک ساعت، و سپس به دفتر کودکان رسید.
در واقع، هیچ قاعده ای در بیمارستان های تایلندی وجود ندارد که کودک باید پس از تولد باشد. اگر یک میل وجود دارد، می توانید همراه با کودک اطراف ساعت باقی بمانید. ما فقط باید روی دکمه تخت کلیک کنیم و در مورد این پرستاران و پرستار صحبت کنیم. اما من سفارشات محلی را نمی دانستم. بنابراین، زمانی که پرستار کودک را گرفت، من واقعا تجربه نکردم. پس از همه، و با دختر من، چند سال پیش نیز بود: چند بار در روز او به تغذیه آورد، و سپس آنها بلافاصله فرسوده شدند.
به تنهایی، من بلافاصله یک لپ تاپ را که توسط شوهرم آورده شده بود باز کردم (Wi-Fi در تمام اتاق ها وجود دارد)، و کل بهمن از تبریک ها فورا سقوط کرد. من با تمام جهان ارتباط برقرار کردم، احساس شادتر شدم، در حالی که دوست دخترم از صدها تماس و پیام در همان زمان ساخته نشد. پس از آموختن که کودک با من نیست، او فریاد زد، به طوری که شنیده شد، احتمالا، حتی در راهرو: "فورا تقاضای پسر به عقب، به طوری که آن را غیر قابل جبران نیست!"
ادامه ...
سابقه قبلی اولگا را بخوانید و در اینجا کجا شروع می شود - در اینجا.