Ranong، علاوه بر منابع رادون خود، به دیگران خوشحال است. پس از ترک هتل ما (هنوز هم در استخر با آب شفا، شما نمی توانید بیش از یک ساعت در روز)، ما بلافاصله به سلاح های رستوران های محلی وارد شویم. درست در مقابل هتل ما، ما یک ردیف از موسسات را پیدا کردیم - کاملا ظاهری ظاهری و پر از ساکنان محلی. علاوه بر این، تمام رستوران ها معلوم شدند همان نوع هستند: یک کوره به جداول ساخته شده است، که در آن شما می توانید حداقل سوپ را با دمپایی، حتی یک گوشت بو داده، طبخ کنید. مواد تشکیل دهنده به طور جداگانه تایپ می شوند - یک بوفه بزرگ، گوشت خام، ماهی، این dumplings، قارچ، سبزیجات و غیره را به دست می آورد. اما در حال حاضر غذای آماده شده وجود دارد: برنج با مواد افزودنی های مختلف، رشته فرنگی سرخ شده، با دوازده انواع سالاد، دسرها و فقط میوه ها. این ارزش این شکوه و جلال است، شرمنده به گفتن، 129 بات (در روبل - تا آنجا که) به ازای هر نفر. تعداد رویکردهای جدول نامحدود است. راز چنین هزینه کم، من هنوز نمی توانم درک کنم. پیشخدمت محلی، که من به طور مستقیم از آن پرسیدم، به نظر او، پاسخ جامع را داد. "خوب، با این حال، شما باید نوشیدنی ها را سفارش دهید، که در اینجا بسیار ساکت هستند."
ستیزه جویان میانمار (او برمه است) نه چندان دور برای خارجی ها بسته شد.
ما یک بطری بزرگ آب را سفارش دادیم که ما را در "مقدار جدی" معادل 50 روبل هزینه کردیم. من نمی فهمم! من فقط می دانم که اگر دوباره به Ranong برسید، قطعا از طریق همان مسیر بروید: منابع رادون منابع رادون.
میانمار، که اغلب به عنوان کشور هزاران بتور نامیده می شود، از دور، معابد خود را جذب می کند.
... با این حال، برای همه این تمرینات زیبایی و آشپزی، شما نباید چیز اصلی را فراموش کنید، چرا من به Ranong رسیدم. وقت آن رسیده است که در جاده جمع شود پس از همه، فردا صبح من باید به میانمار همسایه بروم، که هنوز برای خارجی ها بسته نشده است.
ادامه ...
سابقه قبلی اولگا را بخوانید و در اینجا کجا شروع می شود - در اینجا.