مردم به دلایلی تمایل دارند بر این باور باشند که رابطه ایده آل این است که وقتی به همان اندازه فکر می کنید، زمانی که مردم فکر می کنند، زمانی که آنها دقیقا همان منافع، خواسته ها و غیره را ندارند، احساس می کنند به نظر می رسد، آنچه ما برای چیزی غیر قابل دسترس تلاش می کنیم. در نتیجه چنین تاسیسات، روابط خود دست کم گرفته می شود و در بهترین حالت تنها نزدیک به ایده آل افسانه ای محسوب می شود. برای از بین بردن این تعصبات، من می خواهم در مورد این واقعیت بنویسم که، طبق آخرین تحقیقات، زوج های خوشحال نیز سوگند می خورند. نکته مهم این است که نزاع توسط شرکای به عنوان نشانه ای از فروپاشی روابط درک نمی شود. به این معناست که اگر ما خود را پیش از این پیکربندی کنیم، اگر یک تناقض وجود داشته باشد، به این معنی است که ازدواج شکست خورده است، و با هر رابطه رابطه بدتر و بدتر می شود، پس از آن خواهد بود. و هر گونه نزاع ما را از یکدیگر دور می کند. همچنین، با توجه به تحقیقات مشابه، ازدواج پایدار در نظر گرفته می شود:
الف) همسر درگیری به آرامی شروع می شود؛
ب) شوهر به همسرش اجازه می دهد تا بر تصمیمات خود تأثیر بگذارد.
برعکس، شاخص های نامطلوب نیز وجود دارد - به اصطلاح 4 سوارکار از آخرالزمان، که زودتر یا بعدا منجر به شکستن روابط می شود:
1 یک منتقد شخصی است. به این معنا، بحث در مورد وضعیت درگیری به حمله به شخصیت یک شریک می رسد.
دوم - تحقیر
3 دیواره سرد است - زمانی که، در روند پیدا کردن رابطه، یکی از شرکا "بسته" و متوقف گوش دادن.
چهارم - رفتار محافظتی یا به سادگی صحبت کردن، انتقاد در پاسخ به انتقاد.
حضور تظاهرات ذکر شده واقعا برای رابطه بسیار مضر است.
و نزاع های گاه به گاه نشانه ای از یک اتحادیه ناراضی نیست. برعکس، اگر مردم سکوت کنند و هرگز روابط نداشته باشند، این نشان می دهد که آنها به یکدیگر بی تفاوت هستند یا آنها به سختی نارضایتی را خنثی می کنند و این یک بمب زمان است.
این ها صدا من هستند، از لحاظ علمی، اندیشه های مربوط به رابطه کامل، تقویت شده اند.
