- Sabina, ĉu vi estas kontenta pri via vivo?
- Tre!
- Via kuro aldonas la envion de multaj. Kiel vi sukcesis eniri la serion, kiu estas plej populara kun la fama "Restado Alive"?
- Kun la specimenoj, ĉio okazis tute hazarde. Mi vizitis mian bonan kamaron de Moskvo, serĉis kelkajn horojn por vespermanĝo. Ĉe tiu tempo, Vyacheslav Yakovlev, kiu estis unu el la produktantoj de la serio "Siberio", veturis al li. Li aŭdis en konversacio, ke mi vivas kaj laboras en Usono, kaj demandis, ĉu mi ne volis provi mian manon en interesa projekto? Mi registris specimenojn en Moskvo kaj sendis ilin al Los-Anĝeleso. Kaj mi estis aprobita. Kompreneble, mi ankoraŭ helpis la fakton, ke mi ne havis rusan akcenton. En la serio mi ludas israelan, do mi ŝatus, mi ludis sur la gisado, sed kun malbona angla mi ne pasus ĝin.
- Kie venas tia scio pri la lingvo?
- En la adoleskeco de la jaro, mi estis engaĝita en la angla kun instruisto, kaj tiam mi provis subteni la nivelon de la lingvo. Tamen, en la unua jaro de studo en Strasberg (Lee Strasberg teatra instituto. - Ed.) Mi havis plonĝojn en kompreno. Sed ĉi tio estas la tuta laboro. Mi legis multajn verkojn en la angla, iris al kursoj kun gisita direktoro, kie vi donas tekston por specimenoj kaj 10-15 minutoj por prepari kaj ludi la scenon. Mi intence metas streĉan, malkomforton, tiel ke mi devis kolekti kaj venki timon. Kaj mi laboras pri la emfazo kun aparta instruisto. Ĉi tio estas tute malsama mekanismo. Kiel re-lerni paroli.
- Probable, en la Instituto de Los-Anĝeleso, ĉu vi lernis paroli denove?
- Vi povas kaj por tiel diri. (Ridas.) Mi, ekzemple, pensis dum tre longa tempo, ke la esprimo "por bona" signifas "por io bona" - laŭvorte tradukis ĝin. Kaj ĝi signifas "ĉiam" aŭ "kun la finoj". Kaj ĉiufoje kiam mi flugis dum kelkaj semajnoj al Moskvo sur la pafado, tiam la samrangaj studentoj demandis min: "Ĉu vi iras kun la finoj (" por bona ")?" Kaj mi, konsiderante, ke ili celas mian foriron por io ĝoja, diris: "Jes, uloj! Mi pafas! Ĉio estas timinda! " Ĉiu kun mi tiel fermentita! Kaj mi pensis: Kio spirita popolo estas ĉi tiuj usonanoj! (Ridas.) Trifoje ĝi faris ĝin! Kaj ili estis tiel surprizitaj kiam mi estis vidita post kelkaj semajnoj, sed iel ĝentile silentas. Tiam mi fine kuris el miaj konatoj: "Kial vi promesas la tutan tempon kun la finoj de irado - kaj ne foriros?"
Lastatempe, la sorto alportis Sabina kun Michael Madsen. Ili renkontis la pafan areon de la tragicomedia "naŭa nubo". .
- Lingva baro estis la plej malfacila punkto en adapto al usona vivo?
- Mi adaptis sufiĉe facile. Mi havas kosmopolitanon, mi multe vojaĝis de frua aĝo, do mi ne havis rigidan pensmanieron, kio estus malfacile rompi.
- Ĉu vi ne maltrafis hejmon?
- Mi maltrafis, kompreneble! Precipe pri gepatroj kaj amikoj. Sed mi ofte flugas sufiĉe sufiĉe, do ĉio estas iel eltenita.
- Sabina, se vi revenos al la televida serio, tiam la eventoj disvolviĝas en Siberio, kie la tunga meteorito falis. Pafado okazis en Rusujo?
- Ne, ni estis filmitaj en la malgranda urbo Winnipeg, en la nordo de Kanado. Naturo estas tre simila al nia, sed flugi nur kelkajn horojn de Los-Anĝeleso. I estis la perfekta opcio.
- Ĉu vi konsilis amerikajn produktorojn pri rusaj nebaws kaj tradicioj?
- Ni laboris tre bonaj artistoj. Sed kompreneble ekzistas kelkaj subtilaj trajtoj, kiujn nur rusa viro povas rimarki. En unu el la epizodoj, ni atingas forlasitan urbon, kaj kompreneble artistoj donis koloron kaj teksturon al ĉi tiu loko. Kaj nia produktanto demandas min: "Kiel vi?" Kaj ĉio ŝajnas granda, sed ne sufiĉas iom da vivo. Kaj mi diras: "Skribu sur unu el la domoj -" Tsoi viva! ". Kaj la rakonto tuj aperis kaj nur la plej precizeco, ke nur persono, kiu kreskis en Rusujo, povas scii pri.
"Se ni parolas pri iliaj intereloj: en nia prezento tipa amerika estas tiu, kiu manĝas de plastaj skatoloj, legas bildstriojn kaj aspektas basbalo. Ĉi tio estas vera?
- Kompreneble ne! Estas klare, ke ĉiuj homoj diferencas. Vere, ili ankaŭ foje pensas, ke ni ne havas vojojn, ĉiuj havas urson kaj balalaikon! Jack! (Ridas.) Estas, kompreneble, iuj ĝeneralaj karakterizaĵoj, kiuj eble estas esencaj plejparte. Sed mi ne plu rimarkas. Mi preferas vidi apartan personon antaŭ li kaj ne tranĉi ĉion sub unu kombilo. Sed basbalo ili vere amas! (Ridas.)
En la serio "Siberio", kiu sur usona televido batas la rangigojn de la legenda "Restado Alive", Sabina ludas unu el 16 fremduloj, kiuj trovis sin en la rusa tajgo. .
- Kiel vi batis vin en la usonanoj?
- ilia furioza deziro kredi je io bona, en la plej bona.
- Vi baldaŭ naskiĝas. Laŭ usonaj normoj, vi ankoraŭ havas familion frue, kaj en la rusa - estas longa tempo. En ĉi tiu demando, ĉu vi estas pri kies flanko?
- Mi kredas, ke ĉio havas sian tempon. Granda feliĉo estas povi aŭskulti vin mem, kaj grandan tragedion - faru ion laŭ la ĝenerale akceptita opinio.
- Gepatroj ne sugestas, kio estas jam tempo?
- Ne! Sed vi, laŭ mia opinio, sugestas! (Ridas.)
- Familio influas vian vivon aŭ ĉu vi jam influas ilin?
- Ni influas la vivon de ĉiu alia. I estas neevitebla. Ni estas tre proksimaj, kaj gepatroj estas mia plej potenca subteno. Mi ne farus sen ili kaj duono.
- Vi ne pensis, kie vi vivos en la estonteco?
"Se mi scivolis pri tio, mi bezonis elekti alian profesion." Eĉ la aktoroj vivantaj kaj funkciantaj nur en Rusujo alfrontas mankon de tempo pasigita kun la familio. Sed denove, kiam la familio aperas, tiam estos solvoj, kaj kompromisoj.
- Sabina, nun vi estas kontenta pri via vivo, kaj kio sekvas?
- kaj tiam - vivi. (Ridas.)