«Што хочаце са мной рабіце, але я ўпэўнены, што нам трэба забыць пра такую глупства як Стары Новы год, і адзначаць дзень Раства Хрыстова па сучасным грыгарыянскім календары - 25-га снежня.
Па-першае, гэта лагічна. Мы ж святкуем ПАДЗЕЯ, якое дало пачатак летазлічэння, значыць, яно ў адносінах да летазлічэння першасна. Ад нараджэння Хрыста увесь свет пачаў адлік дзён і начэй, адпаведна, ПАДЗЕЯ павінна было адбыцца раней, чым рэакцыя на яго.
Па-другое, Новы год 1-га студзеня павінен даць старт справах і здзяйсненняў, а не двухтыднёвым гультайства і чаканню п'янкі. Колькасці з трэцяга краіне добра б закатаць рукавы і пачаць працаваць, а то ўвесь канец снежня і так працавалі так сабе.
Па-трэцяе, не можа быць два Каляд і не можа быць два Новыя гады! Само існаванне дзвюх дат абясцэньвае і тую, і іншую.
Вядома, прыйдзецца дамаўляцца з каталікамі. Пад перанос дат можна ад іх атрымаць рух насустрач у якіх-небудзь прынцыповых пытаннях.
Калі мы гадоў пятнаццаць таму ўпершыню патрапілі ў іерусалімскі храм Гроба Гасподняга, мяне ўразілі тры лункі, у кожнай з якіх нібыта стаяў дзве тысячы гадоў назад крыж з распяццем Збаўцам. Тры канфесіі (праваслаўная, каталіцкая і армянская) ніяк не маглі вырашыць, якія разлікі больш дакладныя ў вызначэнні святога месца, бо навукоўцы мужы з гэтых трох канфесій тыкалі ў розныя пункты полу, падмацоўваючы свае зацвярджэння нібыта дакладнай матэматыкай. У апошнія прыезды я гэтых нестыковак ўжо не назіраў - адна агульная лунка на новым месцы.
Значыць, дамаўляцца ўсё-такі можна. Дык чаму бы і не па астатніх пытаннях? »