У Тайландзе, як у Грэцыі, ёсць усё. Нават тыя рэчы, з якімі асабіста ў мяне ну ніяк гэтая краіна не асацыяваліся. Напрыклад, я, абвандраваў да пераезду на Пхукет усю Паўднёва-Усходнюю Азію ўздоўж і папярок, доўгі час не падазравала пра існаванне тайскага кавы ці вінаробства. Аднак, як высветлілася, у гэтых двух сферах тайцы ладна атрымалі поспех. Але калі да мясцовых вінам я яшчэ блізка не падабралася, то вось кава, хоць і працягваю карміць грудзьмі, тым не менш п'ю. Праўда, не ўсе гатункі.
... Для пачатку - невялікі гістарычны экскурс. Усё пачалося ў васьмідзесятыя гады мінулага стагоддзя. Менавіта тады Яго Высокасць Кароль Рама IX разгарнуў шырокую праграму па вырошчванні каву. Раней у «золатам трыкутніку» (гэта такое мястэчка на стыку трох дзяржаў - Тайланда, М'янмы і Лаоса) зараблялі опіюмам. Аднак пасля прыняцце каралеўскай праграмы фермеры, ад граху падалей, сталі пазбаўляцца ад Опіумныя плантацый. На радасць нам, кофеманам. Таму што, як высветлілася, мясцовыя зямлі цалкам здольныя даваць прыстойны кавы гатунку «Арабіка».
На поўначы Тайланду размясціліся кававыя плантацыі.
У выніку сёння Тайланд лічыцца найбуйнейшым азіяцкім экспарцёрам кавы. Праўда, самі тайцы ставяцца да гэтага напою вельмі своеасабліва. Для іх гэта перш за ўсё дэсерт. Звычайная падача кава тут вось такая: эспрэса заліваюць у высачэзны келіх, насыпают туды гару лёду, багата абмешваюць згушчонкі і зверху яшчэ ўпрыгожваюць узбітымі сліўкамі. Таму калі хочацца выпіць проста капучына або лате (ёсць у любым кафэ), трэба абавязкова ўдакладніць: «Hot!»
І, вядома, тайцы прымудрыліся вызначыцца і ў гэтай сферы. Яны не толькі пастаўляюць выдатнае Арабіка ў многія краіны свету, але яшчэ і прыдумалі самы, мабыць, арыгінальны выгляд кава. Ну ці, па меншай меры, самы дарагі. Карацей, сутнасць такая (асабліва ўражлівым лепш не чытаць!). Сланам даюць на сняданак, абед і вячэру выключна кававыя збожжа, а потым ... проста збіраюць іх памёт. Усё старанна прамываецца. І - вуаля, - чароўны напой гатовы!
У нас на Пхукет ўжо з'явіліся кафэ, дзе падаюць Black Ivory Coffe. Каштуе ён нятанна нават па маскоўскіх мерках - каля 50 долараў за порцыю. Але жадаючыя паспрабаваць ёсць, і іх даволі шмат. І хоць я звычайна хоць бы цікаўнасці дзеля спрабую ўсе экзатычнае, аднак на гэты раз вырашыла не эксперыментаваць. Так што магу толькі перадаваць чужыя словы.
Сланоў кормяць зярняты кавы, каб потым атрымаць самы незвычайны і дарагі гатунак кавы.
Дык вось, распавядаюць, што кава з какашек сланоў неверагодна мяккі і духмяны (хто б сумняваўся!). Таму што, маўляў, страўнікавая кіслата сланоў разбурае бялок, які і з'яўляецца ключавым фактарам горычы ў каву. Ну што, паверу на слова. Лепш распавяду вам пра якую-небудзь іншую экзотыку. Напрыклад, пра смажаных тараканаў і вэнджаных скарпіёнаў.
Працяг ...
Папярэднюю гісторыю Вольгі чытайце тут, а з чаго ўсё пачыналася - тут.