Ілья Авербух ўжо даўно вядомы не толькі як славуты прызёр Алімпійскіх гульняў, чэмпіён Еўропы і свету, але і як пастаноўшчык многіх лядовых шоу. Падчас навагодніх вакацый Ілля прадставіць свой новы спектакль "Шчаўкунок і Мышыны кароль». сустрэўся з пастаноўшчыкам і высветліў усе падрабязнасці.
- Ілля, кажуць, што «Шчаўкунок і Мышыны кароль» - самая дарагая пастаноўка з усіх, што вы зрабілі. Гэта праўда?
- Я думаю, што гэта не толькі адна з самых дарагіх, але і амбіцыйных нашых работ. Сам па сабе спектакль мае на ўвазе вялікі маштаб. Мы ўжо ўзялі высокую планку з нашымі ранейшымі працамі, у прыватнасці, са спектаклем «Кармэн», які меў каласальны поспех у Маскве, і не можам сабе дазволіць паніжаць узровень. Таму ўсе гледачы, якія прыйдуць на шоў, ўбачаць маштабныя дэкарацыі і апынуцца перад імі анфас па-за залежнасці ад месца ў зале. У шоў задзейнічана шмат артыстаў розных жанраў, будзе сінтэз і перапляценне розных відаў мастацтваў, і не толькі лядовых. Усё гэта, вядома, патрабуе вялікіх фінансавых выдаткаў. Але я думаю, шоу сябе акупіць, паколькі мы ўжо заваявалі свайго гледача, што паказвае дынаміка продажу квіткоў.
- На лёдзе, як заўсёды, будуць зоркі?
- Зорны склад, які прадстаўлены ў спектаклі «Шчаўкунок», будзе служыць не толькі яго ўпрыгожваннем, але і добрай матывацыяй для тых, хто прыйдзе глядзець. Бо выступ адразу чатырох алімпійскіх чэмпіёнаў розных гадоў - вялікі падарунак усім. Так, упершыню мы пачынаем працаваць у рамках спектакля з Адэліна Сотнікавай. Цяпер яна бліскуча працуе ў маім праекце «Ледніковы перыяд». Адэліна у адной з галоўных роляў у «Шчаўкунку» нароўні з алімпійскім чэмпіёнам Аляксеем Ягудзін - маім сябрам і партнёрам, з якім мы доўгія гады працуем разам. Вядома, упрыгожаннем таксама стане выступ алімпійскіх чэмпіёнаў Таццяны Тотьмяниной і Максіма Марыніна. Плюс лядовы балет і спецэфекты. Думаю, немалаважна і тое, што я як рэжысёр, напэўна, таксама заслужыў сваё імя арыгінальнымі пастаноўкамі.
- Вы адразу вызначыліся з выканаўцамі галоўных роляў?
- харызмы чэмпіёна немагчыма нічым замяніць. Больш за тое, акцёрская школа, якую атрымала Адэліна ў «Ледніковы перыяд», мае вялікае значэнне. Яркі запамінальны вобраз Каралевы Мышильды як нельга лепш падыходзіць такі выбітнай фігурыстка, як Адэліна Сотнікава. Вобраз Мышынага караля - вядома ж, Аляксей Ягудзін. Гэта будзе вельмі прыгожая дуэль на лёдзе. Шчаўкунка гуляе Максім Марынін, а ў вобразе Мары - бліскучая Таццяна Тотьмянина. Справа не ў тым, каб узяць вядомых фігурыстаў і даць ім пакатаць сольныя нумары ... Вельмі важна, каб кожны ўдзельнік падыходзіў пад свайго героя.
- Як зараз працягваецца ваша праца ў «Ледніковы перыяд»?
- Гэта праект, які вельмі сур'ёзна ўвайшоў у наша жыццё. Я яго вельмі люблю. У нейкі момант была пэўная маральная стомленасць і ў гледачоў, і ў нас. Але двухгадовы перапынак сыграў нам на карысць. Тое, што ў праект ўвайшла Адэліна Сотнікава і Максім Траньков, ўдыхнула ў яго асаблівую жыццё. Лічу, што склад удзельнікаў у гэтым годзе падабраўся вельмі цікавы.
- «Шчаўкунок», «Ледніковы перыяд» ... Можа быць, ёсць яшчэ нешта, пра што мы не ведаем?
- Праектаў вельмі шмат. Адначасова мы паказваем яшчэ і «Брэменскіх музыкаў» ў Санкт-Пецярбургу і Сочы, у навагодні час пройдуць гастролі спектакля «Малы і Карлсан» у Казані, Краснаярску ... У лютым плануем вялікі гала-канцэрт - юбілей Таццяны Тарасавай. Ёй спаўняецца семдзесят гадоў. Працягваюцца гастролі лядовага мюзікла «Кармэн», які б'е ўсе рэкорды наведвальнасці. Спачатку спектакль пакажуць у Краснадары, затым ён адправіцца ў Мінск, Лондан і Сафію. У канцы студзеня ў нас стартуе маштабны тур шоу «Ледніковы перыяд» па сарака гарадах Расіі. Ужо вядзецца падрыхтоўка да летняга новым праекце ў Сочы, назва якога я пакуль не раскрываю. Мне таксама цікава працаваць з дзеючымі спартсменамі: у гэтым годзе я працягнуў супрацоўніцтва з чэмпіёнкай свету Яўгеніяй Мядзведзевай, а яшчэ паставіў кароткую праграму Максіму Коўтуну. Рады, што мае праграмы дапамагаюць Жонцы заставацца недасягальнай для саперніц.
- Як вам атрымоўваецца сумяшчаць столькі праектаў адначасова?
- У мяне няма выходных, я сплю не больш чатырох-пяці гадзін. Але гэта таго варта.
- Час на зносіны з сынам застаецца?
- Я, вядома, праводжу час з Марцінам. Цяпер перад святам менш, але ўсё лета ён правёў у Сочы са мной. І я спадзяюся, што калі адгрыміць «Шчаўкунок», мы паедзем з ім на горналыжны курорт.
Лядовыя шоу Ільі Авербуха карыстаюцца нязменным поспехам у публікі
- Кажуць, што вы сур'ёзна ставіцеся да выхавання сына і нават адключаеце дома Інтэрнэт, каб Марцін больш чытаў ...
- Барацьба з планшэтам і камп'ютарнымі гульнямі, вядома, вядзецца. З пераменным поспехам, таму што немагчыма выдраць дзіцяці з соцыума, бо ўсе сябры знаходзяцца там, у Сеткі. Але Марцін гуляе ў футбол, займаецца мовай, даволі добра валодае англійскай. Адукацыя, вядома, у прыярытэце.
- Марцін глядзеў вашы шоў? Ён дзяліўся сваімі ўражаннямі?
- Калі шчыра, Марцін толькі зараз пачынае глядзець шоў. Той жа «Ледніковы перыяд» для яго - проста праца таты. Што тычыцца спектакляў, то ён вялікі прыхільнік «Кармэн», бачыў яго шмат разоў, і мне было вельмі прыемна, што ён цікава разбіраў сцэны. Я думаю, што «Шчаўкунок» я стаўлю і для свайго сына таксама.
- Было вельмі шмат размоў пра ваш загарадны дом, які абстаўлены па прынцыпах фэншуя ...
- Гэта не дом, які я пабудаваў для сябе, а набытая дача, гатовая. Гаспадары, якія яе будавалі, захапляліся фэншуем. Не ведаю, ці сапраўды дом пабудаваны па гэтых прынцыпах, але я яго цалкам абнавіў, зрабіў рамонт. Дапамагалі дызайнеры. Я перафарбоўваюць сьценкі, мяняў інтэр'ер, бо павінна быць іншая энергетыка. Гэта драўляная дача трыста квадратных метраў, невялікая. Але мне падабаецца сама ідэя з'ехаць з Масквы. Дача знаходзіцца ў пяцідзесяці кіламетрах ад горада, на Істынскага вадасховішча. Я сапраўды вельмі люблю выязджаць за горад, хоць гэта не так часта атрымліваецца.
- Ведаю, што ў доме акрамя Марціна ёсць і яшчэ як мінімум адзін член сям'і: ваша сабака, якую падарылі калегі ...
- Яе клічуць Габі. Яна была падораная амаль два гады таму на дзень нараджэння калегамі са спектакля «Малы і Карлсан». У яе там ідэальнае месца для жыцця: ёсць дзе пагуляць, ёсць каму даглядаць, мае бацькі часта прыязджаюць, я сам па магчымасці. Я яе вельмі люблю. Яна такая невялікая, я, праўда, пароду забыўся. (Усміхаецца.)
- Як вы маюць намер адзначаць свой дзень нараджэння ў гэтым годзе?
- Пакуль не ведаю. У свой дзень нараджэння я буду знаходзіцца ў Мінску. Думаю, на спектаклі «Кармэн» мы і адзначым. Я спрабую ставіцца да свята філасофску, хоць, вядома, пэўная сум з кожным днём нараджэння прыходзіць - нікуды ад гэтага не дзенешся. Шкада, што час сплывае. Але фізічна я ўзрост пакуль не адчуваю, хоць хацелася б, каб дні нараджэння былі радзей.