Ганна Данькова: «13 - маё самае любімае лік»

Anonim

- Ганна, чым вас зачапіў серыял, калі вы вырашылі даць згоду на здымкі?

- Мяне адразу ж прыцягнула назва - «13». Па дзіўным збегу абставін гэта маё самае любімае лік. Справа ў тым, што прыкладна ў 2002 годзе ў пятніцу, трынаццатага, я трапіла ў аўтакатастрофу і засталася жывая. І з таго часу лічу гэтую дату сваім другім днём нараджэння. Пасля гэтага ў мяне прапаў страх перад гэтым лікам, і я перастала верыць ва ўсю гэтую лухту. Так што калі мне прапанавалі зняцца ў серыяле з такой назвай, я з вялікім задавальненнем пагадзілася.

- Гэта значыць ваша містычная гісторыя з жыцця ў нейкай ступені пераклікаецца з містычнай тэмай серыяла?

- Так. Прычым, забягаючы наперад, скажу, што мая гераіня да містыкі ставіцца дастаткова стрымана. Яна - галоўны рэдактар ​​газеты, ёй трэба клапаціцца пра тое, каб усе выходзіла ў тэрмін, гэта для яе першарадна. І з містыкай ў рэдакцыі яна сутыкаецца ў меншай ступені ў параўнанні з іншымі персанажамі. Над ёю стаіць уладальнік газеты, якога гуляе Саша Пашкоў. Ён чалавек малады, гарачы, хоча, каб увесь яго бізнэс прыносіў прыбытак, і яна яму ў гэтым дапамагае, з'яўляючыся злучным звяном паміж уладальнікам і журналістамі. Ірына - самы адэкватны чалавек у рэдакцыі, на яе плячах ляжыць выпуск газеты, і ў гэтым яна жорсткі прафесіянал. Яна вельмі патрабавальная, здолела арганізаваць каманду з журналістаў і трымае яе ў тонусе. А сваіх самых галоўных набыццём лічыць Ігара Ракіціна - гэта галоўны герой, якога гуляе Антон Феактыстаў. Ён - яе галоўны козыр, таму што прыносіць у рэдакцыю велізарная колькасць цікавых і розных сюжэтаў. Ірына замужам, у яе двое дзяцей, але разам з ёю ў рэдакцыі служыць яе былая якая не адбылася каханне. Чалавек, з якім яна не змагла пабудаваць сумеснае жыццё. Але яна да гэтага часу адчувае да яго трапяткія пачуцці і трымае яго пад сваім крылом. У адной з серый у іх зноў будзе збліжэнне, а вось іх далейшыя адносіны - таямніца. Чым усё скончыцца - паглядзім.

У серыяле

У серыяле "13" Ганна Данькова згуляла галоўнага рэдактара газеты. .

- Ганна, чымсьці незвычайным вам запомніліся здымкі? Калі здымаюць фільмы на містычную тэму, распавядаюць, як на здымках нешта падае, перагарае ...

- Нам пашанцавала, што нічога такога страшнага не было. Усё працавала як гадзіннік. На маёй практыцы хутчэй на здымках немистического праекта магло нешта здарыцца. А ў нас было ўсё ў парадку.

- А якое ваша ўласнае стаўленне да містыкі? Не страшна вам было сутыкнуцца з гэтай тэмай у серыяле?

- Не страшна. Мне здаецца, гэта, наадварот, вельмі цікава і прыцягвае кожнага чалавека. Нават самага рацыянальнага, калі ён сутыкаецца з чымсьці невытлумачальным і не можа зразумець: як такое магло здарыцца? Такія загадкі часта адбываюцца ў жыцці, і, мне здаецца, гэтым серыял і цікавы. Мне і самой хочацца верыць, што ёсць на свеце невытлумачальнае, загадкавае і незямное.

Чытаць далей