- Максім, серыял зняты паводле рамана Дастаеўскага. Некаторыя баяцца брацца нават за яго кнігі, а тут трэба было перанесці складанае літаратурны твор на экран. Вы з якімі думкамі браліся за гэтую працу?
- Я вельмі люблю Фёдара Міхайлавіча, і асабліва гэты твор. Хацелася мне яго неяк разгадаць, пакапацца ў ім. Я ў гэтым сэнсе спецыяльна не арыентаваўся на іншыя экранізацыі, тым больш, што ва Уладзіміра Іванавіча было сваё бачанне рамана і, як мне здаецца, вельмі цікавае. Быў, вядома, пэўны адрэналін і страх у адносінах да будучай працы, але ў той жа час і вялікі рызыка, як гэта можна зрабіць. Я шмат разоў чытаў і перачытваў раман, знаходзіў нейкія свае хады, сродкі выражэння. Так што праца вялася з вялікім задавальненнем.
- Імя Уладзіміра Хаціненка, напэўна, таксама адыграла вялікую ролю?
- Безумоўна. Я вельмі рады, што выдалася магчымасць зняцца ў яго кіно. Ўмовы на пляцоўцы былі рознымі, часам цяжкімі, але ўвесь час адчувалася яго падтрымка.
- Мне здаецца, ён з асаблівай дбайнасцю падбіраў акцёрскую каманду: вельмі яркія асобы ўвасобілі такіх жа яркіх персанажаў. Як вам здаецца, усё сышлося?
- Абсалютна. У нас быў вельмі працяглы рэпетыцыйны перыяд, мы вельмі доўга сустракаліся, асобна прагаворвалі кожную сцэну, што кожны можа туды прыўнесці, і ад партнёраў адчуваўся вялікі рызыка і імкненне не зваліцца ў бруд тварам. У той жа час Уладзімір Іванавіч казаў: «Я хачу, каб гэта было ўвасоблена лёгка». У гэтых няпростых тэкстах Дастаеўскага павінна была быць лёгкасць і жвавасць. Партнёры вар'яцка дапамагалі. З Антонам Шагінаў, напрыклад, мы даўно знаёмыя, таму ў нас ёсць нейкі ўнутраны ліміт даверу адзін да аднаго. Добра, калі ў камандзе узнікае захапленне калегамі на пляцоўцы. Такі момант быў.
- Чым вам асабліва запомніліся гэтыя 35 дзён здымак?
- Мне здаецца, у кожнага, хто чытаў «Бесаў», так ці інакш у розуме адкладаюцца некалькі сцэн, якія па сутнасці з'яўляюцца кананічнымі. Кожная сцэна ў Фёдара Міхайлавіча - гэта мяжа псіхаэмацыйнай існавання і напружання. І калі такіх сцэн здымаецца па некалькі ў дзень - гэта вельмі цяжка.
- Зараз ўсе выданні выйшлі з рэцэнзіямі. З якімі ацэнкамі вы згодныя, з якімі - не?
- За сябе магу сказаць адно: я адказваю ў гэтым кіно за кожную сваю секунду існавання ў кадры. І магу несці адказнасць за ўсе, убачанае гледачамі.