Зязюля хваліць пеўня ... Гэта той выпадак? Не, антураж змяніўся. Год таму Андрэй Малахаў пераходзіў з аднаго канала на іншы. І лепш выдумаць не мог, так. Ён заняў месца Корчевникова у «прамым эфіры» і ўвогуле-то прыбраў яго з наседжанага хаткі.
Толькі тады казалі вось што: ну глядзіце, суперзорка нашага ТБ г-н Малахаў і нейкі Корчевников, нікому незразумелы. Пры чым тут Корчевников?
Прайшоў год ... Зараз яны сустрэліся практычна на роўных. Гэта значыць Малахаў панізіў свой статус (маё асабістае меркаванне), а Корчевников неймаверна узьнёсься. Чаму? З нагоды Малахава я ўжо шмат чаго нагаварыў, не буду паўтарацца. А вось Корчевников ...
У «прамы эфір» ён быў заціснуты нейкі, штучны. Часам выконваў палітычную заказуха, што таксама выглядала даволі шкада. І вось сышоў тады. Здавалася, ніхто пра гэта не пашкадаваў.
«Лёс чалавека» з Барысам Корчевниковым - гэта рэальная лёс чалавека Барыса Корчевникова. Яго тэлевізійная лёс. І лёс яго жыцця. Таварыш знайшоў свой фармат, толькі і ўсяго. І апынуўся незвычайна класным інтэрв'юера.
Вось што значыць знайсці сябе, так. Хоць мог бы да гэтага часу весці гэты свой «Прамы эфір», атрымліваць зарплату, даваць не занадта вялікія рэйтынгі. Але да яго прывыклі, і кропка. Ведалі: ёсць такі Корчевников, ён нешта вядзе. Ну хай сабе паводзіць.
А тут! Чалавек апынуўся найтонкім псіхолагам, цалкам шчыра жадаючым разабрацца ў лёсе іншага чалавека, таго, хто прыходзіць да яго на эфір. І няма там практычна жаўцізны ... Ну амаль няма. Вось толькі згадаў, як ён катаваў выдатнага рэжысёра Уладзіміра Меньшова наконт яго пазашлюбнага сына. Няўмела неяк катаваў, але скурпулёзна. А Мяньшоў не хацеў пра гэта гаварыць. Але ўсё ж прагаварыўся ... І гэтае мука, і гэтая проговорка выглядалі дысанансам на фоне ўсяго таго, што робіць Корчевников ў эфіры. А робіць ён гісторыю. І яшчэ жыццё. Лезе ў душу, так, але тактоўна і стыльна, не парушаючы прайвеси.
Ты глядзіш, слухаеш гэтыя яго інтэрв'ю, як добра закручаны серыял з магутнай небанальнасць драматургіяй. Ён, Корчевников, бярэ свайго гледача і свайго героя за жывое, часам за самае асабістае. Але тут жа адпускае, не эксплуатуе гэта, калі чалавек не схільны на дадзеную тэму распаўсюджвацца. Барыс (які ў дадзеным выпадку мае рацыю!) Тут заўсёды саўдзельнік, сутворыць, прыхільнік свайго госця. І госць ідзе насустрач яму з расчыненай душой.
І яшчэ ... Корчевников пакуль што не жанаты, пакуль што кавалер на выданні. І вось ён паглыбляецца ў прыватныя гісторыі сваіх персанажаў яшчэ і з эгаістычнымі намерамі. Абсалютна шчыра хоча зразумець: а як гэта, будаваць сваю сям'ю? Напэўна, як разумны чалавек, ён вучыцца на памылках іншых. Зрэшты, на ўсіх памылках не навучышся, ня прадугледзіш.
Чалавек на сваім месцы - гэта цяпер Корчевников. Вось знайшоў сябе хлопец, і я рады за яго.