Аляксандр Мельман: «Калі зоркі запальваюць»

Anonim

Як ні дзіўна, я скарыстаўся Уладзімірам Уладзіміравічам дзеля канала «Культура». Дакладней, сам Маякоўскі як нельга лепш падыходзіць пад фармат гэтага канала. Скажы «Маякоўскі» і рабі пра яго любую праграму: хоць "Назіральнік", хоць «Гульню ў бісер» ... далей усюды. Але я пра іншае. То бок пра іншых.

У мяне для вас дзве навіны: добрая і дрэнная. Добрая навіна: Аляксандр Архангельскі застаўся ў абойме, не проста ў абойме, яго праграму «Тым часам» паказваюць зараз па аўторках аж тройчы - раніцай, днём і ўвечары. Не, не ўвечар - уначы! Вось для чаго існуе ноч на самай справе? Не ведаю, як у вас, а ў мяне для таго, каб яшчэ раз убачыць Архангельскага.

Так, і яшчэ цяпер яна называецца не проста «Тым часам», а «Тым часам. Сэнсы ». І гэта шмат што тлумачыць. І шмат што змяняе. Усяго толькі адно слова дадалі, а што адбылося! Раней «Тым часам» здавалася маргінальнай, на абочыне. Яе ставілі ў незразумелае час у незразумелы дзень, і нават прыхільнікі гэтак разумнай перадачы не маглі ўжо ўсачыць за яе рухамі цела. Г-н Архангельскі хацеў нават зачыняць гэты «няўдалы» праект і заявіць па-ельцынскай: «Я стаміўся, я сыходжу».

Але вось шчаслівая рэінкарнацыя. Раней таксама сэнсы былі, але толькі месцамі, а ў асноўным перадача атрымлівалася ўсё больш тэхналагічнай, фармальнай. А зараз - пальчыкі абліжаш! Так што за Аляксандра Архангельскага я рады і спакойны на бліжэйшую перспектыву.

А вось з маёй каханай Дар'яй Златопольской адбываюцца нейкія неймаверныя рэчы ў стылі несмяротнага «Майстры і Маргарыты». Так-так, булгаковщина. Вось была Даша і прапала. Не, не фізічна, вядома. Яна знікла ў сетцы, растварылася на прасторы кантэнт-вяшчання. Вы хочаце, каб я высьветляць прасцей, «больш лепш»? Калі ласка.

Даша - ўпрыгожванне канала, яе інтэрв'ю - верх прафесіяналізму і ўсё тых жа сэнсаў. «Белая студыя», адна з найлюбых маіх праграм, цяпер у новым сезоне ідзе ў «мёртвае» час - 16.15 па аўторках.

Вось дзе вы знаходзіцеся ў будні дзень у 16.15? Правільна, я таксама на працы. Але праца ў мяне спецыфічная, я ўсё ж магу сабе дазволіць адасобіцца ля тэлевізара нават тут, хоць і не заўсёды. А вы, рабы свайго офіса; вы, работнікі канвеернага тыпу; вы, будаўнікі і настаўнікі ... Вынік ясны: цяпер выдатную перадачу «Белая студыя» буду глядзець адзін толькі я, і больш ніхто.

Такім чынам, выснова: аднаго цудоўнага чалавека вылучылі на «дзяржпрэмію», ну ці хаця б на будучую ТЭФІ, а другога (іншую!) Засунулі незразумела куды. Такі вось раўнацэнны размен, баш на баш.

Ну вядома, мае густы гэта толькі мае густы, я нікому нічога не навязваю, не маю права. Я проста цешуся за аднаго і абураюся за іншага (іншую), а вы думайце што хочаце. Толькі думайце.

Чытаць далей