Аляксандр Мядзведзеў, вядомы пад псеўданімам Шура, фігура каларытная. Неймаверныя ўборы, туфлі на платформе і адсутнасць пярэдніх зубоў прыцягваюць публіку не менш, чым вакальныя дадзеныя. Дарэчы, музычнай адукацыі ў спевака няма. Свае ўніверсітэты самародак праходзіў у рэстаранах, дзе спяваў з трынаццаці гадоў. Артыстызм Аляксандр атрымаў у спадчыну ад бабулі, якая была цыганскіх крывей і дзіўна выконвала рамансы. Гартаючы сямейны альбом, Шура распавёў пра тое, як пазбавіўся ад прыхільнасці да наркотыкаў, перамог рак і зачараваў Патрысію Каас.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
1. Мне трынаццаць гадоў. У Маскве я праездам - еду ў Рыгу на дызайнерскія курсы. Можна сказаць, што ў Маскву я закахаўся з першай цукеркі. Калі мне было пяць гадоў, мне падарылі скрынку шакаладных цукерак з выявай Крамля. Я вынес яе ў двор, частаваў хлопцаў. Потым адрэзаў вечка з малюначкам і павесіў над сваім ложкам. Я сказаў, што абавязкова буду жыць у гэтым горадзе. І мара спраўдзілася.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
2. Цэнтральны парк горада Новасібірска, дзе прайшлі маё дзяцінства і юнацтва. Вельмі шчаслівы час. З трынаццаці гадоў я спяваў у рэстаранах, зарабляў грошы і вазіў дзяцей з свайго класа забаўляцца ў парк. Мы гулялі, каталіся на каруселях, елі шашлыкі. Ніколі я не шкадаваў грошай на забавы, на маіх родных, сяброў.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
3. Гэта я на дачы ў маёй добрай знаёмай Наташы. Вельмі падабаецца мне гэта месца пад Масквой. Мы часта тут адпачываем, смажым шашлыкі, робім вуха. Ну так, я люблю падурэць. Гэтыя падоўжаныя - падлогавыя керамічныя скульптуры. А вы падумалі, яны жывыя? Ха-ха-ха.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
4. Я з бабуляй Верай Міхайлаўнай - самым блізкім і любімым мною чалавекам. Яна заўсёды мяне падтрымлівала, давала і сваё дабраславеньне, і грошы на ўсе мае пачынанні. Бабуля цыганскіх крывей і шыкоўна спявала рамансы. У яе яшчэ была спадніца, пашытая з сарака лоскутов, па краі падшытыя коркамі ад бутэлек. Калі бабуля ішла, спадніца грукатала, як бубен.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
5. Здымкі нейкі тэлепраграмы. Я быў тэлевядучай. Усяго ў мяне было дванаццаць розных жаночых вобразаў. Што тычыцца Ксюшы Сабчак, мы выдатна ладзім. На дзень нараджэння яна часта заказвае канцэрт з маім удзелам. Я яе паважаю, люблю і кажу: «Калі калі-небудзь ажанюся, то толькі на такі, як Сабчак».
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
6. Я ў клубе «Мяцеліца», вяду сваю праграму. Гэта маё апошняе абескаляроўванне блонд: ужо тады ў мяне сталі патроху выпадаць валасы. Мне паставілі дыягназ: анкалогія. Тое, што здарылася я ўспрымаў як заканамернасць. Мне сніліся прарочыя сны, што, маўляў, даскакаўся, калі не кінеш прымаць наркотыкі. Але было цяжка спыніцца. Хвароба стала стымулам, каб завязаць, пакінуць тое асяроддзе, якое смактала з мяне грошы на наркату, і цалкам змяніць сваё жыццё.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
7. Мой дваццаць другі дзень нараджэння. Адзначаем яго ў клубе «Мяцеліца». Са мной дзяўчынкі, мае добрыя сяброўкі. Яны спявалі ў нейкай моладзевай групе. Зараз ужо не ўзгадаю назвы, яна хутка сышла на нішто. Свой дзень нараджэння я люблю. Заўсёды святкую яго з размахам, шумна, весела і вар'яцка дорага. Хоць гадоў мне ўсё больш і больш.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
8. Я ў вобразе Бабы-ягі, спяваю песню з мультфільма «Лятучы карабель», са мной бэк-вакал «Буранаўскія бабулі». У той дзень мне прыйшлося ісці на прыём да стаматолага, і мне выдалілі верхнія зубы. Рэжысёр усклікнуў: «Паглядзіце на Шуру: як ён адказна рыхтаваўся да ролі!». Вясёлы быў нумар.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
9. Я і любімая мною Патрысія Каас. Мы ў Канах, працуем разам на канцэрце. Памятаю, у першы раз убачыўшы мяне, Патрысія ўсклікнула: crazy russian. Сказала, што пакуль не пачуе, як я спяваю, ня будзе са мной выступаць. Прыйшлося арганізатарам кінуцца на блышыны рынак за дыскам з маімі песнямі. Калі яна паслухала «Адшумелі летнія дажджы», то, шчаслівая, выйшла на сцэну.
Фота: асабісты архіў Аляксандра Мядзведзева.
10. Мы з маёй дзяўчынай Лізай, яна здымалася ў маім кліпе «Сэрца б'ецца». Адносіны ў нас цёплыя, сяброўскія, якія плаўна пераходзяць у рамантычныя. Знаёмыя мы даўно, але праца не дазваляе разгарнуцца па поўнай. Ліза - ўладальніца начнога клуба. Артыстам цяжка будаваць асабістае жыццё: ніхто не хоча чакаць з гастрольных тураў, трываць прыходы ў пяць раніцы. Хоць аднаму жыць поднадоело.