Кожны мастак можа расказаць пра ўласнае жыццё ў сваіх творах. Нядаўна спявак Дзяніс Майдане завяршыў праект, на які сышло каля года працы. І, сустрэўшыся з WomanHit.ru, ён пагадзіўся, што кожны яго альбом - гэта цэлы адрэзак жыцця, пра які артыст вырашыў расказаць.
«Я буду ведаць, што ты любіш мяне ... Вечнае каханне», 2009 год
- Сапраўды, кожны мой альбом - гэта асобная кніга. Можна сказаць, новая серыя любімага кіно. Калі я ў 2001 годзе прыехаў у Маскву, то перш чым выйсці на сцэну, я пісаў песні для зорак расійскай эстрады. Натуральна, за гэта я атрымліваў грошы, на якія здымаў кватэру, купляў ежу і вопратку. Але ў мяне былі песні, якія я нікому не прадаваў. Такіх твораў у мяне назапасілася шмат - каля 20-25. І ў канцы 2008-га некаторыя з іх трапілі на радыё. Вось так і з'явіўся мой першы альбом, з якога многія песні сталі хітамі.
2009 год
матэрыялы прэс-службаў
«Арандаваны свет», 2011 год
- Можа быць, назва альбома філасофскае і складанае: свет, а не вайна. А свет арандаваны - гэта той участак жыцця, які ты здымаеш. Пакой, выгляд з акна, панадворак перад домам. У арандаваным свеце я пражыў 10 гадоў - з 2001-га па 2011 год. Толькі ў 2011-м я змог купіць кватэру ў Падмаскоўі. І як фінал гэтага адрэзку жыцця - выйшаў альбом, у якім вельмі шмат жывога і сапраўднага. На самай справе арандаваны свет даў мне вельмі шмат. Там нарадзілася мая дачка Уладка. Хоць я думаў, што спачатку обустрою кватэру або дом, буду мець гарантаваны заробак і толькі потым прывяду туды жонку. І мы шчасліва нараджаць дзяцей. Але ўсё адбылося па-іншаму. Мая любоў, мая вяселле, нараджэнне дзяцей, першыя поспехі і перамогі адбываліся ў арандаваным свеце. І таму альбом атрымаўся вельмі сумленны і глыбокі.
2011 год
матэрыялы прэс-службаў
«Пралятаючы над намі ...», 2014 год
- Гэты альбом, у адрозненне ад папярэдніх, нават аформлены ў іншых танах. Я стаю ў блакітны кашулі на фоне неба. Гэта значыць складанасці ўжо ззаду, стала лягчэй, і вось пачалася мая светлая паласа. Для параўнання: мой першы альбом - карычневага колеру, другі - чорны. А трэці - светлы і вельмі пазітыўны. Ён пісаўся на гастролях. Пасля таго, як у 2012-м я з'явіўся на тэлебачанні, былі праекты «Дзве зоркі» і «Бітва хораў». Выйшла некалькі перадач і фільмаў пра мяне - увогуле, здарыўся вялікі прарыў, я паехаў па краіне з бесперапыннымі гастролямі. У мяне быў партнёр і таварыш, музычны прадзюсар Вадзім Усланов. Вядомы ў мінулым выканаўца такіх хітоў, як "Танцы на вадзе», «Ты зроблена з агню», «Мая душа наскрозь прамокла». І ён быў маімі мазгамі ў Маскве. А я разам з маёй групай «Тэрмінал D» запісваў песні ўжывую удалечыні ад дома і дасылаў Уладзіміру на студыю, дзе ён даводзіў іх да розуму.
2014 год
матэрыялы прэс-службаў
«Сцяг маёй дзяржавы», 2015 год
- Прайшло яшчэ два гады, і свет вельмі моцна змяніўся ў сувязі з адбыліся палітычнымі падзеямі. І тыя песні, якія не ўваходзілі ў папярэднія альбомы, апынуліся вельмі запатрабаванымі. У 2013-м я напісаў песню «Сцяг маёй дзяржавы». Я ж паэт. Я бачу, што вакол мяне адбываецца, адчуваю і фармулюю свае думкі ў вершы. І не толькі свае думкі, але і сяброў, родных, паплечнікаў і людзей, з якімі маю зносіны на канцэртах. Агульныя эмоцыі складваліся ў песні. І вось так з'явіўся альбом. Ён стаў патрыятычным, і я ім вельмі ганаруся.
2015 год
матэрыялы прэс-службаў
«Паўжыцця у шляху ... нявыдадзеныя», 2015 год
- Чацвёрты і пяты альбомы выйшлі з розніцай у два дні - 4 і 6 лістапада. У пятым ёсць папраўка - нявыдадзеныя. Таму што было шмат песень, якія не падыходзілі па фармаце для папярэдніх альбомаў. Яны гучалі на нейкіх праектах і перадачах, прагучалі, як саўндтрэкі для кінафільмаў. Я іх сабраў і атрымаўся альбом.
2015 год
матэрыялы прэс-службаў
«Што пакіне вецер», 2017 год
- У мінулым годзе адбыўся мой юбілейны канцэрт, на якім прагучала песня «Любімы мой, любімая», якую выканалі мы ў дуэце з маёй жонкай Наташай Майдановой. Яе мы напісалі да юбілею нашага вяселля. Так атрымалася, што мой сябар з Самары Сяргей Савватеев 20 гадоў таму паклаў на музыку верш Эдуарда Асадава «Я магу цябе вельмі чакаць». Песня разляцелася па свеце і ўсе гэтыя гады жыла ў народзе ў кніжках-песеннік, выконвалася ля вогнішча і ў дварах пад гітару, блукала па Інтэрнэце. Зараз упершыню песня ўбачыць свет у афіцыйным выданні, і, нарэшце, усё пазнаюць, хто яе аўтар. Паклаўшы руку на сэрца, магу сказаць, што гэтай пласцінкай асабліва ганаруся.
2017 год
матэрыялы прэс-службаў