Не выключана, што Сяргей Лавыгин можа рассмяшыць каго заўгодна, таму і з'яўляецца адным з самых запатрабаваных камедыйных акцёраў. У апошні час Сяргей на здымках практычна не растаецца з адзеннем кухары, і трэба прызнаць, што яна яму вельмі пасуе.
- Сяргей, так атрымалася, што з Міхаілам Тарабукін вы ўжо не першы год здымаецеся ў розных праектах. І зусім нядаўна зноў сустрэліся на здымках «Сені Федзі». Як вам працуецца разам?
- Мы ўжо парадніліся за гэты час. Жывём у адным вагончыку на здымках, стэлефаноўваемся і перапісваемся акрамя працы. Таму нам так працуецца, як быццам і не працуецца зусім, а мы проста дурыць. Нейкіх канфліктаў я таксама не ўзгадаю. Вядома, бывае маўчанне ў вагончыку, але гэта ў абед, калі ўсе спяць. А калі і здараюцца рознагалоссі, то мы вельмі хутка прыходзім да кансенсусу, і ад гэтага лёгка працаваць.
- Вам, напэўна, ўжо казалі пра тое, што бургеры вы рыхтуеце як сапраўдны прафесіянал. Кухарская хватка ў вас яшчэ з часоў серыяла «Кухня» засталася?
- Ну мы ж не першы год працуем! У першых сезонах шаткаваны рукі прафесійных кухараў, а цяпер ужо не выклікаюць дублёраў, цяпер гэта робім мы. Ну і астатняе ўсё падгледзеўшы, скралі: прыхапілі, ўхапілі, як нож перадаць. Яшчэ да пачатку здымак серыяла «Кухня» у нас былі кухарскіх курсы. І вучыліся мы на сапраўднай кухні, праходзілі вельмі невялікую, але ўсё-ткі практыку. Я там шмат падгледзеў. Напрыклад, як адзін кухар звяртаўся з цюбікам падліўкі - такі прафесійны жэст не прыдумаць. Шынкоўкі нас там жа навучылі: як трымаць левую руку, як правую, тэхніку бяспекі выкладалі.
Не так даўно акцёр выйшаў у свет са сваёй новай Выбранніца, актрысай Марыяй Лугавы
Генадзь Аўраменка
- Дома вы рыхтуеце?
- Я на салатах. А калі госці прыходзяць, ненадакучліва бліснуць майстэрствам гатавання - адно задавальненне. Кухару глядач асоба не патрэбен, а артысту - неабходны. (Усміхаецца.)
- Вядома, што за апошнія некалькі гадоў вы прыкметна схуднелі. Ці не было ў гэтым праблемы для сцэнарыстаў серыялаў, у якіх вы здымаецеся?
- Вядома, яны сталі гаварыць, што Сеня не можа худнець. «Калі ты похудеешь - Сеня знікне". Гэта значыць жарты пра вясёлага таўстуна знікнуць. Але Сеня не знік.
- І як вам удалося так постройнеть?
- Усяму свой час. Быў час таўсцець, а затым надыходзіць час худнець. Галоўнае - пачаць. Калі ты пачаў і пацярпеў трошкі, далей гэта становіцца ладам жыцця. Па-першае, правільнае харчаванне. Важна, што, дзе, калі і ў колькі ты ясі. Гэта нескладаная схема, самае цяжкае - прымусіць сябе. Вядома, можна звяртацца і да спецыялістаў і яны нават нечаму навучаць, але калі ты сам не будзеш гэтага рабіць, то нічога не атрымаецца.
- Фастфуд ў вас пад забаронай або часам дазваляеце сабе?
- Я фастфуд люблю, але ж сябе вельмі моцна абмяжоўваю. Вядома, я магу купіць сабе які-небудзь бургер ў парку, напрыклад. Мы тут былі ў Рыме. А італьянская кухня - гэта піца, паста, усё мучное. Дома я стараюся сабе гэтага не дазваляць, але ў адпачынку не абмяжоўваю.
У адносінах з актрысай Ганнай Бегуновай ў Сяргея нарадзіўся сын Фёдар. Цяпер хлопчыку два гады
Фота: Instagram.com
- Ці можна сказаць, што падарожжа стала не толькі кулінарным, але і рамантычным, вы ж ездзілі туды ўдваіх з вашай выбранніцай, актрысай Марыяй Лугавы?
- Вядома. Мы проста знайшлі вольны час і вырашылі паехаць. І дзякуй Богу, што гэта адбылося пры тым графіцы, у якім мы цяпер знаходзімся. Калі ёсць час, хочацца яго максімальна выкарыстоўваць у задавальненне.
- Чым вы яшчэ захапляецеся акрамя падарожжаў?
- Калі ёсць магчымасць, я бываю на футболе, вельмі люблю гэты від спорту. Адзін я, вядома, не хаджу, гэта заўсёды кампанія сяброў. Мы нават бывалі з Дзмітрыем Юр'евічам Назаравым, які таксама хварэе за «Спартак». Дзмітрый Юр'евіч заўзяты фанат, ён можа крычаць, актыўна хварэе, я - больш стрымана. Я толькі ў некаторыя моманты, калі мяне раздзірае і не магу стрымацца, ўскокваю, махаю шалікам.
- Вашаму сыну зараз два гады. Ён ужо бываў на здымачнай пляцоўцы?
- Так, на пляцоўцы ён бываў, з цікавасцю на ўсё глядзеў, але пытанняў не задаваў. Ну, ён малы зусім, толькі набліжаецца да таго ўзросту, калі павінны пачацца пытанні. У тэатры ён таксама бываў. Гэта значыць ён ужо знаёмы з усім гэтым і разумее, што па тэлевізары можна ўбачыць і тату, і маму, але пакуль не пытаўся, чаму так адбываецца.
- Як вы думаеце, сын таксама будзе акцёрам?
- Я б хацеў, каб ён сам выбраў свой шлях і любіў справа, якой займаецца. А кім ён стане - гэта ўжо іншае пытанне. У маім выпадку мяне бацькі падтрымлівалі ва ўсіх пачынаннях. Чым я толькі не займаўся: ад каратэ да захапленні паветранымі змеямі, пакуль не наткнуўся на тэатральны гурток і спыніўся на ім.