Стас Пьеха: «Цяпер прыступы гневу здараюцца радзей»

Anonim

- З якім колерам вы сябе асацыіруеце?

- Я думаю, з жоўтым - колер сонца.

- Ці даводзілася вам казаць, што вы чыталі Шапэнгаўэра, хоць вы яго не чыталі?

- Не, не даводзілася. Я вывучаў працы мноства іншых філосафаў, а Шапэнгаўэра адмёў.

- Калі-небудзь у прыступе лютасьці вы білі посуд, рвалі газеты, шпурлялі прадметамі?

- Пасля канцэрта на Данбасе шпурляў сервізы ў сцяну, таму што цярпеў жудасныя перашкоды, там жудасны гук. У канцы, ударыўшы нагой, зламаў стол і палец. Зараз прыступы гневу здараюцца радзей.

- Ці здаралася вам перадорваць падарункі?

- Так, таму што многія атрыманыя падарункі не мелі адраснага ўтрымання, якія не падыходзілі мне.

- Што можа прымусіць вас пачырванець?

- Заўсёды чырванею, калі кажу пра сябе шчырую праўду.

- Ваша рэакцыя пры выглядзе ўласнай двайніка?

- Ніколі не бачыў і не хачу. Жадаю пакінуць за сабой права на эксклюзіўнасць.

- Ваша самая нечаканая выхадка?

- У сярэдніх класах школы здзейсніў ўцёкі з дому. Выскачыў з акна, зламаў пятку і пайшоў. Тры дні гуляў, потым мне наклалі гіпс.

- Да якіх заганам вы выпрабоўваеце найбольшую ласку?

- Што такое заганы, я не вельмі добра ведаю ...

- Ваша галоўная вартасць?

- Уменне прызнаваць свае недахопы. Пра мае вартасцях трэба пацікавіцца ў блізкіх.

- Якое выпрабаванне вам не па сілах?

- Веру ў тое, што мне не даецца таго, з чым не здолею справіцца.

- Якім талентам вам хацелася б валодаць?

- Умець спяваць у чатырох актавах ў любы час сутак.

- Вы ведаеце дакладную суму, якая ляжыць цяпер у вашым кашальку?

- Так, ведаю, у маім кашальку няма наяўных купюр.

Чытаць далей