- Надзея Георгіеўна, што для вас Новы год?
- Адзін з маіх любімых святаў! У нашай сям'і да яго старанна рыхтаваліся. Мама нават шыла нам гарнітурчыкі сняжынак ці зайчыкаў, а сябе з татам прыбірацца так, што было не пазнаць, хто ёсць хто. І мы часта не пазнавалі іх у касцюмах! Вядома, былі праблемы з купляй ёлачных цацак. Бо тады вялікага выбару упрыгожванняў не было, таму ў кожнай сям'і цацкі рабілі сваімі сіламі. Напрыклад, я вельмі любіла выразаць гірлянды з паперы, а яшчэ мы рабілі сняжынкі з ваты.
- Раскажыце аб сваім навагоднім дзяцінстве.
- Наогул сваё дзяцінства я правяла ў розных вёсках пад Астраханню, і навагоднія святы там праводзіліся ў раённых дамах культуры. Гэта было вельмі ярка. Усё сядзенні з залы прыбіралі, вызваляючы месца для ёлкі. Дарэчы, яна была заўсёды высокай і прыгожай. Мы вадзілі карагоды, спявалі песні, а потым ішлі дадому святкаваць. Асаблівых страў на Новы год не рыхтавалі, ды і якія могуць быць у вёсцы вынаходствы? Бульбачка, мочаныя кавуны, квашаная капуста, агуркі ... Але якой бы ні была ежа, можна яе паднесці так, што будзе здавацца: стол сапраўды багаты. Таму ў нас быў сакрэт: мы ўпрыгожвалі асабліва стол - накрывалі прыбраную абрус, ставілі свечкі, прыгожа расстаўлялі посуд. Менавіта адтуль пайшла мая звычка сервіраваць стол, якая прысутнічае ў маім жыцці і да гэтага часу. Я люблю займацца упрыгожвальніцтва і навагодняга стала, і кватэры. Хтосьці запрашае для гэтага адмыслова дызайнера, але мы і без дызайнера можам напоўніць дом казкай.
- У вас ёсць нейкія навагоднія традыцыі, якіх вы прытрымліваецеся?
- Абавязковае правіла - ставіць у доме елку. Елка, пажадана, жывая і пахкая ігліцай, адразу стварае ў доме пэўны навагодні настрой. Дарэчы, у мяне ў Астрахані жыве цётка Ліда, якой ужо ідзе 87 год, дык вось яна дагэтуль намагаецца паставіць ёлку ў сябе дома. Праўда, у апошні час вялікую ёлку яна ўжо не ставіць, але ёй прыносяць маленькія ялінкі на падстаўках. Яшчэ адна наша традыцыя: на Новы год мы з ўнукамі складаем прапановы Дзеду Марозу. Праўда, дзеткі яшчэ маленькія, каб самім пісаць лісты, таму яны перадаюць паслання праз мяне. Я лічу, што дзеці абавязкова павінны верыць у Дзеда Мароза, ды я сама да гэтага часу ў яго веру!
Год таму яна нават сустрэлася з Дзедам Марозам асабіста. .
- На самой справе?
- Проста Дзед Мароз для дарослых - гэта магчымасць запраграмаваць свае жаданні і мары, наладзіцца на тое, што яны спраўдзяцца. Важна верыць у цуд, тым больш што такі шанец загадаць жаданне бывае толькі адзін раз у годзе. Жадаю правесці Новы год весела ў добрай, сяброўскай абстаноўцы. Памятаеце, што няма нічога больш важнага зносін з блізкімі!