- Ілля, вы з тых людзей, у узрост якіх цяжка паверыць. Тым не менш што для вас азначаюць гэтыя лічбы?
- Ну вядома, дзень нараджэння - сумны свята. Але ўсё ж такі ёсць і адчуванне: задавальненне ад таго, што за гэты час зроблена шмат усяго. Напрыклад, мара любога спартсмена знайсці сябе пасля спорту спраўдзілася. Таксама я набыў шэраг іншых прафесій - заняўся прадзюсаваннем, рэжысурай. І, напэўна, я абсалютна шчаслівы валодаць тым багажом, з якім падыходжу да свайго 45-годдзя.
- Як плануеце адзначаць?
- Улетку я меркаваў, што будуць нейкія вялікія ўрачыстасці, але апынулася, што ніякіх святаў цяпер наладжваць не магу. Снежань - вельмі запатрабаваны перыяд, калі ў нас шмат розных паданняў. У гэтым месяцы сумарна кампанія праводзіць больш за 85 шоу навагодняга характару ў сямі гарадах Расеі. І, вядома, мяне гэта ўсё займае. У надыходзячым годзе, дарэчы, юбілей маёй кампаніі і творчай дзейнасці - 15 гадоў, як я гэтым займаюся. Можа, вясной мы і задаволім нейкі вялікі банкет - падвядзенне вынікаў. А 45-годдзе - гэта ўсё ж такі асабістае свята, і я адзначу яго ў цесным крузе. Вядома, падыму келіх за здароўе сваё і блізкіх - слава богу, усё жывыя-здаровыя.
У сваіх спектаклях Ілья Авербух працуе з самымі яркімі зоркамі фігурнага катання
- Раскажыце пра пастаноўках, якія перашкаджаюць вам закаціць вялікая ўрачыстасць?
- У гэтым годзе ў Маскве мы робім рэмейк спектакля «Шчаўкунок», які ўжо быў паказаны тут і меў аглушальны поспех. З прычыны вялікай занятасці і падрыхтоўкі да універсіядзе, дзе я з'яўляюся рэжысёрам цырымоній адкрыцця і закрыцця, вырашыў не паказваць новы спектакль, а яшчэ раз звярнуцца да тэмы Шчаўкунка. Разам з заслужаным трэнерам Расіі і, бясспрэчна, вельмі таленавітым рэжысёрам Таццянай Тарасавай мы зірнулі на гэтую пастаноўку крышачку пад іншым ракурсам, і некаторыя яе грані зазіхацелі па-асабліваму. Спектакль зноў задыхаў, здабыў свой Тэмпарытм. Акрамя таго, мы паклалі яшчэ і словы на музыку Чайкоўскага, а вакальныя партыі выканаюць Святлана Светикова і Сяргей Лі - хлопцы, якія ў паданні не патрабуюцца. Будзе і жывы гук: барабаны, скрыпка, жывая гітара. Гэта ўсё створыць незабыўную навагоднюю атмасферу. Будуць і піратэхнічныя эфекты.
- Каго мы зможам убачыць на лёдзе ў новым «Шчаўкунку»?
- Тут занятыя алімпійскія чэмпіёны Аляксей Ягудзін, Таццяна Тотьмянина і Максім Марынін. Безумоўна, упрыгожаннем стануць Маргарыта Дробязко і Павілас Ванагас, якія ў мінулым пастаноўцы не прымалі ўдзелу, а ў гэты раз зрабілі асаблівыя цікавыя нумары. Упэўнены, што спектакль, які адбудзецца ў Санкт-Пецярбургу, пройдзе з вялікім поспехам, як і «Аліса ў Краіне цудаў». А «Шчаўкунок», акрамя Масквы, будзе паказаны ў Краснаярску, Краснадары, Сочы, Іркуцку і Казані.
- Апошнім часам з'явілася нямала і іншых лядовых шоу, гэта вам не перашкаджае?
- Калі ўсе гэтыя праекты існуюць, значыць, кожны з іх знаходзіць свайго гледача. Можна ўвесь час нахвальваць сябе, любімых, але, як той казаў, сустрэнемся каля касы. Да таго ж у мяне не толькі навагоднія пастаноўкі, я не чакаю ўвесь год святаў, каб зрабіць навагодні спектакль.
Сын Ільі пакуль не праявіў ніякай цікавасці да фігурным катанні. Аднак 14-гадовы Марцін робіць поспех у скейтбордзе
- Навагоднія канікулы ў вас запланаваны?
- Практычна адразу пасля Новага года я планую адправіцца ў Красноярск, таму што засталіся, увогуле-то, студзень і сакавік на падрыхтоўку да цырымоніі адкрыцця універсіяды. Так што, хутчэй за ўсё, планы пакатацца на горных лыжах ня ажыццявяцца. Магу сказаць, што ўніверсіяда стала для мяне сапраўдным выклікам, бо гэта зусім ня лядовае шоу. У мяне, вядома, ёсць вопыт, таму што я быў рэжысёрам цырымоній адкрыцця чэмпіянатаў свету па футболе і па хакеі. Але дадзеная цырымонія асаблівая. Таксама пачалася падрыхтоўка да новага сезона праекта «Ледніковы перыяд. Дзеці на лёдзе », які ў гэтым годзе атрымаў« ТЭФІ »як лепшы праект аб спорце. І для мяне гэта таксама мая асабістая перамога, таму што я да такіх неспартовыя узнагарод стаўлюся вельмі сур'ёзна, для мяне гэта вялікі гонар. У бліжэйшы час я выношваю планы чарговага вялікага спектакля. Так што планаў вельмі шмат.
- Дзе вы захоўваеце ўсе вашы ўзнагароды?
- Ёсць некалькі прыгожых кубкаў у мяне дома, але ў асноўным ўзнагароды ўсе захоўваюцца ў доме ў мамы і таты. Бо ўсё гэта значна больш, чым мне, грэе душу маіх бацькоў.
- У вас расце сын. Напэўна, Марцін рыхтуе вам які-небудзь сюрпрыз да дня нараджэння.
- Ён зараз захапіўся скейтбордам і з цікавасцю працуе ў гэтым кірунку. Вучыць новыя трукі, і, магчыма, да дня нараджэння прыгатуе мне нейкі эксклюзіўны трук. Я буду гэтаму вельмі рады, таму што ўсебакова падтрымліваю яго захапленне. Спадзяюся, што яно будзе доўгім. У яго ёсць мара трапіць у алімпійскую каманду, паглядзім, ці рэальна гэта. Галоўнае - працаваць.
- Не шкадуеце, што сын не стаў на канькі?
- Не, не шкадую. Я бачу, што ў яго няма ніякай цягі да лёду, яму не падабаецца ўвагу, хоць ён вельмі добра танчыць. Думаю, правільна, што ён не займаецца фігурным катаннем, усё ж такі гэта досыць публічны від спорту ...