У аснове сюжэту серыяла «Чужая кроў», дзеянне якога ідзе на працягу некалькіх дзесяцігоддзяў, гісторыя шчаснай сям'і Гарбатава - партыйнага работніка Барыса, якога гуляе Дабранраваў, і яго жонкі - прыгажуні Зіны ў выкананні Карыны Андоленко. Жыццё гэтай шчаснай на першы погляд сям'і не так ужо бясхмарная: не абыходзіцца без рэўнасці, здрад, разводаў і здрады.
«Так ці інакш гэта пра нас, - дзеліцца сваімі думкамі аб праекце Віктар. - Серыялы такога жанру па сваёй сутнасці заўсёды падобныя: ёсць герой, ёсць антаганісты, героі, якіх разлучаюць, і яны павінны сустрэцца ... Ну, гэта значыць усе гэтыя хітраспляценні лёсу. Але ж з іх жыццё і складаецца ».
Калі фільм ахоплівае такі доўгі перыяд часу, абыйсціся без змен у знешнасці герояў нельга. Каб састарыць Дабранравава на сорак гадоў, грымёрам прыйшлося прарабіць карпатлівую працу.
У серыяле «Чужая кроў» дзеянне адбываецца ў трох разых эпохах, і герой Віктара Дабранравава старэе на некалькі дзясяткаў гадоў
«Па два гадзіны кожны дзень сыходзіла на грым. Спачатку працавалі над пластычных грымам - вельмі дарагім, але які дае выдатны эфект. Настолькі цяпер гэтая тэхніка прасунулася, што нават вочы і павекі можна састарыць, хоць раней гэта заўсёды выдавала артыстаў у кіно: твар састаранае, а вочы маладыя. Потым нас перадавалі мастакам-грымёрам, і пасля гэтага мы яшчэ па дванаццаць гадзін у такім грыме павінны былі хадзіць », - распавядаў пра сакрэты здымачнага працэсу артыст.
Зрэшты, цяжкасці на пляцоўцы Віктара ніколі не палохалі, бо акцёрства ў яго ў крыві. Віктар - сын заслужанага артыста Расіі Фёдара Дабранравава. У яго ёсць малодшы брат Іван, які таксама пакарае тэатральныя падмосткі і гуляе ў кіно. Як распавядаў Віктар, у дзяцінстве і юнацтве ўвесь вольны час ён глядзеў спектаклі і быў на рэпетыцыях бацькі, асабліва шмат часу ён праводзіў побач з татам пасля пераезду ў Маскву з Варонежа - Фёдар Віктаравіч пачаў працаваць у тэатры "Сатырыкон" Аркадзя Райкіна. Прычым сам Дабранраваў-старэйшы зусім не марыў, каб дзеці пайшлі па яго слядах. Але гены ўзялі верх.
Творчы дэбют Віктара адбыўся ўжо ў восем гадоў - у гэтым жа тэатры хлопчык упершыню выйшаў на сцэну з песняй «Дарагія мае старыя». У дванаццаць гадоў ён ужо агучваў мультфільмы. І тое, што пасля школы Віктар паступіў у Тэатральную вучэльню імя Шчукіна і ў тым жа годзе быў прыняты ў трупу Тэатра ім. Вахтангава, ужо нікога не здзівіла. Кар'ера развівалася імкліва. Малады артыст атрымаў галоўную ролю ў дзіцячым мюзікле «Эники-Беники», гуляў і ў класічных тэатральных пастаноўках. У 2009 годзе ён нават стаў пераможцам тэлекастынг і атрымаў галоўную мужчынскую ролю ў мюзікле «Прыгажуня і Пачвара».
І калі з роляй маладога чалавека 35-гадовы акцёр справіўся без спецыяльнага грыму, то над "пажылых" чынам прыйшлося папрацаваць
Паралельна з тэатрам Дабранраваў пачаў рабіць першыя крокі ў кіно. Дэбютам на здымачнай пляцоўцы стаў удзел у фільме «Маскоўскія вокны», але вядомасць да Віктара прыйшла толькі пасля здымак у карціне «Не нарадзіся прыгожай», дзе ён сыграў курьера Караткова. Поспех серыяла забяспечыў Віктара самымі рознымі ролямі: ад бандыта ў «Ялце-45» і лётчыка ў серыяле «Чкалов» - да сціплага малодшага следчага ў серыяле «Фамільныя каштоўнасці», а таксама няўдачлівага радыёвядучага ў фільме «Ну, здравствуй, Аксана Сакалова». Не абышлося без сумесных праектаў з бацькам. Як, напрыклад, у адным з сезонаў «Сватоў», дзе ён гуляў яшчэ і са сваім братам. Дарэчы, Віктар заўсёды казаў, што ў іх з малодшым братам адсутнічае дух суперніцтва, яны, наадварот, сябруюць і стараюцца дапамагаць адзін аднаму.
Віктар не раз прызнаваўся, што на акцёрскія подзвігі яго натхняе любімая жонка, з якой ён пазнаёміўся яшчэ ў тэатральнай студыі. Пасля заканчэння школы іх дарогі разышліся, але ненадоўга. Саша скончыла ГИТР і атрымала дыплом кінааператара, Віктар стаў акцёрам. І іх зноў звёў лёс. У выніку завязаўся раман, які скончыўся вяселлем. Яны пажаніліся ў 2010-м, і ў гэтым жа годзе ў іх нарадзілася дачка Варачы. А праз шэсць гадоў - яшчэ адна дачка, Васіліса. Віктара часта пытаюцца, ці хоча ён акцёрскай лёсу сваім дзецям, і пакуль акцёр адказвае адмоўна. «Наш хлеб вельмі няпросты, а акторкам яшчэ складаней, сярод іх асабліва вялікая канкурэнцыя», - тлумачыць зорны бацька сваю пазіцыю.
Амаль увесь вольны час Віктар стараецца праводзіць з сям'ёй. А яшчэ надае час музыцы, без якой таксама не можа жыць. Акцёр спявае ў джазавым калектыве «Віктар Дабранраваў і Дыван-Квартэт». Любоў да музыкі яшчэ маленькаму Віцю зноў жа прышчапіў зорны бацька, які грае на гітары і з задавальненнем спявае.