Kакой жах! Усё гэта падобна на прыступ мізантропіі, што непазбежна ва ўмовах маскоўскай мітусні і крызісных прадуктовых прылаўкаў. І яшчэ вінаваты фастфуд. Я там быў нядаўна, чакаў жонку, якая з сяброўкай «рабавала» парфумерную краму ў гандлёвым цэнтры. Зрэшты, мая ідылія ў кампаніі гарбаты і кніжкі хутка скончылася. У ўстанова ўваліліся дзве дамы і прыступілі да замовы сэндвічаў для сваіх мужа. Канчатковы вердыкт быў цалкам абуральны: «Што-небудзь пабольш, посытнее і недарагое, нават калі ў шкоду якасці». Вядома, усё гэта можна было прыняць за іронію, але, калі прыйшлі мужы, смяяцца ўжо хацелася скрозь слёзы. Гэтыя мужчыны таксама выглядалі ў шкоду якасці, а таму сэндвічы, што выбралі жонкі, выдатна ім падыходзілі.
Ёсць у мяне падазрэнне - і знешні выгляд многіх нават сталічных мужчын яго пацвярджае, - быццам жанчыны з нейкім маніякальнай зацятасцю дораць сваім мужам дзіўную мацярынскі клопат. Навошта яны гэта робяць? Далёка не ўсе з іх бачаць у люстэрку Эвелін Хромчанка, больш за тое, у люстэрках многіх жонак жывуць дамы, якія і са свайго-то адзеннем справіцца не могуць. Але гэта не замінае ім экіпіраваць мужоў з ног да галавы і яшчэ ўказваць, што з чым трэба насіць.
Дарэчы, мужчыны, апранутыя жанчынай, маюць вельмі спецыфічны выгляд. Мала хто з жонак выпусціць з хаты дэнди ў прыталеныя касцюме. Раптам хто падбярэ яго па дарозе на працу? Куды бяспечней купляць мужыкам адзенне з серыі «трэці гатунак не шлюб» - нават калі кошты паказваюць на адваротнае. Вынікі гэтага моднага крыжовага паходу можна назіраць у рэпартажах з паседжанняў Дзярждумы. Касцюмы, падобныя на бронетранспарцёры, гальштукі, што бачныя з космасу, кашулі, асноўнае прызначэнне якіх падкрэсліць жываты і другія падбародкі.
Самае жудаснае, што імкненне жонак ператварыць сваіх мужоў ў нешта немалады і не ў лепшай форме, не перашкаджае пузатикам з другімі падбародкамі весці сябе падобна бяз сораму павіянамі пры любым зручным выпадку. І няма нічога дзіўнага ў тым, што расіянкі з непрыхаванай цікаўнасцю глядзяць у бок замежнікаў. Адна даўняя знаёмая прадставіла мяне неяк свайму нямецкаму мужу. Скажу шчыра, на Тыля Швайгер ён быў не падобны, да таго ж не адрозніваўся знакамітым нямецкім працавітасцю. «Чым яны лепш за нас?» - пацікавіўся я ў ходзе размовы. «Не пытаюць, што ў нас сёння на вячэру», - адказала руская фраў.
Гатовы прызнаць відавочнае: мы жудасна сапсаваныя мацярынскай клопатам і разбэшчаныя багаццем прыгожых жанчын. Але ўсё ж дайце нам шанец. Пакіньце нас сам-насам з кансультантам-мужчынам у краме адзення і дазвольце хоць часам выбіраць сэндвічы самастойна. Раптам атрымаецца?