Ці даводзілася вам казаць, што вы чыталі Шапэнгаўэра, хоць вы яго не чыталі?
Не, я яго не чытала. І пытанняў такіх не задавалі.
Калі-небудзь у прыступе лютасьці вы білі посуд, рвалі газеты, шпурлялі прадметамі?
Вядома. Хоць падобнае здаралася рэдка.
Ці здаралася вам перадорваць падораныя падарункі?
Часта. Часам людзі дораць што папала, не задумваючыся, усякае глупства. У мяне зусім іншы падыход да выбару падарункаў. Гэта ж цэлае мастацтва.
Што можа прымусіць вас пачырванець?
Мая промах або прабелы ў ведах. Да прыкладу, калі ў кампаніі мяне спытаюць пра тое ж Шапэнгаўэра.
Патэлефанаваўшы, вы калі-небудзь маўчалі ў трубку?
Не памятаю такога.
Ці даводзілася вам нешта выносіць з нумара гатэля ці рэстарана на памяць?
У добрых гасцініцах бываюць зручныя пілачкі для пазногцяў, швейныя наборы ў прыгожых скрыначках. Іх часам бяру. Але яны ж і прызначаны для гасцей!
Каго вы часцей за ўсё падманваеце?
Я стараюся абыходзіцца без хлусні. Але часам даводзіцца падманваць сваіх дзяцей, калі яны раптам пачынаюць патрабаваць ад мяне куды-то з імі пайсці, што-то зрабіць. А я ў той момант, дапусцім, не магу. І нешта абяцаеш ім, абы супакоіць.
Вы ругаетесь матам у машыне, калі хтосьці здзяйсняе нечаканы манеўр?
Вельмі часта. Люблю вадзіць машыну, гэта маё хобі, і некаторыя кіроўцы мяне проста дзівяць ... Так што я не стрымліваю сябе.
Ці даводзілася вам перабольшваць кошт рэчы, якую вы носіце?
Звычайна я яе прыніжаць, каб не было дадатковых пытанняў.
Ці даводзілася вам чысціць зубы без зубной шчоткі?
Так, калі я жыла на дзікім востраве ў праекце «Апошні герой».
Разьвітаўшыся з каханым чалавекам, вы выкідалі яго лісты і падарункі?
Не, я іх захоўваю. Але не карыстаюся.
Ці здольныя вы на спрэчку пастукацца ў Спаскі вароты Крамля?
Мабыць, няма. А навошта?
Ваша рэакцыя пры выглядзе ўласнай двайніка?
Напэўна, здзіўленне і жаданне пазнаёміцца з ім. Хацелася б пагутарыць.
Момант, калі вы адчулі сябе па-дурному?
На Маёрцы мы з мужам арандавалі машыну. Нам быццам бы сказалі пакінуць яе на шостым паверсе паркоўкі. І ўжо наверсе высветлілася, што мы няправільна зразумелі ці нам што-то не так патлумачылі. Паколькі іншага шляху не было, прыйшлося ехаць назад пад цэглу, па сустрэчнай паласе. Усе на нас пальцам паказвалі.
Што вы сабе абяцалі сёння раніцай?
Я звычайна не абяцаю сабе нічога, не ў тым ужо ўзросце. Я пляную. У мяне столькі справаў заўсёды ...