Кіно шукае новых Матроскіных

Anonim

Паміж кошатниками і сабакары ідзе вечны спрэчка: якую жывёлу лепш ды разумней.

- Як, напэўна, любое проціпастаўленне, гэтая спрэчка досыць недарэчны, - лічыць Віктар Зуйков. - І тыя і іншыя жывёлы вельмі разумныя. Але ўзаемадзейнічаць з коткамі на парадак складаней, чым з сабакамі. Варта адзін раз напалохаць котку - і ўсё, кантакт можа быць страчаны назаўсёды. Таму эпізоды фільмаў, дзе артыст павінен цалкам банальна прагнаць котку, трэба здымаць толькі з аднаго дубля - другі раз Мурка ўжо не падыдзе. На жаль, не ўсе рэжысёры гэта разумеюць.

Дрэсіроўшчык успамінае здымкі ў фільма «Азирис нуна», дзе самы знакаміты наш кот-акцёр Кузя дапамагае двум хлапчукам змагацца з ажывелай муміяй фараона, якую адыгрывае Аляксандр Філіпенка. Першы раз усё прайшло нармальна, як належыць па сцэнары, кот прайшоў па паліцах музея і спіхнуў на галаву муміі вогнетушыцель. Аднак рэжысёр захацеў зняць яшчэ пару дубляў. Кузя жа палічыў, што паўтараць «праходку» трэба, паколькі зрабіў нешта не тое. І пяць дубляў ён акуратна праціскаўся, не падзенучы вогнетушыцель. Прыйшлося пры чарговым каціным «дэфіле» тузаць балон за нітачку.

- Коткі настолькі кемлівыя істоты, што працуюць толькі за ласунак, - кажа дрэсіроўшчыца Алёна Васільева. - Як людзі ці сабакі - за ідэю ці хаця б цацку - яны нават хвастом ня варухнуцца. Застаецца здымаць толькі сцэны сну і гультаяватага лежні.

Так у фільме «Падарожжа ў закаханасць» той жа Кузя павінен быў гуляць сам сябе - рэдкі выпадак, калі сцэнар быў спецыяльна напісаны пад хвастатага акцёра. Актрыса Юлія Куварзина гуляе апетытную і шчодрую таўстушку, якая лічыць, што яе сяброўка недокармливает свайго гадаванца, і пры кожным зручным выпадку падсоўвае яму нешта смачненькае. Юлія з Кузей павінны былі з розных бакоў ёсць вялізны бутэрброд, нашпігаваны мясной смачна.

- На першым дублі Кузя гуляў пышна і з прагнасцю ўчапіўся ў сваю палову, - успамінае Алена. - На другім толькі патузаў каўбасу. На трэцім ляніва аблізнуўся. А потым, як яго ні ўгаворвалі, адмовіўся, заўважыўшы, што фігура важней.

- Я цаню котак за тое, што яны, як сапраўдныя артысты, заўсёды вынікаюць сваёй натуры, - усміхаецца Зуйков, тузаючы стаічнаму спакойнага Кузю. - Але знайсці сярод Матроскіных кіназорку, якая б спакойна ставілася да сафіты, калейдаскопу новых асоб вакол і шуму, вельмі складана.

Чытаць далей