Сёння не стала Сяргей Юр'евіча Юрскага. Прыхільнікам ён запомніўся не толькі, як цудоўны тэатральны акцёр і чытальнік, у яго творчай скарбонцы больш за 40 кінароляў. За свае працы ён быў узнагароджаны ордэнам Пашаны, ордэнамі «За заслугі перад Айчынай» IV і III ступеняў. Стаў лаўрэатам прэмій «Кінатаўр» (1991), «Залатая маска» (1998), «Зорка тэатрала» (2011), у 2011 годзе атрымаў прэмію «Ніка» ў намінацыі «За гонар і годнасць».
«Чалавек ніадкуль» (1961).
У кіно ён здымаўся яшчэ ў канцы 1950-х, у эпізодах. Яго першай буйной роляй быў Дзівак ў камедыі Эльдара Разанава. Ён сыграў дзікуна з выдуманага племя «Тапи», які трапіў у Маскву і бачыць усё недахопы сацыялістычнага грамадства. Партнёрамі Сяргея Юрскага сталі Юры Якаўлеў і Людміла Гурчанка. Такая сатыра не спадабалася крытыкам, затое акцёр добра запомніўся.
Сатыра не была падбадзёрыць кіраўніцтвам Дзяржкіно
Кадр з фільма "« Чалавек ніадкуль »"
«Рэспубліка ШКИД» (1966)
Викниксор - Віктар Мікалаевіч Сарокін, дырэктар школы для бездаглядных падлеткаў стаў першай роляй Юрскага, якая прынесла яму ўсенародную любоў. Яму ўдалося добра перадаць атмасферу 20-х гадоў, адказнасць за лёсы хлапчукоў, якія засталіся пасля Грамадзянскай вайны без нагляду.
Ролю дырэктара камуны прынесла першы славу
Кадр з фільма «Рэспубліка ШКИД»
«Залатое цяля» (1968)
Колькі б ні здымалі Ільфа і Пертова, а сярод усіх Бэндэр расійскага кіно Юрскі стаў самым дакладным увасабленнем літаратурнага героя. Яго Астап - чароўны прайдзісвет. Двухсерыйную чорна-белая камедыя стала сапраўдным хітом, а акцёра сталі пазнаваць, як «вялікага камбінатара». Дарэчы, яму, як і герою рамана «Залатое цяля», на момант здымак было 33 гады, а рэжысёр выбіраў паміж Юрскага і Высоцкім, і не пралічыўся.
Самы абаяльны Бэндэр
Кадр з фільма «Залатое цяля»
«Месца сустрэчы змяніць нельга» (1979)
Здаецца, што ў фільме Станіслава Гаварухіна, мы амаль і не бачым героя Юрскага - Груздзевы. Але ж дзеля яго апраўдання стараецца Шарапаў, і справядлівасць перамагае. Хоць сам герой фільма, пакідае ўражанне не вельмі прыемнага «маленькага» чалавека.
У ролі інтэлігента Груздзевы
Кадр з фільма "Месца сустрэчы змяніць нельга"
«Шукайце жанчыну» (1982)
Савецкі тэлефільм ў жанры камедыйнага дэтэктыва зняла Ала Сурыкава. І тут ён ужо статны прыгажун з аксамітным голасам, паспяховы адвакат Роше. Усё дзеянне ў фільме адбываецца ў адным памяшканні, таму ён падобны на тэлеспектакль. Карціна не падвяргалася переозвучке, што дазволіла захаваць натуральнае гучанне ўсіх камедыйных рэплік на экране.
Інтэлігентны натарыус Роше
Кадр з фільма «Шукайце жанчыну»
«Каханне і галубы» (1984)
Застаецца толькі дзівіцца яго ўменню пераўвасабляцца. Усяго праз пару гадоў гледачы ўбачылі яго ў зусім іншым амплуа. У гэтай камедыі ён адыграў разам з жонкай Наталляй Теняковой. Як ім удалося згуляць старых - дзядзьку Міцю і цётку Шуру, застаецца толькі здагадвацца, бо акцёрам не было 50 гадоў. Для выявы вясковага старога-выпівакі 50-гадовага Сяргея Юрскага грыміравалі дзве гадзіны. Аднойчы акцёра ў грыме проста не пусцілі ў мясцовае кафэ - сапраўды прынялі за алкаголіка.
Ён лёгка "пастарэў" на 20 гадоў
Кадр з фільма "Каханне і галубы»
«Паўтары пакоя, або Сентыментальнае падарожжа на радзіму» (2008)
Гэта яна з самых вялікіх і сур'ёзных работ Сяргея Юрскага. Ён сыграў бацькі Іосіфа Бродскага. З паэтам Юрскі быў знаёмы яшчэ ў Ленінградзе, потым сустракаўся і ў Нью-Ёрку. Для рэжысёра Андрэя Хржановского была важная не толькі любоў Юрскага да вершаў Бродскага, але і некаторае вонкавае падабенства з яго бацькам. Бацькі - маці сыграла Аліса Фрэйндліх, займаюць асаблівае месца ў карціне, бо яна прысвечана іх памяці.
Менавіта такім рэжысёр бачыў бацьку Бродскага
Кадр з фільма «Паўтары пакоя, або Сентыментальнае падарожжа на радзіму»