- Жанчыны звычайна хаваюць свой узрост, вы - не. Чаму?
- Напэўна, таму, што я не адчуваю сябе на гэты ўзрост. У мяне заўсёды складаецца адчуванне, што гэта нейкая памылка, паколькі занадта молада я сябе адчуваю ў сваіх жаданнях, настроі жыць і чыста вонкава. Зноў-такі мне ніхто не дае маіх гадоў, што, уласна, дазваляе мне ганарыцца гэтай лічбай, каб паказаць: вось, паглядзіце, як я выдатна выглядаю ў свае 55 гадоў.
- Вы заўсёды па-асабліваму ставіліся да ўзросту?
- Калі я была маладая, я наогул пра гэта не задумвалася. Гэтак жа, як і сённяшнія дзяўчынкі. Калі мне было 18-20 гадоў, думала аб 30-гадовых як пра старую. І калі мне стукнула 30, я ўжо думала зусім інакш. У той момант у мяне і з'явілася жаданне заўсёды выглядаць маладзей сваіх гадоў, што я паспяхова і ператвараюцца ў жыццё. І калі я задумваюся пра свае × 55, мне самой не верыцца.
Будучая поп-зорка з мамай
Фота: асабісты архіў Наталлі Гулькіна
- А як жа меркаванне пра тое, што павінна быць у жанчыне нейкая загадка?
- Мне здаецца, што гэта выказванне мае дачыненне да першага моманту знаёмства з маладым чалавекам. Каб паланіць або крануць яго сэрца, каб да цябе з'явіўся цікавасць, трэба быць больш загадкавай, не ўсе пра сябе распавядаць, нават прыдумаць якую-небудзь гісторыю або зрабіць выгляд, што ў цябе ёсць нейкая вялікая таямніца. Гэта так жа, як і з кнігай, нездарма бо кажуць, што ты як прачытаная кніга. Гэтак жа і з чалавекам: мы даведаемся яго цалкам, як самога сябе, наблізіўшыся да яго. І становіцца быццам бы як ужо і нецікава. Толькі з гэтага пункту гледжання існуе гэтае выслоўе. Каб да жанчыны заўсёды была цікавасць, каб ён не знікаў.
- Як звычайна адзначаеце свае дні нараджэння?
- Апошнія некалькі гадоў я імкнуся адзначаць у коле зусім блізкіх - сяброў і родных. З тымі, каго ўжо жыццё праверыла за гэтыя гады. Калі збіраецца вялікая колькасць народа на юбілейныя канцэрты, як правіла, прысутнічае вельмі шмат лішніх людзей, з якімі ты практычна не падтрымліваеш адносіны. Ты бачыш іх рэдка на нейкіх мерапрыемствах, але яны ўсё наровяць прыйсці на твой юбілей, каб засвяціцца яшчэ раз ці вымавіць нейкі найграны тост, якому ты не верыш. Такі перыяд правядзення падобных святаў у мяне прайшоў, хочацца, каб прысутнічалі толькі твае родныя людзі. І каб усе вымаўленыя пажаданні былі шчырымі і перадае неабыякавы. Але вось зараз, кажучы пра юбілей, думаю, што трэба будзе зноў сабраць вялікую тусоўку. (Смяецца.) Паклікаць ўсіх. Але, прызнаюся, што-то не вельмі гору жаданнем.
Наталля стала самай папулярнай салісткай «Міраж» - групы, якая ў другой палове васьмідзесятых стала сапраўднай поп-сенсацыяй
Фота: асабісты архіў Наталлі Гулькіна
- Якія падарункі здзіўлялі вас?
- Не ўсім так шанцуе, як Насці Валачковай, якой дораць «Майбаха». Мне іх, на жаль, ніколі не дарылі. Падарункі ў мяне былі больш празаічныя: карціны, ўпрыгажэнні, сумкі з дарагіх калекцый, духі, дарагія крэмы для падтрымання маладосці скуры. Але ні машын, ні кватэр мне ніколі не дарылі. Таму самы незвычайны і дарогай па значнасці падарунак быў конь. Яму цяпер пяць гадоў. Ён шчасна жыве ў іншым горадзе, дзе мне яго і падаравалі. Ну няма куды мне яго ўзяць. (Смяецца.)
- Вы згадалі пра крэмах. А як наогул падтрымліваеце сябе ў форме?
- Мяне пастаянна зазываюць то ў адзін касметычны салон, то ў іншы. Дораць сертыфікаты на наведвання, але ў мяне рэальна не хапае часу на тое, каб прысвяціць час сабе каханай. Я разумею, што ўжо трэба было б схадзіць, але, калі я сустракаю сваіх знаёмых, якія кажуць: «Гулькіна, ты непрыстойна вельмі добра выглядаеш», - то разумею, што мне яшчэ неабавязкова бегчы ў салон. Так што карыстаюся хатнімі маскамі, крэмамі і больш нічым. Касметычны салон наведваю раз у паўгода, каб ледзь-ледзь кальнуў сабе ботокс. Але каб міміка ня гублялася. (Смяецца.) Каб лоб заставаўся рухомым. Каб усё было натуральна прыгожа.
Пасля трыццаці з лішнім гадоў музычнай кар'еры Наталля не мае намеру спыняцца і па-ранейшаму часта выступае
Фота: асабісты архіў Наталлі Гулькіна
- Дыеты, спорт?
- Спорт раней быў у мяне актыўны. Бегала, хадзіла ў трэнажорную залу, але потым закінула. Улетку пакінула сабе толькі ровар. Рэальны, які ездзіць па лясах, палях і гарах. Узімку - веладарожка, басейн. Але, шчыра скажу, я больш хачу туды пайсці, чым хаджу. (Смяецца.) І я за здаровае харчаванне. Імкнуся пазбягаць тоўстай ежы, салодкага, мучнога, нічога не жарю, рыхтую толькі на пару. Салаты з сокам цытрыны, бальзамічным воцатам, без маянэзу і падобнага. Так я сілкуюся ўжо некалькі гадоў. Ва ўсякім выпадку, стараюся.
- У вас яшчэ і гастрольны графік зусім «неленивый», увесь час у шляху?
- Так, графік насычаны. Фізічнай нагрузкі хапае, гэта дакладна.
- Зараз вы працягваеце займацца вакалам - для падтрымання або пастаяннага росту, так бы мовіць?
- Навошта? (Смяецца.) Пастаянна расці? Ну куды яшчэ больш, як той казаў. (Смяецца.) Мяне ўсё задавальняе абсалютна. Потым усё трыццаць з лішнім гадоў я спяваю жыўцом. Гэта маё крэда. І гэта дае свае вынікі і магчымасць выходзіць на сцэну без усялякіх распевак. Бо звязка натрэніраваны, знаходзяцца ў пэўным тонусе, адпаведна, я на першай жа песні, мякка кажучы, што спяваюць. А далей ідзе як па масле. У мяне гукарэжысёр часам кажа, што да канца канцэрту ў яго ўсё мікрафоны зашкальваюць. Такія дэцыбелы прут, што ўсё ў чырвонай зоне. Таму так ужо па жыцці складваецца, што не бачу сэнсу марнаваць на гэты час.
Наталля Гулькіна была замужам чатыры разы. Яе другі шлюб з цяпер нябожчыкам Канстанцінам Терентьевым (на фота) быў яшчэ і музычным саюзам. Канстанцін выконваў функцыі канцэртнага дырэктара і дапамагаў спявачцы будаваць кар'еру
Фота: асабісты архіў Наталлі Гулькіна
- Ёсць нейкія прафесійныя сакрэты, каб захоўваць звязкі, голас?
- Не тое каб сакрэты. Я, напрыклад, не палю і ніколі не паліла. Для вакалістаў гэта мае вялікае значэнне. Ні ў якім разе вакалісту нельга крычаць на вуліцы на марозе. Наогул проста павышаць голас, калі высвятляеш адносіны - пачынаеш крычаць на звязках, і ўсё, звязка садзяцца маментальна. Потым для спевака неабходны нармальны сон. Калі ўначы не спаў, то раніцай ты без звязкаў. І нават у жаночыя дні, наколькі я ведаю, у оперных тэатрах вакалісткі не выступаюць. У нас, у эстраднікаў, такой магчымасці няма. Ёсць канцэрты, і нічога не зробіш - ідзеш і выступаеш. Ёсць медпрэпараты, шыпучыя таблетку кідаеш у ваду, выпіваеш за паўгадзіны да выступу, гэта вельмі танізуе звязкі. Так, і ніхто не адмяняў 30 грамаў каньяку. Ва ўсіх ёсць свае сакрэты, але сырыя яйкі вакалістам не дапамагаюць, гэта міф.
- У вас няпросты творчы шлях. Што змянілі б, калі была б ваша воля?
- Толькі адно: я б з самага пачатку кар'еры юрыдычна афармляла песні. Запісаў песню, тут жа з кампазітарам, аўтарам слоў і аранжыроўшчыкам заключаць дамовы. У наш час нічога гэтага не было. І я ў гэтым была абсалютна не моцная. Чым пасля сталі карыстацца махляры. Ні аднойчы я уліпае ў сітуацыі, калі да мяне прыходзілі людзі з якія запісваюць кампаній, якія падманам выкуплялі мае песні ў аўтараў і падоўгу мяне ж шантажавалі тым, што я не маю правоў іх выконваць. Тое ж самае адбылося з «Міраж». Калі б я ў свой час усё пісьменна падпісала, то цяпер у мяне не было ніякіх праблем. Яшчэ б я выкрасліла Маргарыту Суханкину са свайго жыцця. (Смяецца.) Не стала б з ёй сустракацца і знаёміцца. Каб нашы шляхі не перасекліся.
У шлюбе з вядомым харэографам Сяргеем Мандрыкам спявачка стала мамай другі раз. У 1999 годзе Наталля нарадзіла дачку Яну
Фота: асабісты архіў Наталлі Гулькіна
- Я як раз хацеў спытаць: з кім вам зручней было спяваць дуэтам - з Разіна або з Суханкиной?
- Дуэтам можна выступаць і з аднаго, і з другога. Слова «зручней» не вельмі падыходзіць у гэтым кантэксце. Калі ў вас усё добра, вы сяброўкі, але калі нешта адбываецца непрыемнае, то любая жанчына становіцца атрутнай, як змяя. Таму лепш спяваць не дуэтам. (Смяецца.) З былых салістак «Міраж» я маю зносіны і з Разіна, і з Таняй Овсіенко, і з Ірай Салтыкова, а з Суханкиной - не. Яна сама ад мяне адвярнулася. Мы рассталіся ня на добрай ноце. І я не бачу ніякай нагоды нам сёння мець зносіны.
- А што з песнямі «Міраж» сёння?
- Аўтары слоў і музыкі не могуць паміж сабой дамовіцца і прымірыцца. Яны перыядычна прадаюць або аддаюць у карыстанне свае правы то адным выканаўцам, то іншым. У іх у саміх блытаніна адбываецца. Таму ўсім салістка «Міраж», якія мелі дачыненне да песень, яны забаранілі іх выконваць. А як жа закон першай шлюбнай ночы? Але гэта калі па-чалавечы, а вось закон не на маім баку. Але ж глядач чакае ад мяне тыя песні. Я запісала, гучыць мой голас. Чаму я не магу іх спяваць, яны не разумеюць. На жаль, калі я пачну іх выконваць, мне могуць прад'явіць вялікі грашовы штраф.
- Вашы сённяшнія прыхільнікі, хто яны?
- Публіка розная. Шмат моладзі. Я бачу, што моладзь не саромеецца таго, што яна слухае музыку дастаткова дарослай выканаўцы. Я па-ранейшаму атрымліваю прызнанні ў каханні ад зусім маладых хлопцаў. І мне здаецца, я ніколі не перайду ў той наступны узроставай эшалон артыстаў. Мне адно дзіця сказаў: «Я захапляюся вашым творчасцю!». І я зразумела, што яшчэ не ўсё страчана ў гэтым жыцці. Так што ў мяне публіка ад пяці гадоў і да ...
- Напэўна, як і ў любога чалавека, у вас на працы здараюцца складанасці і непрыемнасці. Сям'я падтрымлівае?
- Вядома! Сям'я ў мяне не такая ўжо вялікая на сённяшні дзень. Мама і мае дзеці - вось і ўся мая сям'я, не лічачы маіх пухнатых шэсць хвастоў - трох котак і трох катоў. Яны сталі вар'яцка папулярнымі ў Инстаграме. І часам набіраюць больш за мяне лайкаў. Усе яны мяне падтрымліваюць. Зразумела, што дома і сцены грэюць. І калі я, вар'яцка стамілася або засмучаная з-за чаго-то, прыходжу дадому, я ўзнаўляюся. Літаральна два дні дома, і я ўжо разумею, што ў мяне ўсё добра. Трэба зноў бегчы працаваць, зноў здзяйсняць подзвігі.
Дзеці Наталлі Гулькіна таксама цікавяцца творчасцю. Сын Аляксей піша інструментальную музыку і фатаграфуе. А дачка Яна хоча атрымаць акцёрскую адукацыю
Фота: асабісты архіў Наталлі Гулькіна
- Вы неяк сказалі, што сын Аляксей займаецца складанай музыкай ...
- Аляксей захопленая натура. Ён робіць такія аранжыроўкі, піша такую музыку, якая нагадвае больш касмічную, да кінафільмаў падыходзіць. Гэта не песні, а інструментальная музыка. Але гэта аматарства. Таксама ён захапляецца фатаграфіяй, і ў яго выдатна атрымліваецца, ёсць сваё бачанне. І калі б ён накіраваўся ў гэты бок, ён быў бы вельмі стромкім фатографам. Яго фатаграфіі маглі б заняць годнае месца ў лепшых часопісах. Захапляецца і кулінарыяй. Выдатна рыхтуе. Як кажуць, таленавіты чалавек таленавіты ва ўсім. Вадалівы, яны захопленыя і творчыя натуры. Захапляецца кіно, глядзіць на англійскай без перакладу.
- Чым займаецца дачка Яна?
- Яна цяпер у такім узросце знаходзіцца, што пакуль у пошуку. Гэтай вясной мы будзем яшчэ раз паступаць у інстытут. Але ўжо разумеючы, што педагагічны - гэта не наша, лінгвістыка - ня Яніна сьцежка. А вось якая, сама яна пакуль вызначыцца не можа. Але мы крыху спяваем, дзяўчына яркая, паспрабуем сябе ў кіно. Пойдзем на акцёрскі.
- На асабістым фронце ў вас багатая біяграфія - чатыры мужа. Акрамя які пайшоў з жыцця Канстанціна Цярэнцьева, падтрымліваеце адносіны з былымі?
- Так, з усімі я вельмі сябравала. І на святы мы стэлефаноўваемся, віншуем адзін аднаго, ды і без святаў, бывае, боўтаем з любой нагоды. У нас сяброўскія адносіны. І бацькі дапамагаюць нашым дзецям. Калі на тое пайшло, усё было досыць даўно. Асабістае жыццё пакуль яшчэ не выстаялася канчаткова, каб абвясціць, што ў мяне хтосьці ёсць ці я ў пяты раз выходжу замуж. У бліжэйшы час я гэтага не планую. Гэта дакладна.