Пры поўным аншлагу Ірына Аллегрова дала старт развітальнай туру ў «Алімпійскім». Але яе слоў аб развітанні ніхто не паверыў. Мабыць, таму, што сама сабе народная артыстка верыць з цяжкасцю. Выразнай кропкі ў сваёй творчай жыцця спявачка ня паставіла - толькі значнае шматкроп'е.
У цэлым канцэрт атрымаўся на славу. Толькі вось асвятліць належным чынам важнае для сябе мерапрыемства Ірына Аляксандраўна не захацела: усім журналістам буйных выданняў у акрэдытацыі было адмоўлена. Чаму - вядома толькі самой спявачцы. Прытым што рэклама ішла маштабная: і радыё-, і плакаты, і банеры віселі па ўсёй Маскве. Як і ў мінулым годзе. Тады, у 2010-м, пра тое, як прайшоў яе аншлагавы канцэрт, ведала толькі яна сама і гледачы, якія апынуліся ў гэты дзень у «Алімпійскім». Нават тэлевізійны эфір, паказала 8 сакавіка амаль апоўначы, мала хто бачыў. Ці не з-за нелюбові да спявачкі, а па збегу абставінаў: на наступны дзень пасля трохдзённага гулянні ўсім трэба было на працу. У гэтым годзе ўлічылі хоць бы гэтую памылку і паказалі канцэрт 9 сакавіка, у прайм-тайм.
Спявачка выконвала і старыя, і новыя песні. Дэкарацыямі служыў гіганцкі манітор за яе спіной. У большасці кампазіцый гэты фон нагадваў трохмерную рамку для фатаграфій. І вось у гэтай самай рамцы былі навамодныя інсталяцыі на тэму песні: то розныя геаметрычныя фігуры, то партрэты яе, каханай, то - начная сталіца. Мабыць, з-за разнастайных святлодыёдных малюнкаў Аллегрова вырашыла не далучаць да шоу свой балет. З'явіўся ён толькі на адной песні - усімі каханай «імператрыцы».
Падчас біяграфічнай (як выказаўся Ігар Круты) песні «Бабы-сцервы» фонам паслужылі леапардавыя матывы, без якіх спявачка проста жыць не можа. «Хто ў нас не першы ..." - па-кацінаму выгінаючыся, выводзіла Іра, паказваючы пальцамі на Крутога, але той хутка перавёў стрэлкі, акурат на словах "той у нас другі» паказаўшы на чалавека, які ў гэты момант з'явіўся на сцэне. Ім аказаўся амаль нябачны з залы за велізарным букетам руж, які цягнуў у абдымках, Валерый Лявонцьеў.
- Я хачу, каб гады два-тры ты развіталася са сцэнай, а потым перадумала, - абняў спявачку яе лепшы сябар.
Ігар Круты пажадаў вінаватай вечара практычна тое ж самае:
- Я не магу віншаваць Іру з развітальным турам. Магу яе павіншаваць з 8 сакавіка, з аншлагам, а ўсё астатняе ... Ну, не будзе доўгіх тураў, але будуць кароткія туры, канцэрты, будуць здымкі ў самых выдатных праграмах. Я хачу пажадаць, каб доўга-доўга былі поўныя залы ў такой выдатнай спявачкі і проста прыгожай жанчыны.
Так развітальны Ці ён, гэты тур Аллегровой? Давайце правядзем аналогію з развітаннем Алы Пугачовай, якое адбылося два гады таму ў Крамлі. Заўважым, сышла Пугачова са сцэны па многіх прычынах. І як бы ні здзівіла каго гэтую заяву, але галоўным было адсутнасць добрага рэпертуару. Паспрабуйце ўспомніць хітовую песню Алы Пугачовай за апошнія гадоў сем. Складана. Ёсць нядрэнныя, але якія сталі вядомымі толькі таму, што іх праспявала Пугачова. А прымацаваны да песні брэнд ўсё роўна не робіць яе хітом.
Паглядзім, што ў Аллегровой. У яе рэпертуары за апошнія гады дадалося мноства хітоў: «Я табе не веру», «Здалося», «Ці не ператваруся», «Каму якая розніца», «Прыгожа любіць» ... Рэпертуар мае месца быць.
Хто быў на канцэрце Пугачовай, той бачыў, што ў спявачкі ўся праграма была выразна выбудаваная пад дэвізам «Развітальны». Магчыма, Пугачова спачатку таксама крыху звярнуў нашу ўвагу з развітаннем, але, зразумеўшы, што, як толькі яна дасць першы "заказны" канцэрт, яе тут жа абвінавацяць у хлусні і піяры, яна абставіла свой сыход выразна, як і належыць Прымадонна. Калі ж на сцэне «Алімпійскага» з'явілася Аллегрова, усе ахнулі - настолькі яна здалёку нагадала Пугачову: тая ж прычоска, той жа чорны балахон. Больш за тое, яна адкрыла канцэрт яшчэ і песняй Прымадонны! Яна выканала знакамітую песню Ситковецкого «Маналог», некалі былую візітнай карткай АБП. Трэба заўважыць, што на канцэрце Аллегрова выканала яшчэ дзве, па яе выразу, «чужых» песні: «Есаул» Алега Газманава і яе каханую «Чарка гарэлкі на стале» Рыгора Лепса. Але пра тое, што песня ў пачатку была Пугачоўская, яна не абмовілася ні словам. Гледачы ў зале былі здзіўлены і як быццам лішнімі песнямі, якія прагучалі ў ў праграме. Напрыклад, новай лёгкай кампазіцыяй «Тры мужа», якая для звычайнага канцэрту, можа быць, і была б добрая, але не для развітальнага, дзе спявачка хацела паказаць сліўкі з сваіх жа песень.
Давайце звернем увагу на яшчэ адну дэталь: само святкаванне юбілею адной спявачкай і іншы. Колькі было напісана пра Пугачову ў дзень яе 60-га нараджэння - розныя выданні рабілі спэцвыпускі, дакопваецца да яе мужоў, сваякоў і нават выпадковых знаёмых!
Аллегрова абвясціла пра свой сыход напярэдадні ўласнай юбілею. Гэта ж, як ні круці, вялікая падзея як у музычным, так і свецкім свеце. Але прэса ў адказ прамаўчала. Не паверыла? Ці не атрымала неабходнай інфармацыі?
Чаму ж так здарылася? Аллегрова з намі не развітваецца? Ці проста яе праігнаравалі вечна такія галодныя да навінаў акулы пяра? Калі другое, то чаму? Мабыць, сама спявачка не разумее, што такое піяр і як з ім звяртацца. Бо яна ўсё жыццё займалася толькі творчасцю. А той каманды, якая дапамагала б ёй ва ўзвышэньні на Алімп, аператыўна рэагуючы на ўсе змены вакол, у яе няма, ды ніколі і не было. Яна сама і толькі сваімі сіламі вскарабкивалась на п'едэстал. З якога зараз наваяўленыя памочнікі спявачкі спрабуюць яе скінуць, пераконваючы хавацца ад усіх, калі трэба рабіць прама наадварот.
Але па-любому пытанне, сыходзіць ці Аллегрова, застаецца. Трэба заўважыць, у большасці гледачоў засталося ўражанне, што іх любімая артыстка перадумала развітвацца. Давайце ўспомнім тое, што сказала Ірына Аляксандраўна напярэдадні канцэрта нашаму ж выданню.
- Я зразумела, што шмат часу адабрала ў сваіх самых блізкіх і родных людзей. Я захацела пабольш бываць дома, надаваць час тым, хто ўсе гэтыя гады быў абдзелены маім зносінамі і ўвагай, - сваёй маме, дачцэ, ўнуку. Я, у рэшце рэшт, шмат працавала і шмат чаго зрабіла, за што не сорамна і чым я ганаруся.
А цяпер паслухаем тое, што сказала спявачка на канцэрце:
- Чалавек, здзяйсняючы якія-небудзь ўчынкі або дзеяння, заўсёды тлумачыць іх тым, што ён гэта робіць для родных, блізкіх, сяброў, і потым раптам задаецца пытаннем: а ці трэба гэта было? Я шчаслівая тым, што ўсе гэтыя гады, калі я была з вамі, аказалася, што я патрэбна сотням, тысячам людзей. Вам, мае гледачы! Паважанае спадарства! Я маю гонар сёння абвясціць вам пачатак майго гастрольнага развітальнага тура, але гэта ні пра што не кажа, таму як я не люблю ставіць кропку - я люблю ставіць шматкроп'е.
У выніку, заблытаўшы ўсіх і, падобна, нават саму сябе пакінуўшы ня ведалі, што ж яна будзе рабіць заўтра, Аллегрова напрыканцы, па сваім звычаі, прадэманстравала публіцы незразумелы нікому капрыз: не знайшла час ўзяць кветкі, якія ў неймавернай колькасці прынеслі для яе прыхільнікі. Перад самым адыходам са сцэны ёй, мабыць, усё ж такі хтосьці паспеў параіць крыкнуць: «Дзякуй за кветкі!».