- Які вы былі ў дзяцінстве?
- У дзяцінстве я была вельмі сціплай. Памятаю, саромелася вельмі ў пачатковай школе, гэтыя класы даваліся мне цяжка. Я доўга прывыкала. Але ў нас была вельмі добрая школа ў Верашчагін, гэта побач з Пермю, і выдатны дырэктар, таму мы, да прыкладу, хадзілі на нейкія арбузники, а не вучыліся першага верасня. Менавіта таму я пайшла ў тэатральную студыю, хоць спачатку не хацела.
- Як вы зарабілі першыя грошы і на што патрацілі?
- Першы буйны заробак у мяне быў на здымках серыяла «Рэальныя пацаны». Калі мне выдалі гэтыя грошы, я зразумела, што ніколі столькі ў руках не трымала. У выніку купіла белую вятроўку прыгожую. Я была вар'яцка шчаслівая.
- Ці часта вам даводзіцца выслухоўваць жарты пра бландынак?
- Не часта. Нават калі чую, не крыўдую. Я вясёлы чалавек і люблю людзей з гумарам, якія могуць пасмяяцца не толькі над іншымі, але і з сябе.
- Лепшы савет, якому вы рушылі ўслед?
- Мне мама заўсёды казала: «Валя, у першую чаргу трэба спаганяць з сябе і быць патрабавальнай да іншых».
- Дзеля якога прысмакі вы гатовыя адмовіцца ад дыеты?
- Хатнія піражкі з мясам.
- З якім мужчынскім якасцю вы ні за што ня упакорцеся?
- З баязлівасцю. Мне здаецца, гэта недаравальны грэх для мужчыны.
- У якой вопратцы вы адчуваеце сябе захапляльнай?
- Вельмі люблю насіць розныя сукенкі. Раней я насіла джынсы, але зараз у мяне вельмі мала штаноў і шорт.
- Ці лёгка вас падмануць?
- Так. Я вельмі даверлівы чалавек, мяне пастаянна разводзяць мае ж сябры, жартуюць. Мне тут сказалі, што падчас урагану ў Маскве ўпаў помнік Пушкіну. Я на поўным сур'ёзе хацела тэлефанаваць сябрам і пытацца, як так атрымалася ?!
- А самі вы ўмееце падманваць?
- Нажаль так. Але ў мяне ёсць такая асаблівасць: калі мне сорамна, я магу пачырванець, і гэта выдасць маё хлусня.
- Якія фільмы вы можаце пераглядаць бясконца?
- «Каханне і галубы», «Масква слязам не верыць», «Тытанік», які я глядзела, напэўна, разоў сто. Мяне калі першы раз павялі ў кінатэатр, мне сястра прашаптала: «Яны ўсе памруць». І я як зараўла!
- Што такое жаночы капрыз ў вашым выкананні?
- Я наогул чалавек настрою. Калі прачынаюся не ў духу, магу закапрызіць з-за ўсякага глупства.
- Падарожжа, якое вы запомнілі назаўсёды?
- Гэта мая паездка на Філіпіны. Я паляцела туды да аднаго. І калі ён узяў квіткі, я зразумела, што гэта будзе пекла для мяне. Англійскай мовы не ведаю, а ляцець з некалькімі перасадкамі. Гэты пералёт доўжыўся суткі. Я думала, што памру. У галаве круцілася толькі адна фраза: save my life. Па-мойму, я сівенькі туды прыляцела.
- Вы ведаеце, што ляжыць у вашай сумачцы?
- Мне здаецца, там цэлы свет. Але наогул у сумцы ў мяне, вядома, бардак.
- Шчасце - гэта ...
- Гармонія, нейкі баланс. Тое, да чаго я не здолею, напэўна, прыйсці, але вельмі хачу.