Святлана Зейналова ( «Добрая раніца»)
Сакрэт, як не заснуць у эфіры, ёсць толькі адзін: займацца справай! (Смяецца.) Тады некалі распыляцца і думаць пра тое, як табе фігавым. Вядома, самаадчуванне бывае самае рознае. Часам здаецца: яшчэ слова скажаш - і адключыць. Але тады параўноўваеш сябе са спрынтарамі, якія бягуць ад старту да фінішу. Так і ты ў сваёй перадачы павінен дабегчы да канца, і калі ўжо скажаш ўсім: «Да пабачэння, убачымся!», І пойдуць фінальныя тытры, вось тут ужо можна спаць. Я таксама магу ў нейкі момант павесяліцца, і вадзіцы папіць, і кулачком шчаку падперці, але тут галоўнае, каб цябе каманда не падвяла і своечасова сказала: «Зьбярыся, ануча, цяпер будзеш у эфіры!». Я са сваім ранішнім графікам ўжо даўно прызвычаілася і нават у выходныя дні магу прачнуцца ў пяць раніцы з думкай: «На працу!». Але потым разумею: не, сёння можна паспаць. Гэта звычка. Вядома, з раніцы без кубкі гарбаты або чагосьці яшчэ можна адчуваць сябе поўным гароднінай. Я аддаю перавагу добры дужы чай з лімонам, а калі кавы, то з малаком, і яшчэ кубак з сабой. Калі ты адчуваеш, што можаш заснуць у эфіры, лепш за ўсё проста маленькімі глыточкамі піць халодную ваду. Яшчэ часам я прыношу з сабою кактэйлі - ўзбіваць ў блендере трускаўку з лёдам або трускаўку з ківі і бананам. Атрымліваецца выдатны смусси, які вельмі бадзёрыць: робіш глыток, і вочы адразу адкрываюцца. А што тычыцца спецыяльных допінгаў, энергетыкаў - я прынцыпова супраць. Арганізм павінен працаваць сам. Яшчэ перад эфірам я ніколі не ем, таму што арганізм будзе заняты пераварваннем ежы і «ляжа спаць». Таму ў працэсе працы я магу паесці што-небудзь лёгкае, тыпу ёгурта або тварагу. А снедаю ўжо пасля.
Уладзіслаў Заўялаў ( «Раніца Расіі»)
- Што тычыцца вядомых «сродкаў бодрения» - кава, цыгарэты ці нешта яшчэ, то гэта катэгарычнае «не». Я працую раніцай ужо шмат гадоў, і для мяне гэта - звычка. А дапамагаю сабе тым, што абавязкова павінен напярэдадні выспацца. Любымі спосабамі прымусіць сябе паспаць, каб быць адпачылым. А для таго, каб увайсці ў больш-менш нармальны рытм і дапамагчы свайму арганізму не спаць у вызначаны час, - хаджу ў залу. Фітнес, пілатэс, гімнастыка - нават не сілавая, а менавіта для таго, каб расцягнуць цягліцы і правільна дыхаць. І басейн. Праца ў нас начная, усе ссунута. Калі нармальныя людзі спяць - мы працуем, а калі ўсе працуюць - прымушаем сябе спаць. Таму ў працоўны тыдзень мы не можам адэкватна мець зносіны з сябрамі і блізкімі, якія жывуць у іншым рытме. Для арганізма, безумоўна, такі графік - мінус, фізічна адчуваеш сябе цяжка, таму потым абавязкова трэба аднаўляцца. Я аддаю перавагу на вольнай тыдні куды-небудзь з'ехаць, каб зрабіць «апгрэйд» і мазгах, і целе.
Ірына Мурамцава ( «Раніца Расіі»)
Перад самым эфірам трэба хоць бы тры гадзіны паспаць, тады ўсё будзе добра. На самай справе, вядома, гэта вельмі цяжкі графік, таму што дзень мяняецца з ноччу: ты Гуляеш ноччу, а спіш палову дня. Я працую ў такім рэжыме ўжо шэсць гадоў. На працу прыязджаю да трох ночы. Калі сканчаю, еду дамоў, кладуся спаць, потым нейкі час чуваю на працягу дня і ўвечары, гадзіне а восьмай-дзевяць, калі атрымліваецца, ці хаця б у дзесяць-адзінаццаць стараюся легчы зноў. А ў дзве гадзіны - ужо ўставаць. За ўвесь гэты час я перакаштавала шмат розных танізавальных напояў, і каву - не адзіны. Ёсць яшчэ бадзёрлівыя чаі тыпу «пуэр», энергетычныя напоі. Кава, вядома, дапамагае, але ўсё ж самае галоўнае для мяне - гэта сон да эфіру. Інакш можна паіць сябе чым заўгодна - не дапаможа. А ўвогуле мне здаецца, тое, што адбылося на BBC, - гэта «качка», таму што заснуць падчас эфіру немагчыма. Можна заснуць, пакуль рыхтуешся - на грыме або вычитывая тэксты. А эфір - сам па сабе як энергетык. Ты садзішся, і нешта ўключаецца ўнутры.
Фота: Уладзімір Чысцякоў
Віктар Набутов ( «НТВ раніцай»)
- Калі ты працуеш і аддаеш сваю энергію - заснуць немагчыма, гэта - нонсэнс. Большасць ранішніх эфіраў ў Расіі выходзяць вечарам. Гэта звязана з тым, што краіна ў нас вялікая і існуюць «Арбіты». Калі ва Уладзівастоку 6-й раніцы, у Маскве - 11 вечара. Таму ўсе цэнтральныя каналы працуюць у прамым эфіры на Далёкі Ўсход, а ў Маскве выходзяць ужо ў запісе. І ні пра які ранішнім графіцы гаворкі не ідзе. А калі ты прыходзіш працаваць на радыё, то жыццё даводзіцца перабудоўваць цалкам. Я вёў ранішнія шоў, калі працоўны дзень пачынаецца ў 7 раніцы і доўжыцца ад трох да пяці гадзін. Гэта вельмі стомная праца. Але і да гэтага абвыкаеш. Некаторыя мае больш дасведчаныя і ўзроставыя калегі, якім усё ўжо даўно надакучыла, з раніцы выкарыстоўваюць каньячок, ён трымае іх у тонусе. Я ж думаю, што адзіным залогам таго, каб ты не заснуў на любой працы раніцай, вечарам ці днём, з'яўляецца тое, што яна павінна быць табе цікавая.