Прэзідэнт Расіі Уладзімір Пуцін даручыў ураду забяспечыць вакцынацыю ад грыпу. Дадзеная мера павінна, па разліку кіраўніка дзяржавы, ахапіць не менш за 60% насельніцтва краіны. Але ці можа такі высокі паказчык быць дасягнуты пры ўмове, што вакцынацыя застанецца добраахвотнай? Бо сам Пуцін падкрэсліў неабходнасць менавіта добраахвотнай вакцынацыі.
На самай справе, адзіным спосабам забеспячэння добраахвотнай вакцынацыі можа быць толькі магутная інфармацыйная апрацоўка насельніцтва краіны. Уладзе давядзецца задзейнічаць усе свае медыя-магчымасці для перакананні грамадзян у неабходнасці вакцынацыі. У той жа час не выключана, што ў рэальнасці вакцынацыя будзе насіць добраахвотна-прымусовы характар. Тым больш, што вопыт добраахвотна-прымусовай вакцынацыі ў Расіі ёсць, і вельмі салідны. Узяць, да прыкладу, прышчэпкі перад паступленнем дзяцей у школы і дзіцячыя сады. Быццам бы яны добраахвотныя, але паспрабуйце іх не рабіць. Зараз метад добраахвотна-прымусовага вакцынавання апрабуецца на медыцынскіх работнікаў. Акрамя таго, не выключана, што і бюджэтнікі, ад настаўнікаў да дзяржслужачых і сілавікоў, таксама будуць вымушаныя рабіць прышчэпкі. Фармальна - добраахвотна, а фактычна - пад пагрозай нядопуску да працы або звальнення са службы.
Адвакат Уладзімір Ганчароў
Сур'ёзнай перашкодай для ўсеагульнага вакцынавання можа стаць толькі недахоп сродкаў: рэсурсы дзяржаўнага бюджэту не бязмежныя, а вакцынацыя - мерапрыемства не з танных, яшчэ і з ахопам 60% насельніцтва.
Дарэчы, ахапіць такую колькасць грамадзян можна толькі з дапамогай адміністрацыйнага рэсурсу. Што ж тычыцца асноўных рызык вакцынацыі, то пакуль не даследавана да канца яе небяспека для здароўя грамадзян, у тым ліку такія катэгорыі патэнцыйнага рызыкі як цяжарныя жанчыны, пенсіянеры, інваліды, дзеці. Таксама варта адзначыць, што ёсць рызыка і прыпісак колькасці прышчэпленых з боку чыноўнікаў, каб пазбегнуць вымоў з боку вышэйстаячага кіраўніцтва. Калі прэзідэнт кажа пра 60% насельніцтва, то ў разуменні чыноўніка так і павінна быць, хоць бы на паперы.