Павел Воля, настаўнік рускай мовы і літаратуры
Па словах акцёра, у педагагічны інстытут ён трапіў па прычыне таго, што выбіраць асабліва не прыходзілася. У Пензе, дзе ён нарадзіўся і вырас, было ўсяго 5 прыстойных інстытутаў, самыя стромкія з якіх політэхнічны і педагагічны. Паколькі ў Паўла з матэматыкай былі праблемы, то ён адправіўся ў педінстытут. Тым больш што ўстанова знаходзілася побач з домам - і не трэба было ездзіць на трамваі, як да астатніх ВНУ. Адвучыўшыся, Воля уладкаваўся працаваць у школу настаўнікам рускай мовы і літаратуры. Па ўспамінах артыста, на кожным уроку ён спачатку размаўляў з дзецьмі як з дарослымі, а потым разам з імі угораем да канца ўрока.
Фота: Генадзь Аўраменка.
Анастасія Заворотнюк, настаўнік гісторыі
Анастасія нарадзілася ў тэатральнай сям'і, таму з дзяцінства марыла стаць актрысай. Але калі пасля школы настаў час канчатковага выбару прафесіі, то Заворотнюк спалохалася і паступіла ў педагагічны інстытут на гістарычны факультэт у роднай Астрахані. Але Насця зразумела, што мучыцца і займае чужое месца. Падчас летніх канікул яна адправілася ў Маскву і паступіла ў тэатральны, шчасна забраўшы дакументы з педагагічнага установы.
Эліна Быстрыцкая, настаўнік рускай мовы і літаратуры
Эліна Аўрамаўна да акцёрскай прафесіі ішла вакольнымі шляхамі. Спачатку вырашыла працягнуць сямейную дынастыю і адвучылася ў медыцынскім тэхнікуме. Але пасля таго як убачыла аперацыю і прыняла 15 родаў, Быстрыцкая адмовілася ад гэтай задумы. Затое менавіта ў медтехникуме яна ўпершыню выйшла на сцэну ў спектаклі мясцовага драмгуртка. І з гэтага моманту стала марыць сцэнай. Аднак бацькі былі супраць гэтага, і па іх патрабаванні дзяўчына паступіла ў педагагічны інстытут ўкраінскага горада Нежын (сям'я жыла там пасля вайны) на філалагічны факультэт. Праўда, запала хапіла ўсяго на пару семестраў, пасля чаго Быстрыцкая збегла ў Кіеў у тэатральны інстытут.
Фота: Генадзь Аўраменка.
Андрэй Чадов, настаўнік фізкультуры
Андрэй, як і малодшы брат Аляксей, яшчэ ў школе хадзіў у тэатральную студыю і марыў паступіць у тэатральны. Дырэктар студыі прапанаваў хлопцам паступаць усім творчым калектывам. Але праблема была ў тым, што з 20 хлопчыкаў і дзяўчынак трое былі старэйшы за іншых на год, у тым ліку і Андрэй. І яны прынялі рашэнне нікуды не паступаць і дачакацца сваіх сяброў. Каб чымсьці заняцца, Чадов уладкаваўся ў школу настаўнікам фізкультуры. Па ўспамінах акцёра, хлопцы яго не надта слухаліся. Дзяўчынкі - хоць неяк, а хлапчукі - зусім не звярталі ўвагі. Да таго ж Андрэй канфліктаваў з іншымі настаўнікамі з-за таго, што ставіў дзецям «тройкі». У выніку малады чалавек пратрымаўся ў школе паўгода, а потым вырашыў выкладаць танцы, паколькі мае харэаграфічную адукацыю. Праз год сабраліся ўсе хлопцы з тэатральнай студыі, але дырэктар паставіў умову, што пасля вучобы яны будуць абавязаны вярнуцца ў родны тэатр. Браты Чадова адмовіліся і падалі дакументы асобна ад усіх.
Фота: Уладзімір Чысцякоў.
Анатоль Жураўлёў, настаўнік рускай мовы і літаратуры
Калі Анатоль вучыўся ў 8-м класе маленькай вясковай школы непадалёк ад Ніжняга Тагіла, то нечакана для сябе адкрыў любоў да літаратуры. Стаў вучыць на памяць вершы, спачатку чытаў іх у класе, потым на школьных вечарынах і нават у агітбрыгады. Менавіта ў гэты час ён упершыню задумаўся пра акцёрскай прафесіі, і каб быць бліжэй да мары, пасля заканчэння школы паступіў у Уральскі педагагічны інстытут на філалагічны факультэт. Калі Жураўлёў атрымаў запаветны дыплом аб вышэйшай адукацыі, то яго прызвалі ў армію. Адслужыўшы, ён уладкаваўся ў родную школу настаўнікам літаратуры і рускай мовы. А праз год адправіўся паступаць у Ленінградскі інстытут тэатральнага мастацтва.
Фота: Генадзь Аўраменка.
Ганна Неўская, настаўнік французскай мовы
Неўская вучылася не ў звычайнай школе, а ў гімназіі з паглыбленым вывучэннем французскай мовы. Натуральна, былі рэпетытары і дадатковыя заняткі па мове, таму да канца школы Ганна выдатна тлумачыцца на французскай. Неўская доўга не магла вызначыцца, у якой інстытут паступаць, паколькі яна сур'ёзна займалася музыкай і вакалам, была пераможцай некалькіх музычных конкурсаў. Бацькі настаялі на больш сур'ёзнай прафесіі, і Ганна паступіла ў родным Ноўгарадзе ў педінстытут на факультэт замежнай мовы. Дзяўчына адвучылася два курсы, ездзіла на стажыроўку ў Францыю, а потым забрала дакументы і адправілася ў Маскву паступаць у ГIТIС.
Фота: Уладзімір Чысцякоў.
Раіса Разанава, настаўнік музыкі
Яшчэ школьніцай Раіса запісалася ў хор. Музычны талент дзяўчыны заўважыў яе педагог і прапанаваў вучыцца гульні на баяне - адзіным інструменце, які быў у іх разанскай школе. Дзяўчына з задавальненнем асвойвала інструмент і так захапілася музіцыравання, што паступіла ў музычна-педагагічнае вучылішча на клас баяна. Пасля чатырох гадоў навучання малады спецыяліст па размеркаванні ўладкавалася працаваць у музычную школу. Але адпрацаваўшы год, Разанава рызыкнула паехаць у Маскву, каб падаць дакументы ў тэатральны інстытут.