Кацярына Кавальчук вядомая прыхільнікам па ролях у праектах «Прыгонная», «Цудадзейны» і іншых. Зрэшты, прозвішча артысткі знаёмая многім фанатам яшчэ і дзякуючы іншы зорнай акторцы - Ганне Кавальчук. Не ўсе ведаюць, але дзяўчаты - сёстры па бацьку. пагутарыў з 27-гадовай актрысай, якая ў новым серыяле «Гусар», дзе Каця згуляла з Гарыкам Харламовым.
- Кацярына, нядаўна выйшаў праект «Гусар» з вашым удзелам, з чым можна асабліва павіншаваць, улічваючы абстаноўку. Раскажыце, каго на гэты раз згулялі?
- Жонку навукоўца, які вынайшаў машыну часу. Мая гераіня галоўная ў сям'і, працуе за ўсіх, зарабляе грошы, усім кіруе. У яе моцны характар, яна вельмі мэтанакіраваная і самадастатковая. Мне гэта якасць у ёй вельмі падабаецца. Яна хоча развесціся са сваім мужам, таму што яе дастала цягнуць лямку адной і ўтрымліваць сям'ю. А муж не звяртае ні на што ўвагі, акрамя як на сваю машыну часу. Але калі яна плануе сысці ад мужа, ён здзяйсняе навуковае адкрыццё і пераносіць з мінулага ў наш час гусара, які аказваецца яе продкам. Цяпер, калі з гусарам нешта здарыцца, Каця проста знікне. Гісторыя сама па сабе цікавая і новая, поўная падзей. Мне больш за ўсё запомніліся гістарычныя здымкі на натуры, дзе мы пераўвасабляецца ў розных герояў. Мне давялося стаць гераіняй, якая жыве ў сям'і ў 19 стагоддзі. Гэта было цікава. А яшчэ асабліва запомніўся адзін момант на пляцоўцы, дзе я зразумела, што мы з маімі партнёрамі сталі літаральна сям'ёй. Гэта ў сцэне, дзе гусару ўпершыню падарылі тэлефон, і ён упершыню ў жыцці спрабаваў з яго патэлефанаваць. Калі ён завяршыў сцэну словамі: «Пайду разбірацца, дзякуй!», Я зразумела, як гэта выдатна: у мяне літаральна прачнуліся нейкія сямейныя пачуцці, як быццам я свайму дзіцяці падарыла тэлефон.
Кадр са здымачнай пляцоўкі серыяла "Гусар"
матэрыялы прэс-службы
- Ваша гераіня - дзяўчына з моцным характарам. Ці можна пра вас так бы мовіць?
- Так, мая гераіня сапраўды галоўная ў сям'і, але я не зусім такая. Я больш люблю быць вядзёнай, каб мяне накіроўвалі. У пазіцыі "мужчына-жанчына» я займаю жаночую пазіцыю, а мужчына хай руліць, будзе галоўным. Але ў мяне ёсць у характары цвёрдыя ноткі, калі справа тычыцца несправядлівасьці ці я хачу, каб усё было па маім пляне. Усё павінна быць дакладна, таму што я люблю планаваць, у мяне нават ёсць свой каляндар. І тут мы з маёй гераіняй падобныя, таму што яна мэтанакіраваная дзяўчына. Я таксама самадастатковая, не магу без гэтага.
- Вядома, не магу не спытаць пра тое, як гралася з Гарыкам Харламовым? Які ён на пляцоўцы?
- Ён выдатны чалавек і акцёр, з ім вельмі камфортна на пляцоўцы і ў жыцці. На здымках ён увесь час жартаваў, ён наогул мегапозитивный чалавек, і яго шклянку заўсёды напалову поўная. Я вучуся гэтаму ў яго. Мне вось бракавала аптымізму і пазітыву, а Гарык зараджаў энергіяй ўсю пляцоўку. Гэта вельмі адчувалася, і ад гэтага працавалася значна лягчэй. Дзякуючы жартаў Гарыка мы справіліся, перажылі начныя здымкі на натуры, ды яшчэ і падчас дажджу. Я рада, што нам удалося папрацаваць разам. Мы, дарэчы, не былі знаёмыя да здымак. Мне яшчэ вельмі спадабалася, што ён вельмі адкрыты, просты, шчыры і ў працы, і ў жыцці.
Кацярына Кавальчук і Гарык Харламаў знайшлі агульную мову на здымачнай пляцоўцы
матэрыялы прэс-службы канала ТНТ
- Кацярына, магчыма, не ўсе ведаюць, што акцёрскія таленты - гэта ў вас сямейнае. Вы сястра Ганны Кавальчук. Наколькі часта вам атрымоўваецца бачыцца?
- Мы з Аняй, на жаль, бачымся нячаста, таму што цяпер усё так занятыя. Матаць часта з Масквы ў Піцер, але стараемся вылучыць час для сустрэч. Хоць апошні раз бачыліся 2 месяцы таму. Мы зараз абедзве занятыя і маем зносіны, у асноўным, па тэлефоне. Тым больш я ў апошні час знаходжуся больш у Маскве, чым у Піцеры. У снежні мы з Ганнай ездзілі на Каляды ў Нью-Ёрк і выдатна правялі там час. І з пляменніцай Злата хацелі паехаць адпачыць, але, на жаль, цяпер усё перакрыта ў плане паездак. Мы з Ганнай цесна кантактуем, як сапраўдныя сяброўкі.
- Наколькі мне вядома, ваша дружба пачалася не з дзіцячых гадоў. У вас нейкая незвычайная гісторыя знаёмства ...
- Так, я даведалася пра тое, што Ганна мая сястра, толькі ў 16 гадоў. Памятаю, мы вячэралі, глядзелі серыял «Таямніцы следства», і мама мне сказала, што Ганна мая сястра. Натуральна, я не паверыла спачатку. Спытала: «Што ?!» Тады мама мне расказала ўсю гісторыю, аказалася, што ў нас агульны бацька. Я была ў поўным шоку, вядома.
- Ну а як жа вы ўсё ж такі сустрэліся ў рэальнасці?
- Праз пяць гадоў, калі мне споўніўся 21. Мы сустрэліся самым выдатным чынам. У мяне быў дыпломны спектакль у Санкт-Пецярбургу з тэатрам «Выспа». Я гуляла галоўную ролю 65-гадовай жанчыны-наркаманкі, хворы на рак. Гэта ролю, якую гуляла Мэрыл Стрып ў фільме «Август». Прычым я выконвала яе зусім без грыму. Ганна прыйшла да мяне паглядзець і падтрымаць. Гэта быў сюрпрыз для мяне. Тады мы ўпершыню ўбачыліся. Пасля заканчэння, калі пачаліся апладысменты, яна выйшла на сцэну, падарыла мне кошык вялікіх чырвоных руж, пацалавала і сказала: «Дзякуй, ты выдатная ...» Ну а потым ужо, калі ўсё скончылася, я падышла да яе, і мы пагаварылі. Так што гэта была магічная сустрэча. Мне было вельмі прыемна - не перадаць. Гэта вельмі каштоўнае падзея ў жыцці, неверагодна эмацыйны. Я была ў захапленні і была вельмі шчаслівая.
Кацярына Кавальчук пазнаёмілася са сваёй зорнай сястрой Ганнай Кавальчук толькі ў 21 год
матэрыялы прэс-службы
- Цікава, а ваш выбар акцёрскай прафесіі не быў звязаны з тым, што ваша сястра - папулярная артыстка?
- Не думаю. Я ў прынцыпе доўга сумнявалася і не ведала, куды мне паступаць. Я была актыўным чалавекам, рэдактарам школьнай газеты, пісала артыкулы, удзельнічала ў школьных сцэнках, нешта прыдумвала. Я нават хацела стаць спявачкай, але потым зразумела, што ў мяне асабліва няма галасы. У мяне добры музычны слых, я ледзь-ледзь спяваю, але голас у мяне нямоцны. А яшчэ я хацела быць журналістам. У выніку я паступіла на абодва факультэты: акцёрскі і журналістыкі. Параіўшыся з татам, я абрала журналістыку. Але пакуль я вучылася, там была вышэйшая матэматыка і іншыя падобныя прадметы. І вось, седзячы за партай, я адчувала, што я знаходжуся не там, гэта не мая дарога. І я з усімі дамовілася і перайшла на акцёрскі факультэт - туды, куды мне падказвала сэрца. Я ні разу аб гэтым не пашкадавала. Можна сказаць, што я сама сябе накіравала, Ганна тут ні пры чым. Але генетыка, мабыць, адыграла сваю ролю.
- Вы даяце адзін аднаму нейкія прафесійныя парады? Абмяркоўваеце працу адзін аднаго?
- Так. Я ўвесь час з ёй раюся ў пытаннях працы, ды і жыццёвых. Ну і яна таксама раіцца са мной. Яна мне неяк сказала, што ёй падабаецца, што яна можа патэлефанаваць мне ці напісаць і проста спытаць. Гэта значыць, нягледзячы на тое што я малодшая сястра, яна са мной раіцца. Я магу нешта падказаць, таму што яна паважае мае погляды, маю мудрасць. Мне было гэта вельмі прыемна пачуць. Так што ў нас гэта ўзаемна.
- А ці не было ў вас думкі прыняць удзел у серыяле «Таямніцы следства»? Ну ці ўвогуле папрацаваць з сястрой у адным праекце?
- Я, вядома, не вельмі ўяўляю сябе ў серыяле «Таямніцы следства», але папрацаваць разам з Ганнай я вельмі хачу. Вельмі спадзяюся, што гэта калі-небудзь адбудзецца. Накіроўваю ў сусвет гэтыя думкі. Асабліва ў нейкім гістарычным праекце. І Аня, дарэчы, таксама хацела б папрацаваць са мной. Але пакуль канкрэтных планаў няма. У нас былі спробы ў адзін і той жа праект, але пакуль нічога не вядома, усе прыпынілася.
Кацярына Кавальчук
матэрыялы прэс-службы
- Жыллём у сталіцы яшчэ не абзавяліся?
- Не, хоць у мяне, шчыра кажучы, ёсць такая мэта: я хацела б набыць кватэру ў Маскве. Але гэта пакуль яшчэ проста жаданне, гэта ж не так проста. Тым больш мне - я яшчэ толькі пачынаю кар'еру. Зараз, калі я прыязджаю ў Маскву, я спыняюся, альбо ў гатэлі, альбо ў прыяцеляў. У мяне тут вельмі шмат сяброў.
- Вольны час як любіце праводзіць?
- Люблю падарожнічаць. Калі ў мяне з'яўляецца вольны час, ды нават калі яго няма, я сяджу і думаю, куды ж паляцець. (Усміхаецца.) У мяне ёсць спіс краін, у якія я ўжо лётала, мае любімыя месцы. І я абавязкова туды яшчэ адпраўлюся. Я люблю падарожнічаць. Мне страшна лётаць, хоць я і люблю. Проста там, наверсе, я магу паглядзець на ўсё збоку, нешта прадумаць, асэнсаваць, пафіласофстваваць, скласці. Мне падабаецца кудысьці прыляцець, узяць кубак гарачай гарбаты і пайсці шпацыраваць, а ўвечары забраніраваць столік у джаз-бары. Я люблю, гэта маё.
Артыстка вядзе актыўны лад жыцця і прызнаецца, што ёй нескладана падтрымліваць форму дзякуючы добрай генетыцы
матэрыялы прэс-службы
- Ну а калі няма магчымасці паляцець, на што марнуеце час?
- Я вельмі люблю конікаў, люблю верхавую язду. З дзяцінства я прыязджала на стайню, брала коніка, знаёмілася з ёй патроху ... У мяне таксама было некалькі здымак з гэтымі жывёламі. Я нават неяк ездзіла ў ЗША, дзе ў мяне быў першы праект, і там папрасілася на ферму ў Кентукі. Калі б я не была акторкай, я б, напэўна, пайшла працаваць з коньмі. Але час на такі занятак цяпер не заўсёды знаходзіцца. Гэта справа жыццёвае, яму трэба надаваць шмат увагі.
- Атрымліваецца, вы зараз зусім не падтрымліваеце форму?
- Я займаюся спортам тры разы на тыдзень у зале, але магу наогул нейкі перыяд не займацца. Пры гэтым я ем усё і ня поправляюсь: булкі, круасаны, хлеб, макароны. Адзінае, што я не ем, дык гэта чырвонае мяса.
- Вам пашанцавала з абменам рэчываў - можна не сядзець на дыеце. Цікава, а з Ганнай вы абмяркоўваеце пытанні пахудання і знешнасці?
- Мы з ёй гэта не абмяркоўваем, таму што няма ў нас падобнай праблемы і неабходнасці сядзець на дыетах, каб схуднець. У нас такая генетыка.