«Насуперак ходкаму думку, Ала Барысаўна Пугачова - даволі закрыты чалавек, больш за тое, сарамлівы. Многія лічаць, што эмацыйны, экспрэсіўны, адкрыты кожнаму гледачу ў зале артыст гэтак жа сама паводзіць сябе ў жыцці.
На самай справе вельмі часта здараецца наадварот: отвязный ў побыце чалавек можа быць абсалютна скаваным на сцэне. Многія артысты, якіх я добра ведаю, у тым ліку і Ала Барысаўна, абсалютна разняволеныя і свабодныя артысты на сцэне, а ў жыцці бываюць вельмі нават нясмелыя.
Калі Ала Барысаўна бывае на нейкіх свецкіх мерапрыемствах, яна адчувае сябе даволі скавана і для яе такія мерапрыемствы заўсёды ў цяжар. Хаця многія ўспрымаюць гэтую яе рысу як пыху і нежаданне мець зносіны.
Ала Пугачова і Бары Алибасов. Фота: www.na-nax.com.
Усё жыццё Ала дапамагае не толькі пачаткоўцам артыстам, але і нават незнаёмым людзям, часам аддаючы апошнія грошы, калі чалавек трапляе ў бяду. Вы ні пры якіх абставінах не даведаецеся пра гэтыя яе высакародных учынках.
Камфортна і раскавана Ала адчувае сябе толькі ў коле блізкіх людзей.
У рабоце яе можна назваць дыктатарам, яна тонка і дакладна ведае, чаго ёй трэба дамагчыся ад артыстаў або партнёраў на сцэне. Ала будзе рэпеціраваць адзін і той жа эпізод столькі разоў, колькі спатрэбіцца для абсалютна бездакорнага выканання.
Ала Пугачова і Уладзімір палітай. Фота: www.na-nax.com.
Гэта было ў пачатку 80-х, Ала ўжо стала легендай. Упершыню я трапіў да яе на рэпетыцыю перад сумесным канцэртам са скандынаўскай групай Heretics. Чатыры гадзіны аж да пачатку канцэрту яна рэпетавала ў ЦМТ (Цэнтр Міжнароднай гандлю) песні, якія любы савецкі чалавек ведаў як свае ўласныя. Я быў уражаны, з якой дбайнасцю яна зноў і зноў рэпетавала хіты, якія выконваліся ўжо не адзін год. Прычым з філіграннай дакладнасцю яна дамагалася крэшчэнда (паступовае павелічэнне гучнасці) ад групы «Рэцытал», а бо гэты нюанс кожны музыка адчувае па-свойму. І яна-такі за 20 хвілін дамаглася таго, каб усе музыкі адыгралі гэта крэшчэнда аднолькава.
А песня была на першы погляд прасценькая - «Старадаўнія гадзіны».
У СССР хадзіў анекдот пра, здавалася б, вечным Л.Брэжневе, што гэта адзін з кіраўнікоў дзяржавы часоў Алы Пугачовай. Нам Брэжнеў, Ельцын і Гарбачоў здаваліся гістарычнымі гігантамі. Сёння зусім маладыя расейцы не змогуць назваць іх прозвішчы. А Ала Пугачова па-ранейшаму застаецца часткай расейскай ментальнасці.
З днём нараджэння, дарагая Ала ».