Спявачка Алена Апіна цяпер яшчэ і рэжысёр. На днях адбылася прэм'ера пастаноўкі з інтрыгуючай назвай «Ноч перад іспытам». Галоўныя героі пастаноўкі - Аляксандр Пушкін, Мікалай Гогаль, Антон Чэхаў і Майкл Джэксан. Усе ролі выконваюць дзеці з Адзінцоўскай школы, дзе ўжо чатыры гады выкладае артыстка.
- Алена, разнастайнасць вашых амплуа вырабляе ўражанне. Як узнікла ідэя гэтага спектакля?
- Мы ўсё прыдумалі разам з хлопцамі. Для мяне гэта ўжо не першы вопыт па стварэнні спектакля, не буду заракацца, што апошні. Проста магчымасць мець зносіны з гэтымі дзецьмі, на жаль, хутка скончыцца. Яны стануць зусім дарослымі. І такі спектакль - як апошняя нітачка, якая злучае іх з дзяцінствам. Я гэтым карыстаюся.
- Многія рэжысёры кажуць, што лепш не працаваць з жывёламі і дзецьмі. У вас былі цяжкасці з вашымі акцёрамі?
- Калі ставіцца да працы з дзецьмі як да цяжкасці, то яна і будзе цяжкасцю. Незалежна ад таго, якія дзеці. А калі ставіцца да гэтага як да творчага эксперыменту, тады і ніякіх цяжкасцяў не будзе. Мы працавалі, спрачаліся і атрымлівалі задавальненне. Яшчэ раз пераканалася, што ў дзяцей можна вучыцца бясконца.
- Вам не хацелася самой прыняць удзел у спектаклі?
- Не, мне хацелася ўбачыць, як хлопцы ўвасабляюць на сцэне мае фантазіі і эксперыменты.
Спявачка Алена Апіна атрымала масу задавальнення ад працы з юнымі акцёрамі
- Ваша дачка таксама прымала ўдзел у пастаноўцы. Вы задаволеныя яе выступам?
- Са сваёй задачай яна разам з сяброўкай справілася. Яны гулялі сучасных дзяўчынак, якія кніжак не чытаюць, сядзяць у сацыяльных сетках і больш нічога не робяць. Увогуле, яны адыгралі менавіта тое, што адбываецца з імі ў рэальным жыцці. (Смяецца.) Вядома, дзеці слухаюць аудиокнижки, атрымліваюць інфармацыю з усіх крыніц, але не разумеюць усёй хараства і важнасці чытання. Не хачу сказаць, што ў хлопцаў эмацыйная глухата, проста пакуль не прыйшоў час. Усё яшчэ наперадзе.
- Ці можна сказаць, што ваша дачка Ксенія расце творчым дзіцем?
- Творчых задаткаў у яе шмат: яна добра малюе, спявае, гуляе, але ніколі не танчыла, таму што ў дзевяць гадоў яе захапіла мастацкая гімнастыка. Яна ўжо кандыдат у майстры спорту, хоча атрымаць майстра. А яшчэ яна збіраецца стаць пластычным хірургам. Паглядзім, што з гэтага выйдзе. Яна самастойны чалавек і цалкам не павінна ўвасабляць у жыццё мае мары і амбіцыі.