- У Алісы і выйсця іншага не было, - упэўненая Ірына Салтыкова. - Таму што ў яе ўсё адукацыі ў гэтым кірунку. Да таго ж яна сама піша музыку. Аднак музыка ніколі не была дзіцячай марай Алісы. Аліса выдатна паспявала па матэматыцы і іншых навуках. І вырашыла вучыцца за мяжой.
- Я захацела з'ехаць, таму што мне было цяжка ў Расіі з-за скандальнага разводу бацькоў, - успамінае Аліса. - Ды і ўсяго астатняга. Вось і вырашыла паглядзець свет, атрымаць адукацыю.
- Хто вам дапамагаў за мяжой? Я чуў, што ў вас там быў французскі сябар.
- Мы неяк ездзілі адпачываць за мяжу, катацца на горных лыжах, і там я цалкам выпадкова пазнаёмілася з хлопчыкам. Звалі яго Фабриз. Па-руску ён не казаў, вучыўся ў Англіі. Я жыла на той момант у Расіі. Мы з ім пасябравалі. І потым апынулася, што яго бацька грузінаў. Мы пазнаёміліся з яго сям'ёй. І яго бацька распавёў нам пра вельмі добрую школу, якая знаходзіцца на поўдні Францыі. Нам гэтая школа і па фінансах падыходзіла. Таму што ў Францыі навучанне не такое дарагое, як у Швейцарыі ці Англіі. Плюс надвор'е мне падабалася. І вельмі хацелася новых уражанняў, змяніць абстаноўку, вывучыць мовы.
- Як пачалося навучанне, былі складанасці?
- Я практычна не казала ні на адной з моваў. Англійская (навучанне праходзіла на гэтай мове) быў на даволі нізкім, расійскім узроўні. І паступіла я толькі за кошт таго, што ў мяне была вельмі добрая матэматыка і іншыя навукі. Але моўны бар'ер ... Новыя людзі, новыя сябры, а ў падлеткавым узросце, ведаеце, як гэта няпроста, калі куча розных комплексаў у дзяцей ... Першы год плакала-плакала, але потым асвоілася, і стала лягчэй.
- З чым быў звязаны ваш пераезд у Лондан пасля заканчэння школы?
- Я вырашыла паступаць на драматургію. Так склалася, што паступіла ў інстытут там. Да таго ж Лондан лічыцца адной з тэатральных сталіц свету. Увогуле, пераехала я ў Англію, ды так і засталася.
Ірына Салтыкова часам імкнецца нешта параіць дачкі, аднак у пытаннях музыкі Аліса - дзяўчына вельмі пісьменная і ўпэўненая
ФОТА: INSTAGRAM.COM/IRINASALTYKOVA_OFFICIAL
- Кажуць, у вас там уласны дом?
- Была кватэра, але я яе прадала. Зараз пераехала ў Расею. Атрымала англійская пашпарт і вырашыла паглядзець на тую краіну, дзе нарадзілася. Паўгода я тут. Вельмі хочацца паездзіць па краіне, тым больш аказалася, што я яе дрэнна ведаю. Хочацца пабачыцца са сваякамі. У мяне старэнькая бабуля. Пажыву нейкі час тут. Мне вар'яцка пашанцавала ў жыцці, што я грамадзянін свету. Англія ад мяне нікуды не ўцячэ.
- У Англіі вы яшчэ і пачалі музычную кар'еру. Як гэта атрымалася?
- Там я пачала пісаць музыку. І пачала працаваць з рознымі дыджэямі. Прапаноўвала ім свае паслугі. Так што ў Англіі я больш пісала, спявала менш, толькі як хобі, для сябе. Вельмі люблю спяваць джазавыя пастаноўкі, блюз, кавер-версіі. Але свой матэрыял практычна не выконвала. Толькі ў апошні год стала запісваць сваю музыку. І так атрымалася, што, запісаўшы некалькі рэчаў, я пераехала ў Расею.
- Маме дапамагаеце ў яе творчасці?
- Я маме напісала пару песень. Гэта было гадоў пяць назад. Але, на жаль, на рускай мове пішу мала. Паколькі рускую музыку я мала слухала за ўсе тыя гады, што жыла за мяжой. А ў напісанні тэкстаў існуюць пэўныя нюансы, якія трэба ведаць. Пачынаючы са структуры і заканчваючы выразамі. І кожны год гэта ўсё мяняецца. Эвалюцыянуе і стылістыка пэўнага жанру. Для мяне пісаць на рускай цяжкавата. Трэба зноўку яго вывучаць.
- Напэўна, мама заўсёды можа дапамагчы вам параду?
- Вядома, я дапамагаю парадамі, - падтрымлівае тэму Ірына. - Часам яны правільныя, часам не. (Смяецца.) Але Аліса сама вельмі пісьменная ў гэтым пытанні. І ў яе сапраўды свой шлях. Да чаго-то яна прыслухоўваецца, да чаго-то няма.
- Аліса, пра вас не так шмат вядома - ня любіце прэсу?
- Я проста не хачу расказваць нейкія пэўныя рэчы пра сябе. Не люблю казаць пра сям'ю, пра бацьку. Тое, што адбылося за зачыненымі дзвярыма, павінна там і заставацца. Нічога такога асабістага я ніколі не буду распавядаць. І потым, часта здараецца, што журналісты неяк па-свойму інтэрпрэтуюць інфармацыю. Напісалі, што ў мяне сэксу дзевяць гадоў не было. Смешна. Ці што я дачка Сяргея Бодрова. І такі вось лухты шмат у жоўтай прэсе. І гэта фільтраваць немагчыма. Так што калі я хачу чымсьці падзяліцца з прыхільнікамі, я гэта раблю.
- Вы разглядаеце ўсур'ёз музычную кар'еру ў Расеі?
- Я толькі вывучаю мясцовы рынак, выпусціла пакуль тры трэка. Я ў пошуку. Трэба разумець, што паднесці расійскаму слухачу. Музычную адукацыю ў мяне вельмі рознабаковае: я вучылася блюзавых вакале, фатальным і іншым. І калі расійскаму слухачу спадабаецца маё мастацтва, я буду вельмі рада і вельмі ўдзячная. Вядома, мне хочацца дабіцца поспеху, і я не спыняю працаваць.