Шчасце ёсць: навошта жанчыне ўмець гатаваць?

Anonim

Ніколі не любіў прымаць гасцей. І што вельмі прыемна, мая жонка таксама не пакутуе падобнай шырынёй душы. Думаю, справа тут не ў сацыяпаты, а хутчэй у нежаданні навязваць староннім нашу гатаваць сняданак. Раптам ім спадабаецца?

Аб гасцях і стряпне я задумаўся пасля таго, як мы правялі выхадны дзень у сяброўкі жонкі. Усё было вельмі міла да таго часу, пакуль гаспадыня не запрасіла нас перакусіць. Я, вядома, не Гордан Рамзі і прылюдна ня выплёўваю нават тое, што зусім нясмачна, але падчас нашага абеду ў галаве пастаянна круцілася фраза з нейкай нашпігаванай гумарам кніжкі: «Уся ежа была халоднай за выключэннем шампанскага». Увогуле, у гатаванні гаспадыня катастрафічна безнадзейная.

У гэтай сітуацыі больш расчароўвае ня кулінарная кваліфікацыя дамы, а яе стаўленне да ежы. Яна балбатала па тэлефоне, пакуль рыба сохла на грылі, высвятляла адносіны з хатняй жыўнасцю, пакуль леденел вараная бульба, і забылася пра тое, што ў халадзільніку ёсць зеляніна, якая магла б у нечым ажывіць салата, а ў шафцы - прыправы, якім таксама знайшлося б прымяненне . Пасля гэтага зусім не хацелася верыць апавядання аб капрызным апетыце мужа. Мабыць, усе грахі мужчыны зводзіліся да таго, што ён проста прэтэндуе на што-небудзь ядомае.

Мне, напэўна, рана пісаць дысертацыю пра розніцу псіхатыпе жанчын, якія ўмеюць рыхтаваць і зусім гэтаму не навучаны, але сякія-такія назірання ў мяне ўсё ж ёсць. Напрыклад, тыя, ад каго няма толку на кухні, часта ганарацца сваёй аддаленасцю ад домохозяечной мітусні. Яны называюць сябе дзелавымі або творчымі натурамі і ўпэўненыя, што праводзіць час у пліты - значыць бяздарна яго губляць. Па невядомых мне прычынах у нагрузку да падобнай ўпэўненасці дзяўчатам дастаецца напышлівы і часта вельмі сварлівы характар. Можна меркаваць, што з-за пастаяннай неабходнасці падкрэсліваць сваю дзелавітасць або багемнасць нервы сапраўды сваволяць.

Менавіта так ішлі справы ў вельмі начытанай, паспяховай і саркастычна асобы, якую я ведаў шмат гадоў, і ўвесь гэты час быў упэўнены, быццам да пліты яна падыдзе толькі зварыць пельмені або закіпяціць імбрычак, карысць яе мужа такое меню цалкам задавальняла. Але вось дзяўчына да ўсіх прачытаным кнігам дадала нейкую ад Джэймі Олівера (ён ёй заўсёды падабаўся як моднік і жартаўнік), і ранейшае жыццё дала расколіну. Не-не, яе сарказм нікуды не сышоў, але выраз твару крыху змянілася. Сама яна кажа, што ўсяму віной медытацыя ў пліты, якую яна практыкуе прыкладна праз дзень. Яна ўжо дасягнула прасвятлення пры дапамозе хатняй пасты і тайскага кары і гатовая замахнуцца на яйкі Бенедыкт!

Чытаць далей