Акцёр прадставіў на фестывалі конкурсную карціну «Іван сын Аміра» - дэбют рэжысёра Максіма Панфілава, брата вядомага кінарэжысёра Глеба Панфілава. У гэтым фільме Дзюжаў прадстаўлены ў ролі які пайшоў на вайну лейтэнанта Чарнаморскага флоту. Яго жонку згуляла польская акторка Караліна Грушка - жонка расійскага рэжысёра Івана Вырыпаева. Яе гераіня ў гады Вялікай Айчыннай вайны адпраўляецца з двума дзецьмі ў эвакуацыю ў Ташкент. Але аказваецца ў кішлаку, дзе і становіцца трэцяй жонкай узбека, нараджае ад яго сына. Яна ўпэўненая, што яе руская муж загінуў, а потым высветліцца, што ён жывы. Страсці разыграў, як у індыйскім кіно.
- Дзмітрый, ролю ў вас зусім невялікая. Вы адразу на яе пагадзіліся?
- Неяк у студыйным калідоры мы сустрэліся з Максімам Панфілавым, і ён сказаў мне: «Мы пішам сцэнар, дзе ёсць для вас ролю». Я ўзрадаваўся. Любы акцёр быў бы шчаслівы, пачуўшы такія словы. Калі прачытаў сцэнар, то вельмі здзівіўся, паколькі гісторыя Івана апынулася кароткай, ўкладвалася ў пару старонак. Ён з'яўляўся, забіраў жонку і ад'язджаў. Натуральна, паўстала пытанне: «Дык што ж вы на мяне пішаце? Навошта я вам наогул патрэбен? ». Я нават хацеў адмовіцца ад ролі. Але мы з Максімам сталі сустракацца, размаўляць, і паступова нешта вымалёўвалася. У рэшце рэшт мяне так зацікавіў матэрыял, што я стаў здымацца за паўкошту.
- Як вы адчувалі сябе ў Узбекістане падчас здымак?
- Мы жылі ў гарах, па начах там вылі ваўкі. У гэтым было нешта атмасферна-напружаны. Выццё такі страшны стаяў.
Пачуўшы гэтыя апавяданні, Максім Панфілаў здзівіўся і сказаў Дзмітрыю: «Ну што ты складаеш? Людзі цябе паслухаюць і падумаюць бог ведае што. Якія ваўкі? ». З кінематаграфістамі не засумуеш.
Святлана Хохрякова