Скажы мне, якія ты любіш туфлі, і я скажу - хто ты. Гэтая ісціна не працуе, калі справа тычыцца Таццяны Буланавай. Спявачка купляе зусім розныя парой фасоны і колеры, і цяжка сказаць, у якіх экземплярах ўтоена яе сапраўднае "Я".
Відавочна адно: у калекцыі ўсё ж такі больш вячэрняй класікі. А гэта значыць - яе гаспадыня вызнае традыцыйныя каштоўнасці. Яна жаноцкая, цярплівая, любіць сям'ю. Нават удзельнічаючы ў «Танцах з зоркамі», спявачка не разлучалася са сваёй калекцыяй. Брала скрынкі з абуткам з сабой у Маскву. Не таму, што імкнулася мяняць туфлі як пальчаткі. Па сакрэце Таццяна прызналася, што сузіранне каханых «трафеяў» выклікае ў яе супакаенне і прыліў творчых сіл.
- У мяне велізарная колькасць туфляў, я калекцыяную іх на працягу дваццаці гадоў. Дакладна не ведаю, колькі пар цяпер дома - напэўна, семсот-восемсот. А так як я люблю класічныя мадэлі, якія актуальныя па-за часам, то многія экспанаты выкарыстоўваю на канцэртах. Мне падабаюцца у абутку строга пэўныя рэчы: важная форма абцаса, носа, ступень адкрытасці пальцаў. Я звяртаю ўвагу на фактуру, якасць скуры, тканіны і упрыгожванняў. У калекцыі ёсць некалькі пар, якія я апранала ўсяго адзін-два разы або наогул не апранала. Але яны настолькі прыгожыя, што не магу з імі расстацца.
У Таццяны каля васьмісот пар абутку, некаторыя яна не апранала ні разу
Фота: Лідзія Верашчагіна
- З чаго калекцыя пачалася?
- Першыя шыкоўныя туфлі з'явіліся ў мяне ў 1991 годзе. Чорныя, лакаваныя лодачкі. Яны падыходзілі практычна пад усе ўборы і выглядалі вельмі стыльна. Я доўгі час выступала ў іх на канцэртах. Гэтыя туфлі жывыя і зараз: выкінуць пару, у якую я калісьці закахалася, рука не паднялася. Яны і паклалі пачатак калекцыі. Я прыбрала лодачкі ў скрынку і паставіла ў гардэроб. З тых часоў рэдкі асобнік калекцыі пакідае мой дом. А наогул я вельмі акуратна нашу абутак і беражліва яе даглядаю.
- А што вы насілі ў эпоху СССР?
- У мяне вельмі маленькая нага - трыццаць пяты памер. Гэтая асаблівасць дасталася мне ад мамы. Такая папялушкіна ступня ўдвая ускладняла куплю абутку. Мала таго што самі па сабе модныя туфлі былі дэфіцытам, дык яшчэ і памер не хадавы. Памятаю, калі вучылася ў школе, для мяне даставалі боты па блаце. Некаторыя я насіла потым па пяць-шэсць гадоў. Таму ведаю, як берагчы абутак. Адразу пасля куплі трэба абавязкова зрабіць накат. (Вядома, калі ты не плануеш хадзіць толькі ў памяшканні.) Гэта дапаможа не сапсаваць падэшву, якая на добрай фірмовай абутку з тонкай скуры. У мяне ёсць свой майстар, я хаджу ў атэлье непадалёк ад дома, дзе мяне даўно ўсё ведаюць. Пасля кожнай шкарпэткі я абавязкова маю падэшву шчоткай, даю туфляў прасушыць і кладу іх назад у «родную» скрынку. У мяне вельмі шмат розных шчотачак, а таксама сродкаў па догляду за замшей, скурай і нават тканінай. Я з вялікай павагай стаўлюся да сваіх экспанатам.
Туфлі са стразамі добра глядзяцца падчас выступу, як частка шоў
Фота: Лідзія Верашчагіна
- Ці ўсё асобнікі на абцасе?
- Дзевяноста дзевяць працэнтаў. Я невялікага росту, і без абцасаў на сцэне (ды і ў жыцці) проста не магу. У мяне ёсць, вядома, угги і макасіны. Але гэта не выходная абутак, а для паездак, шпацыраў на прыродзе ці паходу ў краму.
- Як усё гарачыя калекцыянеры, вы ўвесь час думаеце пра папаўненне скарбніцы?
- Па крайняй меры на гастролях або на адпачынку за мяжой у першую чаргу заходжу ў абутковыя крамы. У мяне ёсць туфлі з Амерыкі, Германіі, Японіі, Аргенціны ... Ды ўсіх краін не пералічыць! У калекцыі прысутнічаюць мадэлі, якія, няхай сабе, не ультрамодныя, але яны ўсё роўна мне падабаюцца. Як у любога калекцыянера, частата пакупак залежыць ад абставін. Шчыра кажучы, на туфлі мары не заўсёды хапае грошай. Бо дызайнерская абутак каштуе нятанна.
- Якая ж самая дарагая пару ў калекцыі?
- Гэта «крыштальныя чаравічкі», якія ў Доме ленінградскай гандлю рабілі для мяне на заказ. Я назвала памер, мы доўга абмяркоўвалі дэталі ... У выніку атрымаліся шыкоўныя сцэнічныя туфлі, якія пераліваюцца і зіхацяць. Не буду называць лічбу, але яна з вялікімі нулямі. А наогул у мяне ёсць некалькі пар, якія існуюць у адным-адзіным экземпляры. Дызайнер Аліса Талкачова, да прыкладу, таксама рабіла абутак адмыслова для мяне.
«Крыштальныя чаравічкі» (на фота - у цэнтры) - самая дарагая пара калекцыі
Фота: Лідзія Верашчагіна
- Я гляджу, у вас шмат туфляў са стразамі. Вы гэта любіце?
- Толькі на сцэне. У паўсядзённым жыцці ўсё наадварот: стразы выглядаюць вульгарна. Не разумею, як можна выйсці на вуліцу ў бліскучых туфлях. На сцэне ж яны працуюць як частка шоу. У мяне ёсць некалькі мадэляў з сярэбранымі, залатымі і чорнымі стразамі. Нешта заказвала майстрам, а нешта нават ляпіла сама. Гэта не так складана і значна танней. Але «туфлі Папялушкі» з ДЛТ добрыя яшчэ і тым, што наперадзе на іх стразы буйныя, асаблівыя. Я вельмі беразе «крыштальныя чаравічкі», стараюся не трапаць іх без патрэбы.
- А якія туфлі былі на вас падчас шоў «Танцы з зоркамі?»
- Там была спецыяльная абутак, у якой нельга хадзіць па вуліцы. Гэта туфлі на абцасах і вельмі мяккай скураной падэшве, таму на нагах яны лёгкія, як тапачкі. Дзве пары мне падабралі ў спецыяльным краме, адну я дакупіць сама. Аказваецца, у туфляў для танцаў свае правілы. Класіку (да прыкладу, вальс) можна паказваць толькі ў закрытай абутку. А румбу і ча-ча-ча - у адкрытай. Вышыня абцаса таксама вар'іруецца. Дарэчы - у майго партнёра Дзімы Ляшэнка таксама былі адмысловыя мужчынскія туфлі. Яны трохі адрозніваюцца ад звычайных. Пасля завяршэння праекта усе тры пары засталіся ў мяне, у маскоўскай кватэры. Думаю, можа, разошью іх стразамі і буду выкарыстоўваць для сцэны.
Гаспадыня аддае перавагу вячэрнюю класіку, туфлі на абцасе. Некаторыя з іх зроблены на заказ
Фота: Лідзія Верашчагіна
- Ці ёсць у калекцыі сапсаваныя экспанаты?
- У адных зламаны напалову абцас, я забіла іх яшчэ ў 1997 годзе. Выступала ў гэтых туфлях на кожным канцэрце, таму што яны былі вельмі зручнымі. Шаўковыя, са стразамі, яны дагэтуль ляжаць у куце гардэроба.
- А што гэта за ярка-жоўтыя, забойнага колеру «Лабуць»?
- Гэта «Сара Джэсіка Паркер». У Расіі такі абутак не прадаюць. Я змагла замовіць яе толькі па Інтэрнэце. Яны вельмі зручныя, нягледзячы на востры нос. І матэрыялы, з якіх робяць туфлі, заўсёды якасныя. Адметная рыса гэтых шпілек - такі спецыяльны выпуклы мысок ззаду. На мой погляд, ён толькі ўпрыгожвае мадэль.
- Каханы экзэмпляр у калекцыі ў вас ёсць?
- Не. Але ёсць прыгожы туфлі, якія я ўжо некалькі разоў цыравала, мяняла абцас, але зручней пакуль нічога не знайшла. І часта ў іх працую.
- Мужчыны вашу калекцыю папаўняюць?
- Шмат пар мне падарыў муж. Ён ужо вывучыў мой густ. Адсоткаў на восемдзесят Улад трапляе ў колер і памер. Асабліва цешыць яго тое, што я магу знайсці практычнае прымяненне ўсім асобнікам. Нават нейкую барочнае абутак, якую не надзець ў паўсядзённым жыцці, магу выкарыстоўваць на сцэне. А з нагоды майго памеру яны з мамай руйнуюцца: калі туфлі не падыдуць, іх нікому не прадаць. Я ж таемна радуюся: навошта з імі расставацца ?!
Зялёныя «Лабуць» - сапраўдны твор мастацтва. Іх падарыў муж
Фота: Лідзія Верашчагіна
- Бывае, што падчас чарговага разглядвання скарбаў раптам трапляецца ў рукі забыты асобнік?
- На самай справе ў мяне ўсё пад кантролем. Туфлі захоўваюцца ў скрынках, кожная з іх падпісана. Час ад часу я вяртаюся да свайго каталогу і асвяжаю памяць.
- А што сталася з вашымі вясельнымі туфлямі?
- Гэта былі не туфлі, а белыя гипюровые боты. Я купіла іх у салоне разам з сукенкай. Але так як мы шмат хадзілі пешшу па горадзе, фатаграфуючыся у розных месцах, то боты прамоклі і выпацкаліся. Лістапад быў у той год вельмі слотную. Я вырашыла памыць рарытэт, і боты ... селі. Прыйшлося выкінуць гэтую прыгажосць. Напэўна, гэта адзіны які адправіўся за дваццаць гадоў на памыйніцу экспанат калекцыі.
- Прызнайцеся, вы маглі б расстацца хоць бы з адным трафеем, падарыць каму-то?
- Шчыра кажучы, не думала пра гэта. Сынам яны наўрад ці патрэбныя, ды і памер спецыяльны, хіба што дзяўчынцы-падлетку падыдзе. Але мне здаецца, туфлі дарыць не варта. Гэта ж не брошка нейкая і ня кулон. Гэта вельмі асабістае, індывідуальнае. Не факт, што іншаму чалавеку ідэальна падыдзе тое, што радуе цябе.
- Вы можаце па абутку вызначыць, што перад вамі за чалавек?
- Вядома, у дэталях магу памыліцца, але характар і прыхільнасці пойму. Я часта гляджу на абутак, калі з кімсьці знаёмлюся. Ня на фірму і цану, хоць гэта таксама для кагосьці маркер. Напрыклад, ведаю, што лодачкі любяць творчыя натуры. Туфлі на платформе часта носяць самаўлюбёны дамы, якія мараць быць цэнтрам кампаніі. Балеткі - хатнія, добрыя жанчыны, а туфлі без заднікам - бізнес-лэдзі. У кнізе па псіхалогіі я адымала, што аднолькава зносінах абцасы паказваюць на тое, што жанчына добрая гаспадыня і маці. Калі абцас сцёрты па вонкавым боку - значыць, чалавек ініцыятыўны, а з унутранага боку - рахманы.
Калі Таццяне сумна, яна дастае сваю калекцыю і любуецца экспанатамі - усіх колераў вясёлкі
Фота: Лідзія Верашчагіна
- Вы ведаеце іншых калекцыянераў абутку?
- Асабіста не. Але я чула, што такую ж запал мае Мадонна. У яе пад тысячу абутковых пар. І некаторыя туфлі спявачка наогул не носіць - настолькі яны кволыя і каштоўныя.
- Калекцыя ўплывае на ваш настрой?
- Вядома. Калі мне сумна, я вяду сябе як гераіня фільма «Сэкс у вялікім горадзе». Яна раскрывала скрынкі, раскладвала туфлі вакол і магла гадзінамі іх разглядаць. Гэтая гісторыя і пра мяне. Я таксама люблю глядзець на сваю калекцыю. Яны ўсе такія розныя! Аксамітныя, шаўковыя, замшавыя, з Репс, скуры, лакаваныя. І ўсіх колераў вясёлкі. Я люблю пакратаць абцасы, таму што форма для мяне вельмі важная. Бывае, закахаюся ў абцас ў краме і тут жа куплю гэтую пару, нават на кошт не гляджу.