Андрэй Кайков: «Аднойчы я купіў чырвонай ікры і стаў карміць ёй мінакоў ў метро»

Anonim

З якім колерам вы сябе асацыіруеце?

З чырвоным.

Ці даводзілася вам казаць, што вы чыталі Шапэнгаўэра, хоць вы яго не чыталі?

Шапэнгаўэра я прачытаў яшчэ ў інстытуце. Але, на жаль, ніхто, акрамя педагогаў па філасофіі, мяне не пытаўся, чытаў я яго ці не. Спыталі бы - ох я б тады бліснуў!

Калі-небудзь у прыступе лютасьці вы білі посуд, рвалі газеты, шпурлялі прадметамі?

Ну, для мяне ў гэтым нічога незвычайнага няма. Такое адбываецца, я некалькі выбухны па характары.

Ці даводзілася вам нешта выносіць з нумара гатэля ці рэстарана на памяць?

Не, сорамна. Нават у галодныя гады сабе такога не дазваляў.

Вы знаёміліся на вуліцы?

Так. Па-рознаму такія знаёмствы заканчваліся, у залежнасці ад абставін.

Ці здаралася вам перадорваць падораныя падарункі?

Так. Тыя, якія мне таксама падаваліся па прынцыпе «вазьмі, божа, што мне нядобра». Ну я і браў, а потым перадорваюць, але присовокупляя да яго яшчэ і прэзент, які абраў для гэтага чалавека сам.

Каго вам часцей за ўсё прыходзіцца падманваць?

Сябе. Абяцаючы сабе нешта і не выконваючы гэтага, пасля спрабую ў сваіх жа вачах апраўдацца. Але такое бывае рэдка, у асноўным выдатна лаю сябе пасля таго, як ўсё адбылося.

Самая нечаканая выхадка, якую вы сабе дазволілі?

О, усяго і не запомніш! Напрыклад, аднойчы ў мяне было весела-дураслівасць настрой, я купіў чырвонай ікры і стаў карміць ёй мінакоў у метро. І ведаеце, вельмі многія з задавальненнем прымалі маё пачастунак!

Што можа прымусіць вас пачырванець?

Нават не ведаю. Цяжка ўжо ў мае гады чырванець ад чаго-небудзь. Хіба што толькі ад прапановы інтымнага зьместу.

Патэлефанаваўшы, вы калі-небудзь маўчалі ў трубку?

Не, ніколі гэтым не песціўся.

Вы ругаетесь матам у машыне, калі хтосьці здзяйсняе нечаканы манеўр?

Не сваруся, бо не ваджу машыну. І наогул я апошнім часам стараюся выкараніць мат са свайго лексікону, мне ён стаў перашкаджаць у нармальным чалавечым зносінах. Хапае і нарматыўнага рускай мовы.

Ці даводзілася вам перабольшваць кошт рэчы, якую вы носіце?

У мяне няма такіх рэчаў, якія б кідаліся ў вочы і выклікалі ў людзей рэакцыю: "О! Колькі ты за гэта заплаціў ?! » А няма попыту - няма і адказу.

Разьвітаўшыся з каханым чалавекам, вы выкідваеце яго лісты і падарункі?

Ні ў якім разе. Наадварот, я стараюся ўсё захаваць як памяць.

Ці даводзілася вам чысціць зубы без зубной шчоткі?

Прыходзілася, у гасцях. Пажаваў пасту, пацёр пальцам зубкі - і наперад. А яшчэ яблычкам вельмі чысціць добра. З'еў - і нібы пачысціў зубкі.

Ці здольныя вы на спрэчку пастукацца ў Спаскі вароты Крамля?

Так, чаму не? Пастукае і спытаю: «Дзядзька Дзіма дома?» (Залівіста рагоча.) Гэта пытанне тыпу: «Ці можаце вы патэлефанаваць у Цар-звон?» або «Ці можаце вы стрэліць з Цар-гарматы?»

Момант, калі вы адчулі сябе па-дурному?

Ды ў мяне праз дзень такое бывае. Неяк ішоў з таварышам, а насустрач - незнаёмы. Усміхаецца, рукамі махае. Я думаў, гэта ён мне так узрадаваўся, і ў адказ адкрыў свае абдымкі. А апынулася, усё гэта адносілася да майго прыяцеля.

Вы здольныя ўлезці куды-небудзь без чаргі?

Няма.

Ваша рэакцыя пры выглядзе ўласнай двайніка?

Асалапеў, ухмыльнусь і пайду далей.

Якое выпрабаванне вам не па сілах?

Наймацнейшай болем.

Самая вялікая прайграная вамі сума грошай?

Я не гулец. Але неяк у цягніку Варкута-Масква прайграў у карты дзесяць тысяч рублёў старымі грашыма, ўсю вопратку, якую толькі прывёз з Берліна, і чаравікі. Выйшаў у трыко і тапках, ахвяраваных мне правадыром, з чужой швейнай машынкай і парай рублёў на метро. Гэта мяне так Каталов развялі. Крыўды не было, занадта ўжо віртуозная праца! Я ацаніў іх талент.

Чытаць далей