Зорка «Кухні», «Гатэля 'Элеон» і іншых вядомых праектаў пераўвасобіўся ў касманаўта ў камедыйным праекце «Каманда Б».
- Міхаіл, у новым серыяле вы гуляеце прэтэндэнта на палёт у космас. Вы самі ў дзяцінстве, як i многiя хлапчукам, марылі стаць касманаўтам?
- Як можна марыць аб гэтай палохалай бездані? Пра гэта адзіноце, палохаць і брыдкім? .. Гэта ўсё-такі не мая стыхія - я па гараскопу Рак, я ваду люблю. А космас мяне зусім не прываблівае.
- Кажуць, вы павінны былі гуляць персанажа, роля якога дасталася Барысу Дзергачова ...
- Я спачатку спрабаваўся на ролю Стаса. Я лічу, што гэта самая выйгрышная і смешная ролю, таму што ў гэтага чалавека ёсць выразная матывацыя. Артысту для гэтай ролі нават нічога прыдумляць не трэба. Стас проста хоча рабіць сэлф на фоне месяцовага кратэра і верыць у тое, што яму пасля гэтага аддадуць усе жанчыны нашай краіны. На ролю Стаса мяне не зацвердзілі, я вельмі знерваваўся і пра гэтую справу забыўся. Прайшоў час, мне патэлефанавалі і сказалі, што хочуць прапанаваць мне ролю Ягора. Ну, я падумаў, што таксама, увогуле-то, нядрэнна. Я сыграў ў пілотнай версіі, а пасля праект замарозілі. Ну і я вырашыў назаўсёды яго забыць. Але раптам праз паўтара года праект зноў дасталі з «засекаў радзімы» і абвясцілі, што я ўсё-ткі буду гуляць Стаса. І вось за дзесяць дзён да пачатку здымак мне сказалі: маўляў, паехалі. Заадно спыталі: «Ну, ты рыхтуешся? Хістаешся, у залу ходзіш? .. »Я пацікавіўся, навошта гэта рабіць для ролі Стаса. І мне паведамілі: «Якога Стаса - ты ж гуляеш Ягора!» Я запаў у ступар. Але ў выніку ўсё атрымалася.
- Не ўсім атрымоўваецца пабываць у сапраўдным Цупе, а ў вас там нават здымкі праходзілі. І як ўражанні?
- У Зорным гарадку, дзе жыве пяць тысяч, вельмі развітая інфраструктура. Там ёсць дзіцячы сад, школа, крамы, бібліятэкі - усё, што трэба людзям. Я хадзіў па бегавой дарожцы, на якой займаліся сапраўдныя савецкія касманаўты. Яна нагадвае такі массажер для ліквідацыі целлюліта, які прадаюць у телемагазине. Таму што ў Савецкім Саюзе ўсё было для шматпрофільных мэтаў. Так што, мне здаецца, гэты трэнажор можна было выкарыстоўваць як масажор, а калі яшчэ абматаць колы, то як танк, напрыклад.
На здымачнай пляцоўцы серыяла «Каманда Б», нягледзячы на няпростыя характары акцёраў, склалася сяброўская і вясёлая атмасфера
- А ў бібліятэку не заходзілі?
- У нас на чытанне часу не заставалася. Але наогул усё праходзіла весела. У нас склаўся такі цудоўны калектыў, не адчувалася рэжысёрскай тыраніі. Рэжысёр быў, дарэчы, армянін з Ерэвана, гаварыў з акцэнтам. І калі ён прасіў: «Хлопцаў, давайце трошкі расставім акцэнты», мы адказвалі, што акцэнты ўжо расставілі. (Смяецца.)
- Касмічную ежу спрабавалі на здымачнай пляцоўцы?
- Так, гэта ўсё такое пюреобразные, перетерты: мяса, бульба, гародніна. Ядомая штука, пажыўная.
- Вядома, што Настасся Самбурская - дзяўчына з характарам. Можа пры жаданні і адказаць. Вы з ёй прызначалі на пляцоўцы?
- Яна сапраўды дастаткова жорсткі, прамалінейны чалавек, але я-то ведаю, як падступіцца. У яе выдатнае пачуццё гумару, і я яе проста смяшыў. Ты смяшыць, яна губляе пільнасць, і можна браць голымі рукамі. Але гэта трэба ўмець, разумееце? Я ўмею, мне пашанцавала. Так што мы з ёй спрачаліся, ды і ні з кім не сварыліся. Няма перад кім было вылузвацца, таму мы адразу зразумелі: альбо будзем панты біць, альбо рабіць праект. Аддалі перавагу другі варыянт. Той жа Оскар Кучэра, які вядзе некалькі перадач, мерапрыемствы розныя, прыязджаў і шчыраваў так, як быццам гэта студэнцкі дыпломны спектакль у тэатральным інстытуце. А Міхаіл Яфрэмаў - цудоўны артыст і, вядома, душэўны чалавек з найтонкім пачуццём гумару, выдатны партнёр. Прафесіянал з вялікай літары.
Пасля здымак у серыялах «Кухня» і «Гатэль« Элеон »Міхаіл (на фота з Сяргеем Лавыгиным) навучыўся нядрэнна рыхтаваць
- Прыхільнікаў напалохала ваша нядаўняя фатаграфія ў Инстаграме, дзе вы ляжыце са зламанай нагой. Што з вамі здарылася?
- У мяне скончыліся здымкі ў навагоднім тэлефільме. Мы там у фінале ляжым пераламанымі, таму што ўсе траплялі ў ямы, якія да Новага года галоўны герой не паспеў залатаць па халатнасці. Так што ў рэальнасці я не пацярпеў. Хоць у мяне бывалі моманты на пляцоўцы, калі давялося выклікаць «хуткую дапамогу».
- Напэўна, гэта было падчас здымак «Кухні»? Там жа з вострымі прадметамі працавалі ...
- Так, мы назвалі яго «Дзень доўгіх нажоў». З інтэрвалам у дваццаць хвілін да нас дзве «хуткія» прыязджалі. Я ледзь не адрэзаў руку Сярожы Лавыгину, калі мы спрабавалі разыгрываць сцэну таго, хто гаворыць тхара, якога хацелі зварыць у кіпені. Сярожа крыху не разлічыў: замест тхара схапіўся за нож - яму выклікалі «хуткую». А потым другі рэжысёр накрычаў на рэквізітарам, ён перапалохаўся і ўваткнуў мне нож у нагу на рэпетыцыі. Выклікалі другую «хуткую» ... І калі прыехалі лекары, яны спыталі: «Вы што тут здымаеце: крымінальны баявік?» Мы адказалі: "Не, камедыю здымаем, добрую, сямейную». (Усміхаецца.)
- Удзел у «Кухні» как-то паўплывала на вашы кулінарныя здольнасці?
- Так, я стаў рыхтаваць нашмат больш і сабе, і сябрам, і жанчынам. У Маскве я з прынцыпу рэдка куды хаджу. Лічу, што ў рэстаранах неапраўдана дорага і не заўсёды смачна. Лепш рыхтаваць дома - гэта збліжае і з'яўляецца выдатным вольным часам.
Па знаку задыяку Міхаіл Рак і асабліва любіць ваду, таму Венецыя - адно з любімых месцаў адпачынку акцёра
Фота: Instagram.com
- Чула, што вы актыўна заняліся музыкай ...
- Музычнай кар'еры ніякай не было. Я спяваю часам трошкі ў душы. Проста я запісаў адзін раз песню са спявачкай з Кіева, але гэта было проста па Пэнуэл, можна так сказаць. Спецыяльна я да гэтага не іду, але калі б мне прапанавалі нешта праспяваць - я б праспяваў. Хоць як артыст мюзікла або чагосьці падобнага я сябе не пазіцыяную.
- Вы тут неяк пажартавалі ў адным інтэрв'ю: маўляў, за ўсю гісторыю праекту «Кухня» ў вашага героя не было ніводнай дзяўчыны, усе паспелі перетрогать адзін аднаго, а вы - толькі Сеню ...
- Гэта сапраўды так. Але вось у «Камандзе Б» усё кардынальна зменіцца. Калі ў майго героя пачынаюцца адносіны з гераіняй Самбурской, я за свайго персанажа вельмі рады.
- А калі казаць пра самае Міхасю Тарабукін - вы да адносін сур'ёзна падыходзьце ці слова «бабнік» у нейкай меры вам пасуе?
- Я нашмат больш сур'ёзны бабнік, чым у серыяле. (Смяецца.) Я ў прынцыпе вельмі люблю жанчын, але ажаніцца не збіраюся. Я наўрад ці калі-то буду вельмі вядомым артыстам, таму што мой лад жыцця не вельмі падыходзіць нашым глянцавым выданням. Я не рэлігійны, не сямейнае і вельмі рэдка гляджу расійскае кіно. Таму я не той чалавек, якога трэба несці ў народ.
Карэнны масквіч Міхаіл Тарабукін прызнаўся, што разлюбіў Маскву і марыць аб пераездзе ў Санкт-Пецярбург
Фота: Instagram.com
- Калі любіце жанчын, значыць, ведаеце, якая дзяўчына для вас - сапраўдны ідэал? ..
- З кожным годам я больш усё схіляюся да думкі, што самае галоўнае, каб жанчына была клапатлівая, клапацілася пра сваё мужчыну. Хоць гадоў пяць назад я б сказаў, што важная тая жанчына, з якой вельмі весела. Бачыце, як усё змяняецца. Думаю, што да сям'і я, вядома, калісьці прыйду, але мне пакуль не да гэтага, шчыра. У мяне самая звычайная жыццё. Я працую, ем, сплю, займаюся фізкультурай, займаюся каханнем, хаджу ў тэатр, кіно, слухаю музыку - усё вельмі проста.
- Усё гэта паспяваць не так ужо проста. Многія скардзяцца, што няма часу ...
- А гэта ўсё ад прагнасці. Я не люблю працаваць, ненавіджу ўставаць па будзільніку - няма нічога горш для арганізма, гэта даўно вядома. Я люблю гультаяваць, сузіраць, летам сядзець ля мурашніка і проста глядзець на мурашак.
- Напэўна, менавіта ў такім становішчы і з'яўляюцца творчыя планы ...
- Так, у мяне будзе сур'ёзны драматычны праект, запрашаюць у дзве тэатральныя антрэпрызны пастаноўкі. А яшчэ я вельмі хачу купіць кватэру ў сваім любімым горадзе Санкт-Пецярбургу. Я карэнны масквіч, які сённяшнюю Маскву, свой родны горад, разлюбіў і палюбіў Санкт-Пецярбург. Таму што ў маім горадзе стала немагчыма жыць, а там - магчыма. І справа не толькі ў корках. Экалогія агідная, перанаселенасць, усё дорага, усё так-сяк, куча народу, рэагенты, дрэнная вада ... Санкт-Пецярбург - лепшы горад нашай краіны. Адзіны мінус - далёка ад большасці здымак, але, можа, калі-небудзь кінавытворчасць у нас будзе больш раўнамерна размеркавана, і я змагу ажыццявіць сваю мару.