Усе любаты народнай папулярнасці акторка Юлія Маргуліс адчула пасля выхаду на экраны серыяла «маладзёжку». Юлія і яе партнёр па фільме Аляксандр Сакалоўскі так пераканаўча згулялі закаханых, што журналісты пачалі задаваць пытанне: а ці не пара Ці яны ў рэальным жыцці? На самай справе актрыса ўвесь гэты час сустракалася з іншым маладым чалавекам па імі Ігар, за якога таемна выйшла замуж у красавіку мінулага года. Пра што і распавяла часопісу «Атмасфера» у эксклюзіўным інтэрв'ю.
- Юлія, у дзяцінстве вы марылі стаць юрыстам альбо астролагам. З чым звязаны такі шырокі прафесійны дыяпазон?
- На самай справе я вельмі любіла камедыю «Кудряшка Сью». Мяне пакарыў створаны ў гэтым фільме вобраз жанчыны-юрыста: моцная, ведае, чаго хоча, але ў той жа час выяўляе свае лепшыя жаночыя якасці - дабрыню, клопат. А стаць астролагам мне хацелася, таму што падабаліся дзяўчыны ў прыгожых касцюмах, якія вялі прагноз надвор'я. Відавочна, візуальна прыцягвала карцінка, што ў выніку і прывяло мяне ў кіно.
- Як бацькі паставіліся да вашай ідэі стаць актрысай, бо яны далёкія ад гэтай сферы?
- У гэтым плане мне вельмі пашанцавала: яны заўсёды падавалі свабоду выбару. Творчы пачатак ўва мне, мабыць, ад мамы. Нягледзячы на тое, што ў свой час ёй таксама настойліва рэкамендавалі прызямлёную прафесію, душа яе ляжала да сцэны, яна выдатна танцавала. На жаль, мама рана пайшла з жыцця. Нас з братам выхоўваў тата. Так што ў нейкай ступені я ажыццяўляю яе мары. Пакуль я адна ў родзе такая, пайшла ў актрысы. Хоць тата ў мяне выдатна спявае, грае на некалькіх музычных інструментах. У дзядулі быў неверагодна прыгожы голас - бас. Так што гены згулялі сваю ролю.
- Вас лёгка адпусцілі ў Маскву?
- Адпусцілі лёгка. Але паехала я не адна. У таты на той момант ужо з'явілася жанчына, у нас з ёй склаліся выдатныя адносіны. Яна мяне падтрымлівала ў многіх маіх пачынаннях, давала патрэбныя парады, усяляк дапамагала. Стала мне добрай сяброўкай. Так што пакараць сталіцу я адправілася ў суправаджэнні сваёй мачахі.
Пакуль у прэсе пляткарылі пра «рамане" з Аляксандрам Сакалоўскага, актрыса таемна выйшла замуж за іншага чалавека
Фота: асабісты архіў Юліі Маргуліс
- І як вам тут было?
- Ды нармальна! (Смяецца.) Нічога жудаснага, спакойна жыла ў студэнцкім інтэрнаце ГІТІСа чатыры гады, гэта быў вельмі цікаўны досвед. Скажу больш: вучыцца ў тэатральным інстытуце і здымаць дзесьці кватэру адной - нецікава. Да гэтага часу з усмешкай успамінаю нашы вячоркі, гульню на гітары ў калідоры. І я не пакутавала ад адсутнасці роляў. Я разумела, што маё ад мяне не сыдзе.
- Гэта значыць да працы вы філасофску ставіцеся?
- Не, не магу сказаць, што плыву па плыні. Я разумела, што ў Маскве мяне ніхто не чакае, трэба прабівацца самой. У той час як мае аднакурснікі сядзелі на парах ў інстытуце, я хадзіла на «Масфільм» і стукалася са сваім партфоліо ў кожныя дзьверы. Дзесьці адразу казалі: сыдзі, дзяўчынка, недзе прапаноўвалі пакінуць кантакты, потым, маўляў, патэлефануюць. І ў выніку ўсё склалася. Спачатку аднакурснікі асуджалі мяне за тое, што я прапускала заняткі, але потым сказалі: што ж мы разам з табой не хадзілі! Напэўна, з усяго нашага курсу толькі пяць-шэсць чалавек займаюцца прафесіяй: служаць у тэатры ці здымаюцца ў кіно.
- Чаму з Тэатрам мюзікла ў вас не склалася?
- Я год праслужыла ў Тэатры мюзікла Міхаіла Швыдкого. Але калі паўстала дылема: сцэна або здымкі ў кіно, выбрала другое. Мне хацелася зарабляць грошы, неяк замацавацца ў Маскве. Думала: паспею папрацаваць у тэатры, яшчэ і заслужаную артыстку атрымаю. (Усміхаецца.) Напэўна, тады я павяла сябе некалькі інфантыльнае. Цяпер шкадую, хацела б вярнуцца. Сцэна - добры трэнінг для акцёра. Але служыць у репертуарном тэатры складана, ты звязаны, часу на здымкі практычна не застаецца. Думаю, антрэпрыза - ідэальны варыянт.
Да вяселля Юлія і Ігар сустракаліся каля двух гадоў
Фота: асабісты архіў Юліі Маргуліс
- А меркаванні медыйнасці адыгралі сваю ролю?
- Так. Хоць я не ведаю, больш станоўчую або адмоўную. Безумоўна, такі папулярны праект, як «маладзёжку» на СТС, прынёс нам вядомасць, але я разумею, што гэта ўсё ненадоўга. Колькі было такіх серыялаў, якія выстрэльвалі, а потым пра акцёраў, якія там здымаліся, усе забыліся. Таму трэба не ўпусціць момант, не стаць закладнікам ладу, шукаць нешта яшчэ.
- Калі серыял стаў набіраць абароты, адчулі, як нешта змянілася ў вашым жыцці?
- Так, мяне пачалі пазнаваць. У асноўным людзі кажуць добрыя рэчы пра нашу працу. Непрыемна, калі на вуліцы падыходзяць да мяне і фамільярна тыкаюць пальцам: «Гэта ты, Марына з" маладзёжку "!» Нядаўна я была ў Казані, у родных, і адна дзяўчынка прама разгарнула мяне да сябе, зазірнула ў твар і сказала: «Гэта вы? Не, не вы ». І пайшла. (Смяецца.) Я кардынальна памяняла вобраз і была без макіяжу. Мабыць, яна вырашыла, што памылiўся.
- А як прадзюсары ставяцца да змены іміджу?
- Калі здымкі ўжо завершаны, іх гэта асабліва не хвалюе. У нас кантракт на адзін сезон, потым я магу рабіць усё, што хачу. У перыяд здымак нельга стрыгчыся, фарбавацца, як-то радыкальна мяняць знешнасць. А ў наступным сезоне мая гераіня цалкам можа стаць і бландынкай. Мы ж усе змяняемся, развіваемся. І гэтыя перамены не толькі знешнія. У першых сезонах Марына была даволі-такі подлай деваха. Але потым яна разумее, што сапраўды любіць Ягора і гатовая дзеля яго на многае. Як яна даглядае за сваім хлопцам, калі ён зламаў хрыбетнік і ляжаў у шпіталі! Сёй-той на яе месцы, магчыма, збег бы, спалохаўшыся звязаць сваё жыццё з калекай. А ў гэтым сезоне ў Марыны з'явіцца свая танцавальная гісторыя. І я рада, што цяпер спатрэбяцца мае навыкі. Хлопцы растуць, трапляюць у вышэйшую хакейную лігу, а дзяўчынка Марына так і скача на трыбунах? Вось я і прапанавала: няхай яна стане ўдзельніцай танцавальнага конкурсу.
Ігар і Юлія пазнаёміліся ў соцсетях, але змаглі сустрэцца толькі праз паўгода
Фота: асабісты архіў Юліі Маргуліс
- Да хакеі у вас не з'явіўся інтарэс?
- Не, мне было вельмі цікава, што адбываецца на здымачнай пляцоўцы, але матчы я не гляджу.
- А ваш любімы малады чалавек?
- Ужо муж. (Смяецца.) Ігар таксама не глядзіць хакей, а футбол - часам. Мы з ім аддаем перавагу мастацкія фільмы.
- А чаму пра такі важнай падзеі, як вяселле, вы распавялі ў Инстаграме, прычым з гуллівай подпісам: «Хочаце верце, хочаце не»?
- Каб захаваць інтрыгу. (Смяецца.) Я наогул, як вы заўважылі, ня аматар абмяркоўваць сваё асабістае жыццё. Фота сям'і ў соцсетях ў мяне практычна няма. А з Ігарам мы пачалі акуратна выкладваць сякія-такія здымкі.
- У вас вельмі прыгожы Инстаграм, вы любіце падарожнічаць. Вяселле таксама была ў нейкім экзатычным месцы?
- Не, мы не сталі ладзіць імпрэзу, проста распісаліся ў грыбаедаўскай ЗАГСе Масквы. А адразу пасля роспісу, захапіўшы валізкі, адправіліся ў падарожжа ў Сочы. З намі паляцелі блізкія сябры і родныя. Муж захапляецца сноўбордам, горы - гэта яго стыхія. Ён і прапанова мне таксама зрабіў у гарах. (Усміхаецца.) А на гэты Новы год мы лёталі ў Францыю, у Альпы. Выдатна правялі час.
- Вы таксама сноубордистка?
- Муж паставіў мяне на сноўборд, але большую частку часу я ўсё ж такі катаюся на попе. (Смяецца.) У гэтым годзе, у наш міні-мядовы месяц я навучылася кантаваць - калі робіш перакаты з задняга на пярэдні кант. Гэта траўманебяспечны выгляд спорту, трэба быць вельмі акуратнай. На маіх вачах дзяўчынка ўпала з гары: спатыкнулася аб сноўборд, пакацілася кулём і ўпала каля нашых ног. Ляжыць і не рухаецца. Жах! Ігар да яе схіліўся: ты жывая? Тут яна паварушылася, вёскі. Мы прама выдыхнулі.
У папулярным серыяле «маладзёжку» Маргуліс згуляла чирлидершу Марыну
- Як даўно вы трымалі ў таямніцы вашы рамантычныя адносіны?
- Разам мы ўжо два гады, а пажаніліся гэтым летам.
- Дзе пазнаёміліся?
- Я мужу кажу: "Давай ужо прыдумаем якую-небудзь цікавую гісторыю?». (Сьмяецца.) У нас усё вельмі банальна: пазнаёміліся ў соцсетях. Прычым звычайна я не адказваю на паведамленні ад незнаёмых людзей. А тут Ігар пастукаўся ў сябры, я ўбачыла, што ў нас даволі шмат агульных знаёмых, і дадала яго. Нейкі час ён нічога не пісаў, а потым павіншаваў мяне з днём нараджэння. Як ветлівы чалавек, я адказала «дзякуй» (смяецца), так і завязалася перапіска. А сустрэліся мы недзе праз паўгода. Ён жа пастаянна ў раз'ездах, стварыў сваю кампанію, якая займаецца пастаўкай на знешні рынак сыравіны, абсталявання і тавараў, што вырабляюцца ў Кітаі.
- Як ён ставіцца да вашай прафесіі?
- Вельмі ганарыцца мной. І лічыць, што ўсе вакол яму зайздросцяць. (Смяецца.) Ігар мудры мужчына. Мне здаецца, калі ты не з гэтай прафесіі, даволі складана мірыцца з тым, што твая жонка часам здымаецца ў адкрытых эпізодах, цалуе, хай і на экране, іншага мужчыну. Мяне б гэта хвалявала, напэўна. Ігар ж не задавальняе сцэн рэўнасці. Мабыць, ён упэўнены ў сабе і маіх пачуццях да яго. У нас не было канфліктаў з гэтай нагоды. А вось у многіх маіх сябровак - так. Маладыя людзі забаранялі ім адкрытыя сцэны ў кіно. Па-мойму, гэта няправільна. Мой муж мне так ніколі не скажа.
Ігар захапляецца сноўбордам і прапанова каханай таксама зрабіў у гарах
Фота: асабісты архіў Юліі Маргуліс
- А ў жыцці? Напэўна шматлікія мужчыны на вас увагу звяртаюць.
- Ні разу за два гады нашых адносін ён не даў мне падставы раўнаваць і ня раўнаваў мяне. Я адчуваю сябе побач з ім абароненай. Думаю, вельмі важны паказчык адносіны жанчыны да мужчыны - гатовая яна нарадзіць ад яго дзіця. Я гатовая.
- Засталося выбраць час ...
- Родныя мне кажуць: з тваёй прафесіяй ў цябе ніколі не будзе часу. Скончыцца адзін добры праект, пачнецца іншы. Таму не затлумляцца, не чакай падыходнага моманту і нараджаць.
- Юля, а якая вы гаспадыня?
- Думаю, што добрая. Скажу гэта без ілжывай сціпласці. (Смяецца.) Я люблю, каб у мяне ў кватэры было чыста. Калі нешта ляжыць не на месцы, я ўвесь мозг вынесу, таму што беспарадак ненавіджу. І рыхтую я смачна! Так-так, кажу гэта ўсім. Мая гераіня Марына не магла нават бульбу падсмажыць, і самы папулярны пытанне, які мне задавалі: «А ты рыхтаваць ўмееш?» Адказваю ўсім, хто цікавіцца: да. Мне з мужам пашанцавала, ён не пераборлівы, з задавальненнем есць курыны булён або капуста. Хоць я яго падсадзіла на морапрадукты, і цяпер ён часам просіць у мяне крэветкі пад маім сакрэтным фірмовым падліўкай.
- А вы, мабыць, гурман?
- Смачна паесці я люблю. Наогул я перфекционистка ва ўсім. Гэта датычыцца і знешнасці. Пакуль не намажам усімі крэмамі, якія стаяць у мяне на палічцы ў ваннай, не лягу спаць. У тэатральным інтэрнаце ўсё з мяне смяяліся. Але паглядзіце, як выглядаю я і як - многія з маіх аднагодкаў. Я нават выпадкова падманула прадусараў гурта «Срэбра» наконт свайго ўзросту, калі ішоў кастынг.
- Раскажыце.
- У іх сышла салістка, шукалі замену. Не хацелася аб'яўляць на ўсю краіну, колькі мне гадоў, таму на кастынгу я сказала: дваццаць з невялікім. Падумаць не магла, што так далёка ўсё зойдзе, і я апынуся ў пяцёрцы фіналістаў. Потым мяне папрасілі даслаць мае пашпартныя дадзеныя. І ўсё - цішыня. Раптам мае прыхільнікі пачынаюць пісаць: «Юля, што здарылася, чаму цябе дыскваліфікавалі?» Я зайшла на старонку Максіма Фадзеева і бачу: мяне сапраўды дыскваліфікавалі, назвалі падманшчыц. Так што, карыстаючыся выпадкам, прашу прабачэньня ў Максіма Фадзеева, што ўвяла яго ў зман такім чынам. Мы, дзяўчынкі, заўсёды хочам, каб нам было васемнаццаць. У любым выпадку тыя, хто цікавіцца, заўсёды могуць прачытаць маю біяграфію ў Інтэрнэце, я нічога не хаваю.
- Што для вас ўзрост?
- Проста лічба. Іншы раз я сустракаю сваіх аднагодак і думаю: ці то яны занадта дарослыя, ці то я неяк няправільна сябе адчуваю і пазіцыяную. Усё ж такі трыццаць гадоў - гэта дарослая жанчына, а я ў душы так і засталася дзяўчынкай-падлеткам. Можа, і не хачу пакуль станавіцца саліднай цёткай. Думаю, са з'яўленнем дзяцей гэта зменіцца.
- Муж старэй вас?
- Не, ён нават малодшай на два гады. І калі мы пазнаёміліся, ён таксама не ведаў, колькі мне гадоў, думаў, дваццаць два - дваццаць тры.
"Муж ганарыцца мной і лічыць, што ўсё вакол яму зайздросцяць. Але ён ніколі не ладзіў сцэн рэўнасці - мабыць, упэўнены ў сабе і маіх пачуццях да яго", - прызнаецца акторка
Фота: асабісты архіў Юліі Маргуліс
- З чым у вас асацыюецца дарослае жыццё?
- З адказнасцю - не толькі за сябе, але і за сваіх блізкіх, за дзяцей. Мне здаецца, я буду вар'яткі матуляй. Калі ёсць дзіця, асоба не разгуляешся, хаця ... Мы з Ігарам абодва лёгкія на ўздым. Будзем браць малога з сабой у падарожжа. Зараз муж у Кітаі, а я не змагла паехаць з-за пробаў. Так што зайздрошчу яму.
- Нудзіцеся, калі растаецца?
- Так, прайшло ўсяго чатыры дні, а здаецца, не бачыліся месяц. Хочацца, каб ужо хутчэй вярнуўся. Дзіўнае адчуванне: мы разумеем адзін аднаго без слоў. Мабыць, так здараецца, калі сустракаеш свайго чалавека. Ігар заўсёды адгадвае мой настрой. Я магу ўсміхацца, але ён праз гэтую ўсмешку адчуе маё раздражненне або смутак. Часам я нічога не кажу ўслых, а ён раптам адказвае ва ўнісон, працягвае мае думкі.
- Як не адбыўся астролаг зазіралі ў гараскопы?
- У нас нядрэнная сумяшчальнасць, хоць з некаторымі іншымі знакамі і лепей. Ігар - Дзева, вельмі спакойны, разважлівы. А я хоць і Рак, але тэмперамент у мяне як у якога-небудзь Авена. У маіх папярэдніх адносінах іскры проста ляцелі. (Усміхаецца.) Прызнацца, мне складана сябе стрымліваць, але Ігар не дае скандалу разгарэцца, вельмі пісьменна зводзіць яго на нішто. І я яму ўдзячная за гэта.
- Ці набліжае вы да сваёй мары аб собственномзагородном доме?
- Усё ўжо перайгралі. Мы з мужам настроеныя на тое, каб жыць за мяжой. Ізраіль - мая гістарычная радзіма, Ігару там таксама вельмі спадабалася. Гэта неверагодная краіна, са сваімі асаблівасцямі, але што мне падабаецца - там усё для людзей і вельмі любяць дзяцей. Менавіта таму так шмат шматдзетных сем'яў. Напрыклад, у маёй сястры чацвёра дзяцей, а ў брата - дзевяць! І яны не адчуваюць сябе абцяжаранымі, з задавальненнем бяруць малых з сабой у рэстаран, сустракаюцца з такімі ж сябрамі з дзецьмі.
- А як жа кар'ера? Збіраецеся там нешта шукаць?
- У Ізраілі шмат рускіх эмігрантаў, ёсць рускія тэатры, куды хацелася б уладкавацца. Але я заўсёды гатовая прыляцець у Маскву пад канкрэтны праект. Чатыры гадзіны на самалёце - і ты на месцы. Каб працаваць у Маскве, неабавязкова тут жыць.