«Мужчына варта таго ж, што і яго гальштук. Ім ён прыкрывае сваю сутнасць, у ім выяўляецца яго дух », - казаў Анарэ дэ Бальзак. Стыльны аксэсуар трэба ўмець не толькі насіць, але і купляць. Тэлевядучы Першага канала Сяргей Бабаеў авалодаў гэтым мастацтвам у дасканаласці. У яго калекцыі каля ста пяцідзесяці гальштукаў. Як гарачы калекцыянер, Сяргей вывучыў не толькі гісторыю, але і псіхалагічную літаратуру, якая тычыцца прадмета захапленні.
- Сяргей, з якога моманту вы сталі лічыць, што ў вас не проста энная колькасць гальштукаў, якія вы носіце, а ўжо калекцыя?
- Гальштукаў ўжо недзе каля ста пяцідзесяці штук. Калекцыяй я іх стаў лічыць, калі паўстала пытанне, як іх захоўваць, таму што раней яны віселі дома на вешалках разам з сарочкамі. Адзін з першых гальштукаў, ня брэндавы, купіў амаль адразу, як прыйшоў на тэлебачанне, на НТВ адміністратарам. А да карэспандэнта даслужыўся прыкладна ў 1994 годзе, тады і спатрэбіўся гальштук. Там, натуральна, здараліся розныя ўрачыстыя мерапрыемствы, на якіх добра было прысутнічаць у гальштуку. Мне было семнаццаць гадоў, а ў школе гальштукі мне не былі патрэбныя.
- А актыўная скупка гальштукаў калі пачалася?
- Калі на Першым канале з'явіліся «Іншыя навіны», якія я вёў восем гадоў. Абмяркоўваючы гэтую ідэю з Кірылам Кляймёнава, дырэктарам інфармацыйных праграм, і з Кастусём Львовічам Эрнстам, мы думалі не толькі пра змест, але і пра імідж вядучых. І вырашылі, паколькі гэта навіны, але ўсё-ткі іншыя, нейкая афіцыяльнасць ў вопратцы павінна прысутнічаць, але невялiкая, то ёсць пінжак не патрэбны. Сышліся на кашулі з гальштукам, а так як нізу наогул не відаць, таму сядзі хоць у шортах і ў брудных красоўках. Гальштукам можна адыграць любую кашулю. Але пры куплі трэба абавязкова ўлічваць, што ён будзе бачны на экране. Некаторыя малюнкі, звычайна дробныя кантрасныя, рябят. З жоўтымі сарочкамі любыя сінія гальштукі добра спалучаюцца, а з ружовымі - бэзавых, шэрых і сініх тонаў. Памятаю, што гальштук для вяселля я купіў у Лондане, таму што быў у камандзіроўцы на Уімблдонскім тэнісным турніры. Ён сіненькае з дробнымі кветачкамі. Я вырашыў тады набыць там і нарад для вяселля на камандзіровачныя грошы. Мне было ўсяго дваццаць гадоў, і сапраўды там можна было купіць якасныя рэчы досыць танна.
Нароўні з брэндавымі мадэлямі ў Сяргея ёсць гальштукі невядомых фірмаў, якія тым не менш глядзяцца элегантна і стыльна
Фота: Аліса Гуткина
- Вашы самыя цікавыя апошнія набыцця?
- Напрыклад, вось гэты пурпурно-фіялетавы гальштук, вельмі прыгожы, незвычайны колер. Купіў я яго ў ЦУМе, фірма Corneliani, Італія. Іх гальштукі мне вельмі падабаюцца, яны сапраўды прыгожыя. Даволі часта апранаю гальштукі Brioni: яны неверагодна добрыя. Дарагія, але элегантныя!
- Колькі вы гатовыя выкласці за ўпадабаны гальштук?
- Brioni купляў апошні раз да крызісу, гады тры таму, па старых цэнах, дзе-то за восем тысяч рублёў, гэта значыць прыкладна за дзвесце еўра тады.
- А сёння вам можа спадабацца можа зрабіць стаўку гальштук?
- Можа, вядома. У мяне ёсць гальштукі фірмаў, якія я нават не ведаю, але на экране яны глядзяцца годна. Напрыклад, на адным з першых гальштукаў напісана «Антоніа Бандэрас». Можа быць, гэта нейкі тульскі «Бандэрас». (Смяецца.) Але выглядае ён няблага.
- Вы купляеце гальштукі, якія ня надзенеце, проста для калекцыі? Напрыклад, з нейкім нацыянальным або смешным малюнкам?
- Уся калекцыя прызначана для шкарпэткі. У мяне ёсць адзін правакацыйны гальштук. Усе лічаць, што малюнак падобны на каноплі. Не ведаю, усе пытанні да Versace. (Усміхаецца.) І я яго ношу пастаянна. Ёсць гальштукі, якія я купіў, таму што мне вельмі спадабалася фактура, да прыкладу, падобная на ношку. Я люблю класіку. Псіхолагі кажуць, што шмат што можна сказаць пра характар чалавека, зыходзячы з яго выбару ў вопратцы. З кветачкамі аддаюць перавагу рамантыкі, у гарошак - эгаісты, а правільнай геаметрычнай формы - вельмі пунктуальныя асобы. А вось гальштук у шырокую палоску часцей выбіраюць людзі сталага ўзросту.
- Вы чыталі пра гэта?
- Так, я спецыяльна цікавіўся. Аказалася, гальштук - гэта вельмі старажытная рэч. Яны пайшлі ледзь не з Старажытнага Егіпта і Старажытнага Кітая, нават у «тэракотавай арміі» былі хусткі, праўда, не класічныя, яны з'явіліся толькі ў XIX стагоддзі, а шыйныя. І нават назва «гальштук» адбылося ад нямецкага ці галандскага словы, якое пазначае «шыйны хустку». У французаў гэта слова «крават». І наогул, моду на гальштукі ў Еўропе ўвёў Людовік XIV. У яго былі найміты - харваты. Яны для чаго-то насілі шыйныя хусткі. Ад харватаў і з'явілася слова «крават».
У калекцыі тэлевядучага больш за сто пяцьдзесят гальштукаў
Фота: Аліса Гуткина
- Вы чытаеце артыкулы ў модных часопісах пра тое, якія цяпер носяць гальштукі і які вузел трэба завязваць?
- Наогул вузлоў існуе парадку дваццаці, я ўмею вязаць штук пяць, але выкарыстоўваю толькі адзін, класічны двайны. Мне падабаецца, калі вузел трохкутны, ён падыходзіць да тыпу майго твару і да маёй постаці. Адзінае, бываюць праблемы з гальштукамі Brioni, таму што яны вельмі доўгія, трэба схаваць тонкі хвосцік. Ёсць некалькі фірмаў, у якіх, наадварот, гальштукі занадта кароткія. А раней Brioni яшчэ выпускала гальштукі з нейкімі жменькі, рюшечкі, а не суцэльным палатном, але гэта глядзелася вельмі дзіўна, я купляць не стаў. Я грунтуюся на ўласным гусце. Да прыкладу, мне падабаецца спалучэнне блакітнай сарочкі, сіняга пінжака і чырвонага гальштука. У мяне шмат чырвоных гальштукаў розных адценняў і малюнкаў. Адзін з маіх любімых гальштукаў - бірузовы ад Brioni, пад кашулю колеру марской хвалі. У адрозненне ад «Іншых навін» цяпер мне трэба, каб гальштук падыходзіў не толькі да кашулі, але і да пінжака. Таму пінжакі звычайна нейтральныя, шэрыя альбо сінія, радзей карычневыя, чырванаватыя. Гэта звужае выбар. Да таго ж твой вобраз разам з гальштукам павінен спалучацца з вобразам партнёркі. Ўсе звяртаюць увагу, наколькі гарманічна выглядае пара. І калі надзець вульгарны гальштук, які выклікае колеру, ні з чым не спалучаецца, то ў гледачоў можа ўзнікнуць пытанне «А навошта ён такое надзел?» У гэтым выпадку яны будуць адцягвацца ад самой праграмы, нам гэта не трэба.
- А вы не заўважалі, што акрамя таго выбар аксэсуара залежыць ад вашага настрою?
- Натуральна. Але ў мяне гэта ідзе ад адваротнага - калі настрой дрэннае ці я не выспаўся (а на «Дабром раніцу" не выспаўся - гэта стандартнае стан), то хочацца чагосьці яркага, жыццярадаснага, каб хаця б гэты гальштук дадаў настрою. Колер вельмі ўздзейнічае на стан чалавека.
Адзін з іх - правакацыйнай расфарбоўкі, з малюнкам, падобным на каноплі, - асабліва любім
Фота: Аліса Гуткина
- А збіраючыся ў тэатр ці ў госці, гальштук апранаеце?
- У госці не апранаю, дастаткова іх на працы нашу. Калі ж на нейкае мерапрыемства або, што называецца, «у людзі», то гальштук дарэчы надзець. У звычайным жыцці я аддаю перавагу стыль casual, а не строгі класічны. Шмат разоў хадзіў экспертам на праграму «Модны прысуд». Вядома, туды думаеш, як апрануцца, таму што «прысуд» выносіць сам Аляксандр Васільеў, трэба не стукнуць у бруд асобай. І прызнаюся, хоць і нясціпла, пасля эфіру Аляксандр заўсёды адзначае, што я апрануты правільна і элегантна.
- Магчыма, з якім-небудзь экспанатам звязаная адмысловая гісторыя?
- Адзін з першых гальштукаў - Kiton, таксама незвычайна доўгі. Памятаю, калі мяне зацвердзілі весці «Іншыя навіны», то адправілі з пэўнай сумай казённых грошай на склад брэндавых рэчаў. Мне выдалі тысяч трыста, і прадаўцы ўгаварылі мяне купіць і касцюм Brioni. На працягу многіх гадоў ён быў мне малы, і я яго ні разу не апранаў, пакуль не схуднеў. Каштаваў ён тады сто тысяч рублёў, гэта значыць я вухнуў траціну сумы на яго, але цяпер я яго з задавальненнем нашу, ён цалкам у трэндзе, таму што класічны і добрага якасці. Я лічу, няправільна выкідваць гальштукі, таму што яны не ў трэндзе. Калі рэчы добрыя і падабраны з густам, то нічога страшнага, калі ім дзесяць гадоў.