Запіскі тайскай матулі: «Дарма мы не перавялі кантракт з тайскага на рускую»

Anonim

«Калі арандатары хоча скасаваць дамову ў сувязі з абставінамі ўнутры прычынах, якая не залежыць арэндадаўца (напрыклад, жывёл брэх сабак, змей, цвіль, камары), гучных суседзяў, злодзеяў або рабаўнікоў, будаўнічых ці іншых, арэндадаўца не вяртае дэпазіт».

Вось такую ​​тарабаршчыну выдаў гугл-перакладчык, калі мы нарэшце дадумаліся перавесці з тайскага на рускую наш кантракт на дом (лепш позна, чым ніколі, праўда ж?). Раней, калі мы падпісвалі дамову арэнды, мілы супрацоўнік рыэлтарскай канторы запэўніў нас, што дакумент гэты - тыпавы, ніякіх падводных камянёў там няма, таму і перакладаць яго не мае сэнсу. «Паверце, мы такіх кантрактаў падпісваем кожны дзень - з сотню. І ніякіх праблем пакуль не было ».

Я яшчэ раз перачытваю злашчасны абзац і разумею, што, з аднаго боку, супрацоўнік агенцтва правоў. Сапраўды, цалкам звычайная радок, якая прысутнічае практычна ва ўсіх кантрактах на арэнду жылля (мы ў Маскве, здаючы перад ад'ездам нашу кватэру, складалі прыкладна такі ж - без цвілі і змей, праўда).

... Бо наш супакой ахоўвалі пільныя сек'юрыці ...

... Бо наш супакой ахоўвалі пільныя сек'юрыці ...

З іншага боку, з'ехаць з нашага дома мы збіраемся не з-за шумных суседзяў ці назойлівых камароў, а таму што жыць там на дадзены момант рэальна небяспечна. Тым больш з маленькім дзіцем, у якога з-за пякельнага гвалту абсалютна збіўся рэжым дня і які нервова уздрыгвае, калі за сцяной зноў пачынаюць нешта разбураць.

Але мы самі падпісалі гэты дакумент, не асоба ўнікаючы ў тое, што там напісана. Тут, у Тайландзе, такое часцяком здараецца з усімі зноў прыбылі. Патрапіўшы ў Краіну усмешак, многія з нас чамусьці ўпэўнены: ну, ужо тут-то можна расслабіцца, гэтыя будысты не будуць спрабаваць падмануць на кожным куце. Наіўныя ...

... Але перамены прыйшлі адтуль, адкуль не чакалі.

... Але перамены прыйшлі адтуль, адкуль не чакалі.

Словам, я ўжо змірылася з тым, што дэпазіт, роўны прыкладна тысячы долараў, прыйдзецца падарыць гаспадыні. І яна пры сустрэчы гэтую думку пацвердзіла. «Так я ўжо купіла на гэтыя грошы новы мотабайк», - ані не бянтэжачыся, узрадавала яна нас.

«Вядома, вы можаце з ёй патаргавацца, але наўрад ці гэта дапаможа», - шчыра прызнаўся ўсё той жа супрацоўнік рыэлтарскай канторы.

А каб мы не занадта перажывалі з-за страты цэлай тысячы долараў, распавёў нам некалькі «жыццесцвярджальных» гісторый ...

Працяг ...

Папярэднюю гісторыю Вольгі чытайце тут, а з чаго ўсё пачыналася - тут.

Чытаць далей