Dit is egter moeilik om daarin te glo, maar nadat dit na Phuket beweeg het, het die sirkel van ons kommunikasie skerp uitgebrei. Ons het natuurlik geweet dat in Thailand hy liefhet om te ontspan en oud en jonk. Hulle het egter nie aangeval hoeveel van ons kennisse op die eiland en sy omgewing periodiek gekies word nie. En byna almal lig oor hul aankoms om te ontmoet, sit-praat. En selfs diegene met wie in Moskou ons mekaar net by die vergadering geknip het.
Een of ander manier, maar ongeveer een keer per maand, en in die seisoen en meer dikwels, die volgende vriende-genot vir ons met die nuus van die binnekort aankoms op die eiland. En aanhoudend belangstel in wat ons in werklikheid uit Rusland bring. Om een of ander rede is almal vol vertroue dat ons hier sit, hartseer en eensaam, in drome van 'n stukkie doktorale wors en 'n slukkie ware Russiese wodka.
Bokwiet, 'n geweer en ertjies om in Thailand te koop, is nie 'n probleem nie.
Wanneer die vraag is dat ons van Rusland moet dra, het vir die eerste keer ontstaan, onthou ek, ek het lank gedink en selfs op 'n toer van die omliggende winkels gegaan. Die feit is dat ek persoonlik genoeg in Thailand het. Ek en in Moskou het ek nie spesiaal vodka gehad nie, wat dit met swart brood byt, ek sal eerlik sê ...
Wat is nie in Thailand nie, wat kan ek snags dwaal? 'N Besoek aan die eerste supermark het getoon dat dit alles lyk. Ek het selfs Vodka met die vreemde naam Sochi 2014 ontdek (dit was nog 'n jaar gelede, aan die begin van 2013). En Sprats, en bokwiet, en swartbrood, en Sauerkrauts was ook beskikbaar. In 'n gespesialiseerde Russiese kruidenierswinkel het ek Kefir met suurroom ontdek, asook dumplings van verskillende variëteite en groottes. Jy kan Manta, Khachapuri en Sams aan hulle koop.
En miskien is daar 'n geestelike kos? So dit is reg. In privaat winkels met die Speaker Naamboek onder die enorme aantal staanplekke met Engelse literatuur, is dit moontlik om iets in Russies te vind (die keuse is eklekties, maar veg, daar is waarskynlikheid om op ordentlike literatuur te struikel).
Vars films sien - geen probleem nie. Drie Russies-sprekende kanale word op die eiland uitgesaai. Hul eie programme, natuurlik, behalwe die uitroepe "horror-horror!", Word geen ander emosies veroorsaak nie. Hulle word egter reguit met hitte getoon, met hitte (byvoorbeeld, "geograaf Globe propil" met Konstantin Khabensky in die begin van November - parallel met die begin van die Russiese huur).
In die plaaslike winkel het ons selfs 'n tikmasjien gevind met 'n trotse opskrif in Russiese "DPS Gibbd Moskou".
Kortom, vir 'n lang tyd om te sien wat om te dra, het ons ontwykend geantwoord: "Verras ons!" As gevolg hiervan, vir diegene 'n jaar en 'n half wat ons in Thailand woon, was ek geëet, waarskynlik die middeler van rooi kaviaar.
... En onlangs het ons ontmoet met 'n Muscovite-meisie wat al twee jaar op die eiland woon. Sy het ons genooi om te besoek - op tee. Barancas, peperkoeke en heuning is op die tafel op die tafel gelê. As die ramme en gemmerbreads amper heeltemal deur ons seun vernietig is, het ek besef dat dit blyk dat ek die regte sputum heuning gemis het. Hier, in Thailand, lyk dit soos 'n soet geverfde water - sonder veel reuk. Daarom, die bokwiet Bashkir-heuning, wat ons 'n nuwe kennis gehad het, het met 'n knal gegaan.
So nou het ons reeds besluit en probeer nie om weg te kom van die antwoord op direkte vrae nie. Wat gebeur? Natuurlik skat! Alhoewel ... vir die laaste jaar en 'n half, het ons reeds gewoond geraak aan die rooi icra ...
Maar Thais, wat ons soms nooi om te besoek, verkies heeltemal verskillende produkte van Russiese produksie ...
Voortgesette ...
Lees die vorige geskiedenis van Olga hier, en waar dit alles begin - hier.