Die werking van die reeks vind in die 1820's in Turkye plaas. In die plot vergader die dogter van die Russiese ambassadeur die Ottomaanse Sultan, wat bekend is vir sy passie vir die Europese lewenswyse. Hy bied 'n meisie aan om hom aan kinders te leer. Hier en die speurder begin. Die meisie word gedwing om te stem om sy lewe aan haar pa te red, Harem Sultan sien haar nie, kinders luister nie, dae in die paleis lyk ondraaglik nie. Maar almal red alle ware liefde.
Spesiale vereistes is aan die Uitvoerende Beampte voorgelê - omdat dit die aandag van die publiek byna die hele prentjie moet behou. Daarom was die beslissende baie moeilik en vertraag vir 'n paar maande. Die moeilikste ding was dat die hoofkarakter in 'n Turkse raam moes praat. En dit was 'n voorvereiste. Dit is redelik natuurlik dat die groot aantal aansoekers nie gereed was vir sulke probleme nie. As gevolg hiervan het die rol van Anna Actress Alexander Nikiforova. Nee, sy het glad nie op Turks gepraat nie. Ter wille van die rol het egter 'n klein dingetjie gemaak en die taal so gou as moontlik geleer.
Die ster van die TV-reeks "Molodechka" Alexander Sokolovsky het die ammunisie van hokkiespeler maklik verander op 'n pak van 'n vorige eeu
"Vir twee maande het ek elke dag vir 'n paar uur, selfs op die dae van verfilming en oor naweke, het ek in Turks gegaan, en ons het al die skerms vir 'n week wat voorlê," herinner Alexander. - Dit was 'n baie ernstige voorbereidingstelsel vir elke skietdag. Ek moes verstaan wat die woord beteken om intelligent te sê. Terloops, in die film praat ons nie op die moderne Turkse taal nie, maar op die Starosmansky, wat aan die begin van die XIX eeu gepas is. Ali (Ali ersan dura, die eksekuteur van die leidende rol van Mahmud II. - Ed.) Het my dikwels gehelp om die nodige woorde en met uitspraak te onthou. Dit was 'n baie interessante ervaring, want 'n maand voor die verfilming, in parallel met die studie van die taal, het ons gesamentlike toneelstukke begin, wat natuurlik gehelp het om 'n gemeenskaplike taal te vind. Ons het in Engels begin klasse, en dan geleidelik oorgeskakel na Turks. So 'n ervaring van die lewe is 'n half jaar in 'n ander land, 'n ander kultuur en godsdiens - baie uitgebrei my sienings oor die wêreld en beroep, het ek in 'n sekere sin meer vry geword. "
Al die interieurs waarin opnames geneem is, is spesifiek vir die projek gebou. Maar die landskap lyk baie betroubaar
As Alexandra Nikiforova hard moes werk en die Turkse taal vir haar bemeester het, het die ander Russiese aktrise wat aan die projek deelgeneem het, Oleya Fattyov herinner aan skiet as 'n aangename en ontspannende landrit. "Turke is oor die algemeen goed gedoen," sê Oleia Fattyova. - Hulle is kranksinnig. Almal is gedoen sodat die kunstenaars gemaklik moet wees. Wat die skietery direk betref, was ek nie 'n baie groot vrag nie en daar was geen tonele in Turks nie! Maar die skrif self, let op, was in Russies, Turks en Engels. Toe ek byvoorbeeld in China verfilm is, was die skrif net in Chinees! (Lag.) En met die Turke wil ek graag verder werk. Die land is warm, mense is stadiger as in Rusland. Almal ontspanne, niemand haas nie. "
In baie tonele het die reeks verskeie ekstras deelgeneem. In totaal het kostuums vir die projek ongeveer agtduisend historiese kostuums voorberei
Ook, Oles was beïndruk met 'n ongelooflike vriendelike atmosfeer, wat in so 'n senuwee-proses as rolprent geregtig is. "In Turkye is dit nie gebruiklik om te kommunikeer teen verhoogde kleure nie. Dit is gevaarlik. Die mense is warm, enige flits kan tot 'n groot vuur lei, - deel die aktrise-indrukke. - Alle vrae wat met die Turk styg, moet uitgedruk word in 'n absoluut vriendelike toon en vorm. As hulle aanstoot neem, word hulle vir ewig aanstoot gegee, en ek glo dat alles verlief moet wees, vreugde, harmonie, humor - en dit geld vir alle sfere van die lewe en werk ook! "
Andrei Rudensky gespeel in die reeks Arkady Vasilyeva, die vader van die hoof heldin
Die skaal van die verfilming kon selfs diegene wat deur komplekse telepostas bederf word, beïndruk het. Turkse spesialiste vir 'n paar maande op een van die grootste rolprentstudio's van die land het 'n hele stad op die grondgebied van meer as twintig hektaar geskep, waar 'n multi-Siele-film plaasvind. Die paleis van Turkse Sultan is herbou, geplaveide strate is gelê, lawaaierige Oosterse basaars en helder vintagehuise is gelê. Alle Turkse ontwerpers en argitekte het uiters pedanties genader. Alle rekwisiete is versamel en ontwikkel slegs deur historiese tekeninge en tekeninge. Dit is meer as agt duisend vroulike, manlike en kinders se kostuums van die era toegewerk.
Terloops, Turkse en Russiese kykers sal verskillende weergawes van die reeks sien. Deur die installering van die verfilmde materiaal was Russies en Turkse direkteure afsonderlik verloof, gegewe die eienskappe van die gehoor van elke land.