رنونگ، هن جي ريڊٽن ذريعن کان علاوه، ٻين کي خوش ڪري ٿو. اسان جي هوٽل ڇڏي وڃڻ کان (اڃا تائين شعي ۾ سو کي خون مسيح سان گڏ آيون، توهان هر ڏينهن جي مقامي صحونٽن جي باهه ۾ اچي سگهو ٿا. اسان جي هوٽل جو حق، اسان ادارن جي هڪ قطار ڏٺي آهي - مقامي رهاڪن سان ڀريل ۽ ڀريل. ان کان سواء، سڀئي ريسٽورنٽ ساڳيا هڪ ئي قسم آهن: هڪ فرنس ٽيبلز ۾ ٺهيل آهي، جنهن تي توهان گهٽ ۾ گهٽ سوپ کي پڪي سگهو ٿا، ان تي مٺو گوشت. اجزاء الڳ الڳ ٽائپ ڪري رهيا آهن هڪ وڏو بفٽ، مڇي، مڇي، اهي سڀ کان وڌيڪ ڊمپنگ، اهي سڀ کان وڌيڪ ڊمپنگز، ڀا vegetables يون ۽ ٻيا آهن. پر اڳ ۾ ئي تيار ڪيل کاڌو آهي: چانور مختلف اضطرز، ڀريل نوڊلز، فرائيڊ نوڊلز سان، هر قسم جي سلاد ۽ صرف ميوو سان. اهو هن شان جي قيمت آهي، شرم ۾، 129 بيٽ (روبلز ۾) هر ماڻهو جي ڀيٽ ۾. ٽيبل تي اچڻ جو تعداد لامحدود آهي. اهڙي گهٽ قيمت جو راز ڇا آهي، مان اڃا تائين نٿو سمجهي سگهان. مقامي ويچريس، جنهن بابت آئون سڌو سنئون ان بابت پڇيو، هن جي عڪاسي جواب ۾. "چ، و، توهان کي لازمي طور تي مشروبات جو حڪم ڏيڻ گهرجي، جيڪي هتي تمام خاموش آهن."
Muceramaia Myananar (هوء برما آهي) ايترو گهڻو وقت اڳئين پرڏيهي ماڻهن لاء بند ڪيو ويو.
اسان پاڻي جي وڏي بوتل جو حڪم ڏنو آهي جيڪو 50 روبل "جي برابر" سنجيده رقم "جي برابر آهي. مان ڪونهه سمجهيس! مان صرف اهو know اڻان ٿو ته جيڪڏهن توهان هڪ ڀيرو ٻيهر رنيز ۾ حاصل ڪيو، مان ضرور هڪ ئي رستي جي ذريعي وڃان ٿو: رادٽن جا ذريعا ذريعا.
ميانمار، جنهن کي اڪثر ڪري هزارين پگوڊاس جو ملڪ سڏيو ويندو آهي، پري کان پنهنجي مندر کي راغب ڪري ٿو.
... بهرحال، انهن سڀني خوبصورتي ۽ خنجر جي مشق لاء، توهان کي بنيادي شيء کي نه وسارڻ گهرجي، مان رنيانگ ۾ ڇو پهتس. اهو روڊ تي گڏ ٿيڻ جو وقت آهي. آخرڪار، سڀاڻي صبح جو مون کي پاڙيسري ميانمار ۾ وڃڻو آهي، جيڪو اڃا تائين پرڏيهي ماڻهن لاء بند نه ڪيو ويو آهي.
جاري رکو ...
هتي اولگا جي پوئين تاريخ پڙهو، ۽ اهو سڀ ڪجهه شروع ٿئي ٿو - هتي.