Yekem romana yekem Prilepina "Patholojî" wî nav û gelek xelatên edebî anî. Ew bi rastî deh sal berê bû. Naha li ser stargehên pirtûka wî ya yanzdehan - "niştecîh". It zehmet e ku meriv bifikire ku demek hebû ku kesek bi vî rengî navek bihîst - Zakhar Prilepin! Lêbelê, di zayînê de, jê re dibêjin Eugene. Zakhar pseudonîmek afirîner e. Bi awayê, xizmên rustîk nekarîn texmîn bikin ku kurik nivîskarek navdar a ji kurik re bû. Li gorî dorpêçê bixwe, ew ne li benda hestek mezin ji wî bû. Xerîdar bû, helbest her tişt kir, û tewra bi dengekî bilind ... Bav jî wekî mamosteyek gundî, dayik - hemşîre xebitî. Li gundê Ilyryinka, ku li parêzgeha Ryazan, pêşerojê "Pêşeroj Dum" bi dê û bavê xwe û xwişka xwe re nehişt. Dûv re malbat berbi "paytexta kîmya û" (folklora herêmî) - ji bajarê Dzerzhinsk Nizhny Novgorod ve çû. "Paytexta" rengîn, ku di salên Sovaysê de hatibû kişandin, di salên Sovyetê de hatibû şilandin. Ciyawaz li dinyayê mêze kir. Bêyî Illusions. Lêbelê, bi pêşeroja xwe re, wî wekî helbestvanek rastîn kir: Wî li samotek hesiband, ji impuls û hestên bawerî. Ji ber vê yekê, ji zanîngehê Fîlka derket. Ji ber vê yekê, li Omon, îmze kir, ew ji fermandar re hat şandin, ez çûm şerê li Chechnya. Vegerîna ji şer û jiyana sivîl, li zanîngehê xelas bû. Li yek ji ezmûnan, min bi jina pêşerojê Masha re hevdîtin kir Çar zarok! Du kur û du keçan. Xanî, tijî heywan (pisîk û kûçik), li derve ji bo hevalan, "bi dest xwe xistin" Xirabê Talented - bextewariya paqij! Ji bo nivîskarê nediyar, tewra nediyar. Beriya her tiştî, nivîskar diviya ku di jiyana xwe ya kesane de êşê bikişîne: Di hezkirinê de dilovanî, bêhêvî, hemî şilandî, di vê îlhamê de bikişînin. Zahara cûda ye ...
Hûn bawer dikin ku nivîskarên ku bi ciddî dibêjin ev ne ew e ku ew xwe dinivîsin, û ew bi îdîa ji wêdetir dîktator dikin?
Zakhar Prilepin: "Ez pir nefret dikim û her gav dixwazim ku stûyê li ser serê xwe bişkînim. Ji ber ku bi piranî, ev bi ciddî mirov kesên ku bizinên ecêb dinivîsînin dibêjin. It ew derdikeve - an bêaqil Xwedê, an jî ... bi gelemperî, eşkere eşkere hin celebek bêserûber e. Ez ê dengên xwe nebêm, çu kes ji min re tiştek nexist. Ez tenê xwe dinivîsînim û ne xwîna dil, tenê peyvan li ser laptopê hildibijêrim, ew diçin pêşniyaran. Ne xwînê ... "
Ji ber vê yekê hûn nekarin li her tiştî binivîsin?
Zakhar: "Belkî dibe ku. Min sî salan nenivîsand. Û bêkêmasî dijiya. Di prensîbê de, ez tercîh dikim ku li ser peravê bi hevalên xwe re rûnim û ew zarokên li dora hepsê rahijandin, kûçik mezin e ... Hemî ev ji nivîsandinê pir xweştir e. Lê ez xwe carinan ji bo tavê masî dikim, ji ber ku hin tiştên girîng hene ku ev celeb çalakî dide. Hewcedariya hejmarek girîng a mirovan, amûrek ... min hejmara insan nameyan wergirt - hem ji Rûsya û hem ji welatên din. Bê guman, pir xweş e ku hûn zanibin ku kesek di jiyanê de hûn pir girîng in. Ji ber vê yekê, her tişt ne şaş e. "
Ji zaroktîbûnê, piçûka Zakhara bi xebatê re axivîn. Cihê yekem ji bo xebata wî firotgehek bakurî bû, ku ew wekî loader xebitî. Wêne: Arşîva kesane ya Zakhar Prilepina.
Ji bo gelek kesan, hûn ne tenê nivîskarek ecêb in, lê di heman demê de mînakek ji zilamek malbatê ye. Bi awayê, rojek li civînek bi xwendevanan re, we got ku hûn dixwazin ezmûna malbata xwe li seranserê Rusya weşanê bikin ...
Zakhar: "Belê, ji parvekirina humor re tê gotin, temaşevan xweş bû, bi vî rengî, ji ber vê yekê min destûr da ku ez bi vî rengî bişewitim. (Dikenin.) Whyima mînakek bi min re? Welê, me bi jina min re hejmarek zarokên min çêkir, û wekî din heman çîroka. " (Dikenin.)
Lêbelê, ne yek in.
Zakhar: "Hûn dibînin, malbatek jî xebata min e. Karê bi pirtûkan re têkildar e, lê ew ê ne sereke be. Bi tu awayî hevalê min Sasha Vyedensky (û wî derhêner, fîlim, fîlim, fîlim derxistin) rojnameger pirsî: Kî hûn hest dikin ku hûn kê hest dikin? Di hişê xwe de, belkî, pîşe. Ew: Bavo. I min ji nişkê ve fêm kir ku heke ez jî hatim pirsîn ku ez pê hest dikim - nivîskarek, belgeyek, rojnameger, ez ê bi heman awayî bersivim: Bav. Ji ber ku yek ji polên wî ez dikarim çend demên dirêj bisekinim, dibe ku bi salan. Vêga min helbestan nivîsand, piştre sekinî, û ez îro li ser vê pirsê eleqedar nakim. Dibe ku ev bi prose re bibe. Bi çalakiyên rojnamegeriyê - her tiştî, ew ji min re demek dirêj ji min aciz bû. Lê li ser malbata min, zarokên min ... ew ê her dem be. Ji ber ku ev têgîniya sereke ya jiyana min e. Bînin bîra xwe ku Yesenin got: "Meriv çawa ye ku giyan derbas dibe, mîna ciwan û mîna evînê." Giyan derbas dibe, mîna her kesê din. Û amûrên herî dilsoz ji bo domandina mirovê xwe, hevsengiya wê ya mirovî malbatek û her tiştê ku bi wê ve girêdayî ye. "
Ne mimkûn e ku dema ku zewicî li ser vê yekê difikirin. Hûn ciwan bûn û tenê ji kesê rast hez dikin. Wiha?
Zakhar: "Erê, tenê hevrikî kir. Xuyaye, intuition di jina min de baş xebitî, û min heye. Em carinan li ser vê yekê dikenin. Beşek ironî, bê beş. Tê bîra min ku dema ku em civiyan, min li Omon xebitî. Polîsek serhildêrên asayî, wê hingê fermandarê beşê. Di her rewşê de, di cihên din de hin jerkez ne diviya bû. "
Nivîskarê pêşerojê bi dêûbavan re. Bav, Nikolai Semenovich, dîrokê li dibistanê fêr kir. Mom, Tatiana Nikolaevna, hemşîre bû. Wêne: Arşîva kesane ya Zakhar Prilepina.
Bêserûber bû gurê?
Zakhar: "Erê. Masha bi hin karsaziyê re mijûl bû, yek ji jinên karsaziyê yê yekem li Nizhny Novgorod bû. Min tiştek grafiose nekir - ez zû difikirîm, ez zû difikirîm, min tiştek kirrî, tiştek bi firotan kir, hin ofîs rakirin, wê hingê wan radestî wan kir. Di her rewşê de, wê hemî di nîvî de xebitîbû. Suddenly ji nişkê ve wê meseleyê kir û jiyana xwe bi omeon ve girêdide. Berbi surprîzê ji hemî hevala. Moma Masha (jixwe xapandin, mixabin) mirovek ecêb bû, lê ew jî şaş bû ku keça xwe êdî di malbatê de pere çêdike. " (Dikenin.)
Lêbelê, hilbijartin rast bû. Hûn mêrê bêkêmasî ne, hemî dem û pirtûk hene ku hûn binivîsin û zarokên xwe bilind bikin. Bi keçan re, belkî, ew zehftir e?
Zakhar: "Keç pir hêsantir in. Ew e, ez û kur tenê. Em baş û jin in. Di havînê de ez bi çar zarokên li gund re dijîm. Bi rastî, her havîna ku ez wiya piçek rihet dikim. Û bê pirsgirêk. Ger min ew çend rêwîtiyek nebû, ez ê bi gelemperî li seranserê salê bi zarokên li gund re rûni bijîm. Diyar e ku ew hewce ne ku fêr bibin, û ji ber vê yekê ez bi hêsanî bi jiyanê re mijûl dibim. Lê keçan ji Bav re, bê guman, ji Bav bêtir têne damezirandin. Û kur ji dayikê pirtir in. Min hest kir ku ew ji hin deman bi zelalî hîs kir. Ger em li ser sifrê bi mêvanan re rûnin û piçek cihan bikin, Kurê biçûk her dem ji dayika min re li ser çokên we ye - op! Û keça - ji min re. Welê, piçûk, wê sê zivirî, dîsa jî dikare biçin wir, û li vir. Lê yên ku pîr digerin, bi eşkere, hin nimûneyên behreyên mêr an jin in. Ji bo ku baştir fam bikin ... û kevn jixwe kesek cuda ye. Ew şazdeh e. "
Bavê ku hûn tecrûbir kirin. You hûn jî ji we re nivîskarek ciwan dibêjin? Hûn deh sal in li wêjeyê ne.
Zakhar: "Ez ji her tiştê ku ez difikirîm ku ez prozek ciwan bûm. Lê ew derket - êdî. Rûsya bi gelemperî li polên berê yên temenê vedigere. Û paşê, di salên nodî de me, ji ber wê yekê ku ji kortala * şayîr vegeriya, Pelevin ji bo ciwanan, T'irk'îaê, Tatyana Tolstaya, Yuri Polyakov çû ... û ew ji niha ve ji bo çil salan-çil-çil bûn. Û bi rastî nivîskarên ciwan wê hingê bi pratîkî nehatin xuya kirin. Wexta ku hinekî xweş nekir. Bînin bîra xwe, Yesenin di sala 1923-an de nivîsand: "Ez ji xwediyê helbesta Rusî re hest dikim?" Ew bîst û heşt bû. Naha dê çi celeb helbestvanek ciwan wê bibêje? Pushkin bi sî û sê an sê-çar sal berê di pirtûkên nivîsarê de hene! Ther îro tiştên vê wateyê hene. Karên min jî li dibistanê têne girtin. Ji ber vê yekê min biryar da ku pesnê xwe bide. "
"Li ser peravê bi hevalên xwe re rûnin, birrîna vexwarinê û ku zarokên li dora hepsê rahijandin, kûçik mezinek mezin e, - ev hemî ji nivîskî pir xweştir e." Wêne: Arşîva kesane ya Zakhar Prilepina.
Who kî, ji nêrîna we, îro prozek sozê ya ciwan e?
Zakhar: "Ka em bêjin, Sergey Samsonov. Ew ji Petrûs e. Min gelek roman nivîsand. Pirtûkek bi navê "Anomaly Kamlaev" pir baş derket. Û ew bi rastî ciwan e - sê salî. Min antolojiyek ji proza nû ya mêr a salên zero çêkir. Jê re tê gotin: "Dozen". Û li wir hemî plus-minus - ji bîst û heşt heta çil û du. Hemî proz. Deh kes. Then paşê min antolojiyek din, prozek jin, bi navê "çardeh" kir. Derket holê ku di nav jinan de prosaikov pir baş e. Who! Alisa Ganiev, Polina Korbinina ... Em li ku derê ne ku çavê xwendevanê bibînin. Helbestên ciwan gelek baş in. Lê ez ê piçek ji we re vebêjim. Bi gelemperî, peresendiya cîhanê bi nivîskarên ciwan re jî gumanbar e, lê apokalyptîk, ew pir giran e. Û edebiyat her gav ji bo "germahiya laş" tê pîvandin. So wusa, eger hûn di wêjeyê de dadbar bikin, em bê guman ne rast in. "
Pirtûka "pirtûkan", ku we li ser wêjeya herî dawî ya bi lîroveyên lyrical û sarkastîkî sûd werdigire?
Zakhar: "Dê, bê guman. Ji ber ku ez bi rastî gelek pirtûkan dixwînim. Bi gelemperî di balafirgehan de. Gava ku ew dibêjin, ew dibêjin, ti dem xwendinê ne rast e. Her dem heye. Bi kêmanî gava ku em di veguhestina gelemperî de siwar dibin. Bê guman, ji bo kesek pir girîngtir û girîngtir e ku pirtûkek bixwîne ji ku çil saetan li ser înternetê derbas bike. Ez carinan jî diçim tora civakî û ji bo demek dirêj ve azad dikim. Hûn dizanin, ew tenê ji me re xuya dike ku em di temenê agahdariyê de dijîn û tiştek girîng e ku tiştek ji feedê nûçeya bêdawî fêm bikin. Hemî xelet. Mînakî, hûn dikarin ji bo wê salê hemî rojnameyan bixwînin, dema ku "Anna Karenina" hatiye nivîsîn, û hûn dikarin "Anna Karenina" bixwînin, û ev dê ji hemî rojnameyan bêtir mirovek bide. Heya nuha. Min hin heval dît, di tora civakî de bihîst, û ez baş hîs dikim. Lê gava ku ez çar saetan li wir rûnim, wê hingê ez mîna bîhnek ji trashan derdikevim. Ma min li wir çi kir? Nezelal. Lê min heman wextê ji bo xwendina romana "Almanans" Alexander Terekhov kir û yekser gelek li ser jiyanê fêr kir, li ser evînê, li ser jinekê, li ser Luzhkov. " (Dikenin.)
Planên ji bilî "tomarkirinê" çi ye?
Zakhar: "Piştî" Abode "li wir dê du berhevokên gotarê hebin. Then paşê, belkî rûnin da ku li ser muzîkê pirtûkek çêbikin. "
Digel edebiyatê, Zakhar xwedan dilek din heye: koma muzîka xwe "Elefonk". Wêne: Arşîva kesane ya Zakhar Prilepina.
Bi awayê, li ku derê ez dikarim li koma muzîka we "Elefonk" guhdarî bikim?
Zakhar: "Koma Elefonk" ne jî Nizhny Novgorod - All-Russian. Muzîkjenên ku ez vê projeyê dikim astek pir cidî ye. Beşek vê ceribandinê ji ciwanan re. Wê hingê muzîk ji bo min û ji bo mirovên nifşê min. Elefunk li ser malpera min heye. Gûhdarkirin. Ger hûn jê hez bikin ez ê kêfxweş bibim. Berî her tiştî, ji bo rêhevalên wan. Ji ber ku min di jiyana xwe de her tişt hebû û hê bêtir ji min hêvî dikir, hê bêtir ji dayika min ji min hêvî dikir. Music Muzîkjenên min ên ku pir baş lîstin, ew ... wekî ku dibêjin, Karma. Karma ji her cûre pêvajoyên avê yên şikestî hilweşand, zarok, vexwarin, addict, hemî yên mayî. I ez hêvî dikim ku karma min a ronahî hemî bikişîne ... ev ezmûna kesane ya min e. Dibe ku ew ê kar neke. "
Ma hûn fîlim temaşe dikin?
Zakhar: "Dilê Angel" Alan Parker min çil temaşe kir. Wî min li ciwaniya xwe vegerand. Ez ê nabêjim ku ez li vê deverê pisporek mezin im, lê min gelek fîlimên baş dît. Daysend roj berî mirina Herman, min di gotarê de nivîsand ku hemî wêneyên wî li sê an çar caran mêze kir, ji bilî Khrustaleva. Fîlimên Almanya ji min re dilxweş dibin, ew li min dijîn wek beşek ji min. Hin lehengên ji min ji yên mirovên zindî bêtir rast in. Ez di derbarê sînema nûjen a Rûsyayê de pir xirab bûm, heya ku ew dest bi hevalan bi Dunge Smirnova re kir. She wê, ji bo beşa xwe, got ku me wêjeyek Rûsya Rûsî ya pir xirab e. Ez: "Dunya, naha ez ê navnîşek deh pirtûkan binivîsim, hûn wan dixwînin û dibêjin ku ew ne gengaz e." Û navnîşek nivîsand. Wê xwend. Piştî vê yekê, min bihîst: "Zakhar, ez bêaqil bûm, min tiştê ku pêwîst bû nekir. Ez dîsa dest bi xwendina pirtûkan dikim. " Hûn dibînin, hûn tenê hewce ne ku xwedan rêwîtiyek baş be. Dunya jî pêşkêşî kir ku deh fîlim hilbijêrin. Û min li "Bori Khlebnikov" li "oksîjenê" li "oksîjenê" ya "Euphoria" bêtir li "oksîjenê" dît " Em her sal hene ji gelek wêneyên mezin derdikevin. Bê guman, her cûre rûkalek sînemayê, ku ji hêla hin ne-pîşeyî û bêaqil ve tê derxistin. Lê mirovên ku ecêbmayî dimînin hene. "
Da ku ji bo maseyek nivîskî rûnin, girîng e ku li benda inspirasyonê bimîne?
Zakhar: "Ez vê hestê nas nakim. Bê heval. Ew ji min re nezan e. Carinan ez difikirim ku ew ne nivîskarek rastîn e, ji ber ku min çu carî kêfxweşiya detona afirîner ji xebata kifşê kişand. Qet. Û ne ku ez dest pê bikim bi vê yekê re, lê her gav bi hinekan re, hûn dizanin ... spas Xwedê, di gund de, ez înternetê, ragihandina mobîl û televîzyonê tune, ji ber vê yekê min tiştek tune wergirtin. Dîsa jî dizanin: Gava ku tiştek tune be, pêdivî ye ku ji bo deqîqe û li wir hûn dikarin çar demjimêran bisekinin. Ji ber vê yekê divê ez li gund çi bikim? Ez çûm bi kûçikek, fedî, li çem nêrî û rûniştim ku binivîsim. Carinan di pêvajoyê de hestek heye ku bi rengek ku bi rengek din dixebite. Welê, ev mijarek baş-naskirî ye: roman yekem e ku navîn hilkişe, û dû re jî ew xwe radike. Em tenê hewce ne ku li dû wî razin. "
Wekî ku fermandarê serhildanê, Prilepin ji Chechnya re hat şandin. Kiryarên leşkerî li Qefqasan di romanên wî de yek ji mijarên girîng bû. Wêne: Arşîva kesane ya Zakhar Prilepina.
Û qehremanên xeta wan lava dikin?
Zakhar:
"Hûn dizanin, min demek dirêj wekî hevokek ji peyva Leo Nikolayevich Tolstoy, ew dibêjin, ew e ku wî dixwend Natasha Rostov - bi Progness Pierre zewicî. Lê ev rast e: carinan heroes bixwe komplo diguhezin. Ger em hêsan bin, du celeb nivîskar hene: "Dostoevsky" û "Tolstovsky". Dostoevsky - Ramanên Nivîskar. Ew ramanên wî hene, û ew êrişî romana xwe dikin û her kes dê li gorî xwe bin. Li Tolstoy, gelek fikrên cihêreng jî hebûn, lê ew nivîskarek e, bi qasî axaftinê, jiyan. Tiştê ku di romanên wî de diqewime, bi pêşkeftina jiyana rastîn a kesayetiyê re têkildar e. Bê guman, ez celebek "Tolstsky" im. Modela rastîn a behremendiya mirovî, tevgera ruhê wî ez ji hemî ramanên min ên cigal re girîng im. We dît, bêje ku di nav û karên rojnamevaniyê yên Dostoevsky û romanên wê de têkevin nav tu nakokiyê, bi piranî gengaz in ku yek tişt bi yekî din ve biçin. Û cûdahiya di navbera nêrîna felsefî ya Tolstoy û piraniya nivîsên wî pir caran tê hesibandin. Ji ber vê yekê ye ku Dostoevsky vegotina vegotina bîrdoziya wî, û Tolstoy nikare li dijî jiyanê bisekine. Werin em bêjin min nûvekirina romanê "Sanya" wekî Manîfesto Bolshevism. Ez xweoreşa şoreşger im û ji serhildana zilamê yekser dixwazim. Lê gava ku min ev nivîs nivîsî, her tişt bi vê sazkirina min ket hundir, û roman ji wisa derketibû ku, bêje, Leia Ahacedzhakova li wî dît ku çawa got: "Gelek hezkirin." Û Sergey Yursky heman got. Mirovên ku ji vê yekê nefret dikin ku nûvekirina romanê. Wayi jî, azadîxwaz û her hişmendiyên din, ji bextewariya min re, hin tiştan di romana ku ew eşkere û organîk dibînin kifş kirin. Xwedê ji we re bifikire ku ez berhev dikim, lê di yek carek de "bêdeng" hate fêm kirin: û "spî" û "sor" wî bi romana xwe re hesiband. "Sadima we ya sereke îro çi ye?
Zakhar: "Dem ji bo malbat û zarokan winda ye. Û pêdivî ye ku têr hebe. Ji ber ku zarok pir zû mezin dibin. Ev zaroktiya we ev e - bê dawî, ne jî ye, lê ez ji nû ve hatim, ez ê careke din lehî hiştim, lê ez vegeriyam - ew jixwe dibêje "Ez ê" " ji bo her sedemek. I min guh nedikir dema ku ew ji bo cara yekem çêbû, û ez êrişkar im. Always her dem di rêwîtiyek dirêj de, ez xewn dikim ku ez ê di demek nêzîk de vegerim, ez ê Shova binivîsim û dê tevahiya rojê binivîsim û li wan dinêrim ... "
Hûn ji ku derê enerjiyê digirin?
Zakhar: "Ez difikirim ku tişt ev e ku giliyên min ên pir cidî li ser jiyanê tune. Û ji ber wan, kesek bi gelemperî tête hilbijartin. Ez her dem ji her kesî kêfxweş im. Ji zaroktiyê vir ve. Û mantiqê hêzên bilind ên ku em hemî didin, belkî, jêrîn: yekcar hûn kêfxweş in, wê hingê - li vir, li vir we hîn jî hêzek piçûk heye. Ez hewl didim ku jina xwe îlham bikim: Her kes dilxweş be, û her tişt dê baş be. Û me her tişt heye, spas Xwedê, her tişt di rêzê de ye. Her çend, ez fam dikim, me ji çar zarokan re hêzek tune. These van drav ez nekim qezencê. Dema ku me ji wan re daye, em bi tevahî dîn bûn - nîvê şevê. Lê her gava ku me kiryarên nereng ên illogical pêk anî, zarokek nû xuya bû, cîhê jiyanê bi rengek din jî bêtir û bêtir diyar kir. Gotarek wusa heye: Her zarok bi nanê wê re çê dibe. Ne tenê zarok bi nanê wê, wusa jî dêûbav û nan û nan û tiştên din jî hene. Û jiyan baştir û xweştir dibe. Naha Premium paşiya paşîn qediya, û ez difikirim: Dibe ku yekî din bide ku bide? "