Lev Detkin Thaitin sí - thug sé píosaí sicín i gcónaí nó ispíní scamhadh ón teach, agus uaireanta cheannaigh fiú píosaí dá stern le bia. Thaitin a dheartháireacha agus a dheirfiúracha leis an cat níos lú: Bhí an Detkin níos óige ag iarraidh í a ghreamú ag an eireaball, an ceann is sine - wrap i handkerchief olla agus ag canadh lullaby. Ba é Levka, de réir an chait, an chuid is fearr agus neamhdhíobhálach don teaghlach, ach d'iarr sé uirthi freisin ainm uafásach "Duskin". "Is mise an t-ainm!" - Níos mó ná uair amháin mhínigh an cat ina dteanga féin. Ach níor chuala aon duine nach raibh a thuiscint, níor chuala agus nár íoc sé onóracha dlite dá duine ríoga. Idir an dá linn, bhí piaraí den teach seo aige agus an sean-amadóir áitiúil is tábhachtaí.
Rugadh DUSIA-Isolde i rith an tsamhraidh nuair a bhí talamh go dona ag an suíomh an chlóis agus casta ilstóir ilchineálach "an croí" i gcathair na Pushkin. Tógadh máthair-dlí ina máthair dhearg go dtí an chathair, agus thug an t-ál snaidhmthe sna kittens ón gcarr feadh an bhóthair, sa chéad áit thréigthe. Bhí an t-ádh ar na deartháireacha agus deirfiúracha blasta - dhírigh siad ar na páistí sa chait. Herus í féin, an t-aon trí-dath sa teaghlach ar fad, d'fhan ar an talamh go dona. Is minic a dúirt daoine ansin go dtugtar turtar air agus go dtugtar sonas air. Ach go dtí seo ní raibh mé ag faire ar a lán luck i do shaol. True, bhí pointe amháin ann: nuair a bhí sí reoite cheana féin agus a bailíodh chun bás a fháil le hocras, bhí na hoibrithe le feiceáil ar an bhforas ar an talamh, chuir sé an t-am agus thosaigh sé ag cur beatha an duskey Shaverm agus Belyasha. Bhuel, agus ansin cuireadh an tógáil bruite, agus i measc na n-oibrithe de Luda bhí a lán de go leor de flaithiúil agus dínit.
Nuair a thosaigh an teach ag brabús, bhí cat le feiceáil cairde nua. Chuir cuid mhaith de na húinéirí árasáin isteach ar Dosus, a sheinn léi. Agus fiú rug fionnaidh ar cheann de na staighre dubh, ionas go seithí sí i drochaimsir. Ach shamhlaigh an chuid is mó de na daoine go léir sa domhan grá fíor-ghrá. Chun aon duine a fheiceáil agus ní chothaítear é, ach ghlac sé leis chun cónaí air. Go dtí seo, níl aon rud ag teastáil uathu siúd ar mian leo sonas a fháil. Is é Snooch tost arís agus arís eile chuimil sé ar ais faoin luascán dearg, a raibh na daoine plódaithe anois. Chuala sí daoine a dúirt: Swings Magic, a chomhlíonann siad mianta.
Daoine agus níor thuig daoine go raibh an Duskey ina cat nua-aimseartha agus oideachasúil. Bhain sí a chuid eolais ó dhrawer beag, a léirigh saol an duine. Fuair an cat acquainted leis ag am na n-oibrithe, nuair a bhí an tógáil díreach ag tosú. Ansin chonaic sé an bosca céanna le pictiúir a bhogadh i mboth dleachta den oifigeach dleachta, ina shuí i mbacainn an charrchlóis. Is minic a thosaigh sí ag boo agus ag faire amach cad a bhí ag tarlú ar an scáileán.
Léirigh an bosca gach rud: conas a chónaíonn daoine taobh istigh dá n-árasán, agus iad ag cumarsáid lena chéile, cad a itheann siad le haghaidh lóin agus fiú de réir mar a chodlaíonn siad le chéile. Agus lá amháin, caitheadh leis an dochreidte - a leithéid de puddle ollmhór nach raibh sé le feiceáil uirthi, agus áit éigin i bhfad taobh thiar de na cuileoga súilíneach a bhí an ghrian an ghrian. Tugtar focal "farraige" an puddler air. Ar chúis éigin, in aice leis na locháin, ar chúis éigin, bhí siad ina suí ar na daoine donn agus aoibh ar sonas go dtí na cluasa.
Ón drawer DUSYYA d'fhoghlaim smaoineamh suimiúil dó féin. D'fhoghlaim sí go bhfuil go leor cailíní agus cailíní i gceannas ar dhialann - is leabhar nótaí den sórt sin é seo, áit a bhfuil gach rud faoi ghrá agus caidrimh le guys scríofa. Ós rud é nach bhfuil na paisin i saol an chait tar éis tarlú go fóill ("shamhlú" ina clós, mar aon le húinéirí na grooms, Dusia go mercilessly go géar), shocraigh sí a scríobh faoi dhaoine ón gclós. Sea, agus ní raibh leabhair nótaí an chait freisin, ní raibh sí ach ag casadh a smaointe féin ar mheaisín beag a chailltear sa samhradh de chineál éigin fear. Glaodh é ar an teicníc le focal casta "Guth Recorder".
... Ní raibh grá ag cailín i seaicéad órga agus ina chuid buataisí ag sála arda. Go bhfuil an t-am go léir cráite chun é a bhaint as an mbóthar agus ó na criathar: "Ná bíodh mearbhall ort faoi do chosa!" Ina dhialann, thug an cat faoi deara: "Nina. Ag féachaint agus ag samhlú. Ní maith le cait. " Cúpla lá ina dhiaidh sin dúirt sé: "Le grá, tá sí daingean go ginearálta. Bheadh sé fós chomh díobhálach sin. "
Thug Dosus collar ollmhór ar uafás seaicéad cailín. Bhí sé as an bhfionnadh ainmhithe, dath cosúil lena sciorta féin. Agus cad a tharlaíonn má tá sé chomh maith le cat, ach mór, a maraíodh ar mhaithe le cé go bhfuil whim daonna? Ar na heochracha ón gcarr ag Nina, comhrá eireaball duine. Agus nuair a chuaigh an cailín isteach sa chlós i mbróga nua, ar dhaoine eatarthu le fionnaidh geal dearg, ní fhéadfadh anam an chait seasamh.
Thuig Dusya go raibh an chomharsa gan choinne - an sealgaire. Maraíonn sí ainmhithe ar shráideanna na cathrach, agus ansin ordaíonn sé éadaí agus coisbhirt ó fhionnadh a gcuid trófaithe. Chuir barr dearg de bhróg an Nina i gcuimhne don dath oráiste deannaigh máthair a cat, agus an fear bocht beagnach cried. Maidir leis na mná eile a maraíodh, chinn cat dubh agus bán-dearg díoltas a ghlacadh. Bhí a fhios aici árasán an chailín agus, go ciúin ag enchanting sa bhealach isteach, bhí sí ag géarú rubar braided nua ag an tairseach Nina. Agus ansin, sneaking, léim agus crochadh ar an doras, clúdaithe le rud éigin an-bhuan. Rinne an cat iarracht go láidir agus d'fhág sé cosán suntasach le crúba ar an upholstery.
Léigh an chéad chaibidil eile den leabhar anseo.