Thrasnaigh ár gcosáin go randamach - faoi chruinnithe den sórt sin a deir siad: is cinniúint é seo. Agus ghreamaigh mé mo diabhal do chairde chuig na hintinneolaithe ar an raidhse de choilcíní baile, a bhí ag dul amach sula ndearna siad iniúchadh ar ábhar mo sáspan!
"Ach níl aon bheocht den sórt sin ann," d'iarr mé, áfach, ag comhaireamh i ndáiríre ar ádh, "ionas gur throid siad na coileach seo mar ghaolta, ar shlí eile chun iad a mharú, ní cheadaíonn sé mothú dosháraithe suaimhneas?"
- Cén chaoi, cosúil le, - fhreagair guth milis dom, gorible, taitneamhach agus mar thoradh air sa chúinne i bhfad i gcéin, áit a ndúirt bosca gloinithe neamhdheite. Anseo tá siad, an áit bhreithe, an chéad naimhde de cockroaches.
- Ní ghlacfaidh mé linn! - A scairt mé, nach bhfuil amhras orm go bhfuil an t-iontas ag fanacht liom i nóiméad.
Ath mé arís, bhí sé míshásta. Chlúdaigh a chorp go léir an t-armúr dubh, ar an duine a mhúnlaíomar ollmhór, scary go glónlaí bump, agus mustache ... Dia, cad é an mustache! Sháraigh a fhad méid an taracan féin, a bhí beagnach le mo pailme. I bhfocal, bhí sé ina ciaróg, is é sin ciaróg.
Nuair a d'éirigh le hintinneolaí gleoite mé a threorú go dtí an mothúchán, chuala mé scéal fada, siamsúil faoi fhuil na fola de mo lucht aitheantais nua agus mo chréatúir dhearga. Sea, tá, ná bíodh ionadh ort: Ba vendetta fola é, agus fiú amháin ina theannta sin, speiceas baineann. Ní fhéadfadh ach duine amháin acu críoch áirithe a mhaireachtáil agus a rialú, sa chás seo, mo chistin féin. Fiú amháin maraíodh díreach tar éis an fhairsing, thuig mé: Madagascar Cockroaches - tá seans níos mó ann. - Beidh sé devour an t-iomlán "do" cockroach, "daoine cinnte domsa, thug an saol na cockroaches trópaiceacha seo," beidh sé fraoch an saoirseachta go léir, ní bheidh ort fadhbanna.
- Agus é? - Ón smaoineamh go mbeidh a leithéid de ollphéist ag fiach sa chistin, theastaigh uaim caoineadh.
- é? Mar sin tá sé trópaiceach, teastaíonn teas uaidh. "Beidh tú i do chónaí ar feadh roinnt míonna, tabharfaidh tú cockroaches agus ansin bás go ciúin mé féin."
- Agus níl sé ... ní bean? Ní bean torrach?
- Cionta! Cad é atá againn, i do thuairim, nach bhfuil buachaill cockroach ó chailín in ann idirdhealú a dhéanamh!
- A ... Níl siad ina gcaidreamh idirnáisiúnta saincheaptha? Agus ansin conas a roinntear mutants ...
- Ná colscaradh, ná colscaradh. Sea, ná bíodh eagla ort go mbeidh tú amhlaidh, a ligean ar láimh.
Bhí sé náire air go raibh eagla air, cosúil le cailín fásta, agus leathnaigh mé mo lámh. An cockroach reo ar an pailme. Chuaigh mé i dteagmháil go cúramach le mo mhéar roimh a dhroim, agus ... chroith an taisce taisce an seomra. Ó mo, mhionnaigh mé, léim tairgthe ar an gcongán go tobann in áit amháin agus d'fhulaing sé go géar, ag an am céanna d'eitil sé go dtí an t-urlár, agus bhí mé ar an méadar ar shiúl.
- Ní raibh sé tuairteála? - D'athraigh an mothú trua go bhfuil sé míshásta, chun bás cromáin neamhchiontach a dhéanamh i rud ar bith.
- Sea, ní marbh, ní ag fáil bháis, "suaimhneas dom. "Coinnigh i gcuimhne: tá sé fós ag rith, tá cosa an-air.
"Comharsana a thagann, chuala siad an cnag na crúibe," Shíl mé go bhfuil imní uirthi, go cúramach an bosca a bhaint le cockroach - go léir an gcéanna créatúr Dé! - le mo mhála. Do chomhghleacaithe, a bheadh, nach bhfuil fionnuar, iachall orthu, a dhéanamh aoi bocht le Léim Madagascar agus dul isteach i gcaillteanas an chuisle, an cockroach thaitin é féin, agus mo wrestling a thabhairt go dtí an teach - ní an-...
"Smaoinigh," chuir siad orthu iad, "Dúisíonn tú go dtí seo i measc na n-oícheanta, agus tá topot agat i do chistin, tá an cockroach dubh ag casadh an dearg ...
Bhí mé ceangailte - gan a chaitheamh amach. Tháinig mé suas go práinneach leis an ainm ionas gur thosaigh sé ag dul dom ar bhealach gaol - tar éis an tsaoil, ní cineál éigin de cockroach, agus mo chick de philip. Idir an dá linn, bhí sé fuar ar an tsráid, agus lig dó dul i ngleic le cockroach i ealaín fionnuar i gceist chun é a scriosadh. Thosaigh mé ag fágáil an obair go luath chun am a cheannach chun úlla úra a cheannach. Líonadh ó eagla agus disgust, I, ag iarraidh gan cur isteach ar an cockroach, rinne mé píosaí d'aois torthaí agus a chur cinn nua. I amháin an dara, Philip go géar unfoldly an mustache i dtreo an chóireáil, agus ina dhiaidh sin ag an dara mustache, ina dhiaidh sin a seoladh an cockroach é féin chuig na húlla. Chuaigh Filippe ar na braoiníní sú úll mar gourmet fíor. Nuair a d'éalaigh sé. Thóg mé an bosca agus ... Oh horror chónaíonn sé! Bualadh leis an fuar! Bhí rath ar an gcuardach, bhí Philip ina shuí i gcathaoir agus ghortaigh an mustache i dtreonna difriúla.
- Cén chaoi a n-aistríonn tú, ionfhabhtú, an clúdach!
Agus ansin ar an tsráid stewmed, agus d'oibrigh na cadhnraí ar chorna iomlán, bhí sé in am fiach mór a dhearbhú. D'oscail mé an clúdach. Tsigh Lá Philip tháinig abhaile, sa bhosca, agus ansin imithe as feidhm. Trí mhí ina dhiaidh sin ní raibh mé ag coileacháin ... Anois tá na redheads conquered ag an gcríoch - cá bhfuil mo philip? B'fhéidir, nár aistrigh na hidirbhearta Gheimhridh na Rúise, agus cad a chuaigh duine maith go dtí na comharsana ... Ar mharaigh siad an fear bocht? Agus le déanaí, d'fhiafraigh cuid de na comhghleacaithe nach ndearna dearmad déanta air go fóill mo stoc FILI, mura bhféadfaidís an rud céanna a fháil, déantar na coileach a shárú. Táim ag smaoineamh freisin chun "peata baile" eile a thosú. Cad? Lig do cheann coileach-ollmhór a bheith cosúil leis an gcistin ná an bricfeasta a scing go ciúin.