Is minic a iarraim orm: cad é an t-amhránaí, agus fiú na Rúise, i Londain? Go dtí seo, is deacair cónaí i ngach áit é ceoltóirí, amhránaithe, amhránaithe, damhsóirí, stiúrthóirí agus an chuid eile atá fostaithe sa tionscal siamsaíochta. I Londain, níor stop aon cheolchoirmeacha, turais, imeachtaí mais i Londain. Dúntar amharclanna agus ceoil go léir ar feadh 8 mí. D'ardaigh an tionscal siamsaíochta iomlán! Dá bhrí sin, is é an freagra inniu: san Eoraip, tá na hamhránaithe anois ag maireachtáil go crua. Tá beagnach aon óráidí beo ann. Ní féidir liom a rá faoi féin "amhránaí Rúiseach" nó "amhránaí Béarla": I mo thuairim, níl teorainneacha ag ealaín agus ceol. Tá repertoire ollmhór Béarla-labhartha agam, clár Rúiseach, chomh maith leis an repertoire tá amhráin agus Arias san Iodáilis, Spáinnis, Eabhrais, Seoirseach agus T.
Is cathair chosmopolitan ollmhór é Londain ina bhfuil líon mór náisiúntachtaí ar fud an domhain. Agus tá sé go hiomlán gnáth nuair a oibríonn daoine ó thíortha éagsúla in aon fhoireann amháin: Is féidir le Vocalist a bheith ina Iodáilis, ina bassist, ina imreoir méarchláir -
Moldóvach, agus t d agus t.
Alex Paul
Chomh maith leis sin, tá an pobal ag ceolchoirmeacha agus imeachtaí an-éagsúil. Roimh an phaindéim, bhí go leor óráidí, ceolchoirmeacha ag gach duine agus bhí go leor poiblí acu. Agus bhí éileamh ann. I láthair na huaire, d'éirigh an tionscal ar fad suas. Fíor, ní chiontaíonn staid na gceoltóirí, cuidíonn sé leis. Déan íocaíochtaí, ag brath ar chánacha a íocadh roimhe seo. Is féidir leis na suimeanna na ceoltóirí, agus beag a fhaightear den chuid is mó, ach ar bhealach éigin coinníonn gach duine an 9ú mí. Níl ann ach amháin le súil go mbeidh gach rud thart agus tiocfaidh gach rud ar ais i gciorcail. Agus beidh na hamhránaithe agus na ceoltóirí ina gcónaí níos éasca.
Is minic a iarraim orm, an bhfuil sé i ndáiríre droch-cheart sa Ríocht Aontaithe? Scríobh mé cheana féin os cionn sin Londain, agus is é an t-iomlán na Ríochta Aontaithe i netual éagsúlacht ollmhór teangacha agus cultúr. Maidir le mo chuid blianta fada den saol cheana féin (sa Ríocht Aontaithe táim i mo chónaí cheana féin ar an 17ú bliain) Fuair mé amach go raibh mórán meas ag na Breataine ar Rúiseach ná, mar shampla, roinnt saoránach Bhaltacha. Níor bhuaigh mé riamh go raibh easpa measa nó nach dtaitníonn leis na Breataine, má chuala siad go labhraíonn mé Rúisis. Cloisfidh siad an óráid neamh-Bhéarla, iarr, agus cén teanga, agus cén áit a bhfuil tú? Tá caidreamh iontach agam le mo chomharsana-na Breataine, le comhghleacaithe, le tuismitheoirí cairde mo pháistí agus ní raibh aon duine ar bith ann.
Tá fadhbanna ann maidir le plean eile, má tá Béarla na gcuairteoirí lag le haghaidh cumarsáide, ach tagann sé le chéile go hiomlán agus gar d'inimircigh ó aon tíortha eile. Tá daoine na Rúise anseo, den chuid is mó, faoi úinéireacht an Bhéarla, an-chairdiúil agus comhoibriú leis na Breataine agus
aon duine eile de náisiúntachtaí éagsúla.
Ach mar gheall ar an dearcadh i leith polaitíocht na Rúise - go hiomlán difriúil. Cad a dhéanann sé seo go hiondúil tagann sé as na meáin. Ba mhaith liom glaoch air Wars Faisnéise, atá inniu ann
Go minic in aon tíortha eile. Dá bhrí sin, ba mhaith liom rud amháin: Ligim chuimhneacháin pholaitiúla polaiteoirí eatarthu féin a réiteach.