D'iarr sé orm go déanach san oíche.
- Éist, "Dúirt Kirill," Is mian le duine de mo chailín go práinneach tú ...
Tuilleadh imithe as an líne. Bhog mé go huathoibríoch ar shiúl ón leaba atá suite in aice láimhe, ansin shocraigh mé go raibh sé fós, is dóichí, ag an obair, chaith sí gúna agus chuaigh sí isteach san oifig.
D'iarr sé ar ais i gcúig nóiméad.
- Is mian le duine de mo chailín go práinneach a fheiceáil sa chás, "Ar lean Killukov," cailín álainn den sórt sin, gheobhaidh tú pléisiúr aeistéitiúil. Déanta domsa. Cad atá á phlé againn faoi, níl a fhios agam. Deir sé nach bhfuil ach tú féin agus aon duine seachas tú.
"Smaoiníonn an leath seo," shocraigh mé orm féin agus dícheangail mé.
Ar an lá ceaptha, léigh mé go socair an nuachtán crispy, ag críochnú an caife i cupán leis an inscríbhinn "beloved", nuair a chonaic mé an fhís taobh ar an monatóireacht a dhéanamh go dtarlaíonn cineál éigin gluaiseachta fir Brownian sa bhfáiltiú.
Shiúil buachaillí thar an seomra ionchais ann agus ar ais gan stopadh. Cuala sé cosúil le cailíní ag an bhfáiltiú scaipthe le fiacla.
Chuaigh sí isteach san oifig, agus chodail mé beagán, mar tar éis an uppercot an dá Klitschko. Ba é an chéad bhabhta an buntáiste soiléir atá ag Nelly.
Labhair muid. Máthair - Tatarka ó Saratov, óna fuair sí leathar silky beag dorcha, curls wavy de ór donn-gruama, cheerful, cuma beagán Hooligan agus cófra deataithe tromchúiseach, atá intuigthe le radharc X-gha a bhfuil taithí acu trí blús síoda. Daid - imreoir cispheile ó Vilnius, a tugadh dó ag an bhfoireann Volga áitiúil, a thug an t-iníon, súile glas trédhearcach Baltach le painful agus cineál éigin de ghrásta spóirt cat. Le rud éigin elusive, chuir sí i gcuimhne don athar feabhsaithe Karl Bruni sna blianta is fearr, ach bhí sé cóirithe go raibh sé galánta ná an chéad chéad bhean Francach. Mar sin féin, scóráil Karl ar seo, dar liom, ...
- Cad is féidir liom a dhéanamh ar do shon? D'iarr mé ar an aoi.
Is é sin, ar ndóigh, bheadh sé níos fearr dá gcuirfeadh sí an cheist chéanna orm ar dtús. Bhí an freagra agam ó thús ár gcruinnithe. Ach ní thuigeann an cat go léir tú féin cad ...
- Ba mhaith liom an t-óstán RIC a mheas ar feadh cúig mhilliún euro. Dúirt sí an ceann i bPáras, a dúirt sí agus chaith sé a chos cos.
"Topaic thromchúiseach," Thug mé faoi deara agus thairg mé aistriú go tolg compordach. Chun "Rithu" Mar sin ní bheidh ach sna caibidlíochtaí piocadh suas.
Táimid tar éis bogadh. Athoiliúint sí cos amháin ar leataobh. Sna súile dorcha. "Nó brú, nó cur isteach ar sholas," shocraigh mé. Cheartaigh mé an féileacán agus ar chúis éigin a dúirt sé: "Aontaím." Ansin shíl mé beagán agus chuir mé leis an seasamh dlíthiúil a neartú i gCúirt Pháras, is cinnte go bhfuil sé Rúisis: "Sracadh, cosúil le Tuzyy Warmer!" Tháinig focail as dom i gcogar agus trí thrí "p". Ní hamháin gur óstán iontach é, ach freisin domsa.
"Feiceann tú, Alexander Andreevich, is iriseoireacht mac léinn mé, MSU rúnaíochta," Thosaigh Nelly a scéal. - Dhá sheachtain ó shin theastaigh uaim deireadh seachtaine a chaitheamh i bPáras. Ní raibh sé ar feadh i bhfad, tá a fhios agat. D'eitil mé ansin ar maidin Dé hAoine agus stop mé i rís ar an gcearnóg vandom, i mbeagán focal.
- Bhuel, ar ndóigh, thug mé faoi deara. - Cá háit eile is féidir leat fanacht i bPáras? Mac léinn dara bliana. Iris. MSU. Bhuel, ní bheadh sé ridiculous a shamhlú eile. Agus?
- Ar an gcéad tráthnóna, ar an Aoine, chuaigh muid le cairde chuig an gclub. Damhsa, ag gáire, bhí sé an-mhaith. Fuair mé acquainted le duine áitiúil, Simon. Deas. Is féidir é a fheiceáil go bhfuil Eurocupas tromchúiseach ann. Tá sé cosúil le mac saibhir. Béarla Mór. Cé gur cosúil, tuairim iontach faoi do aghaidh deas.
"Tuigim," a dúirt mé. Shíomón loomed os mo chomhair i toin dhochloíte, ach bhí Ritz fós i bhfolach sa cheo.
- Go hachomair, thosaigh sé ag tabhairt aire dom go réidh dom. Rómánsúil agus sin go léir. Ansin thug an Simon céanna dom an t-óstán san oíche.
"Seo é!" Swept sé ina cheann, agus ar chúis éigin d'fhéach mé ar an seans go n-osclódh sé go randamach le haghaidh áilleacht ar an tábla ar an tábla den iris leis an alt "croí cróga an dlíodóra dobrovinsky".
- Agus? - I zagundosil le proincess Francach arís. Is é an t-aon duine a bhíonn ag na daoine i mo shonraí.
- Agus ... ní chaitheann aon rud ... ach gach rud a chaitheamh. Bhuel, phóg sé. Holded do na háiteanna ... Agus mar sin - rud ar bith ... rud ar bith tromchúiseach. An dtuigeann tú?
- Nellyochka, tá ní thugann tú aird, ar aghaidh, scíth a ligean. Is é seo mé ag lorg dúr, agus mar sin tá mé cliste, agus fiú go mór. Agus?
- Bhuel, go ginearálta, thuig tú. Mar sin féin, ghlac mé leis an gcinneadh straitéiseach codladh leis an lá dár gcionn - Dé Sathairn.
Is é sin, mar a thuig mé, rómánsúil agus "le haghaidh áiteanna" - ba ghníomhartha oirbheartaíochta é. Agus is straitéis é plean Dé Sathairn cheana féin. Bheadh Napoleon beo, bheadh sé ag tiomáint Nelly do bheoir lena chuid beartaíochta agus straitéis le haghaidh Nishchebrudes ... Ba é an Triwick go léir é.
- Go dtí seo, mo chroí, tuigim gach rud. Chomh maith le "ríse". Níor chuir "Ritz" isteach i mo chuid beartaíocht nó sa straitéis ...
- Tarlóidh Eschah, féach. I mbeagán focal, ar maidin bhí bricfeasta agam agus shocraigh mé siopadóireacht éadrom a dhéanamh ar fhoburs-Sant-Onor, nó mar ár gcailíní FOBUR Naofa Gonorrhea glaoch air. Tá siopaí maithe ann ...
"Tá a fhios agam," d'fhreagair mé. - ní an chéad lá pósta. Is é sin, ní don chéad uair pósta.
- Mar sin. Shiúil mé beagán i Gonor Naofa, ansin thóg mé tacsaí agus tháinig mé ar ais. Bhí gach duine i gceannacháin le haghaidh an tráthnóna ... Ag ceann dár Grymza sciorta sciorta le portráidí as faoin srón. Chomh fionnuar, dul dÚsachtach. Agus deirim léi: "Cén fáth a dteastaíonn sciorta uait le portráidí? Féachfaidh tú pale sa chónra ar a gcúlra. " Agus tá sí arís de chineál éigin olc. Agus sí: "Mar sin, ar feadh trí chéad Rúbal, ní bheidh aon duine, seachas Necrophile, grá." Agus tá an mála láimhe chomh fionnuar go fóill, ó Python le síoda, bhí mé díreach tar éis é seo a dhéanamh, ach thug mé di nnke, ach rinne mé dearmad ar dhuine sa tír ar chor ar bith le mo dhathán ... agus ansin fuair mé mé féin, agus ansin an Ní fios dom mála láimhe. Agus tugadh ceann nua don chúl, b'éigean dom caoga dollar a thabhairt. Scunnrels. Bhí grianghraf chomh maith sin ann. Beagnach an eochair a rinne.
- Agus? - Rinne mé iarracht cur isteach ar an "sreabhadh go héigríoch."
- Cén fáth a bhfuil tú go léir cráite orm, Alexander? Tá sé seo go léir an-tábhachtach don chúirt, feicfidh tú.
Ós rud é i bpróiseas an chomhrá taispeánadh mo phátrúnacht gan choinne, cosúil le puppy an eireaball dornálaí, thuig mé go bhfuil muid ag dul i dteagmháil go tapa ...
- Mar sin. D'fhill mé ar an óstán, d'fhág mé an concierge go léir de Piera-Francois. Guy álainn den sórt sin, fionn, ach, dar liom, níl suim ag a mhná. Agus chuaigh sé go dtí an barra ar an gcéad urlár. Ní itheann mé díreach ar feadh na hoíche, ach beidh mé cosúil le mo Zara, agus sna gluaiseachtaí le feiceáil go mór le dinnéar trom. Mar sin shocraigh mé rud éigin a ithe uathu. D'ith mé dhá cheann déag d'oisrí eite de Claire, ansin sé níos mó le cristal bándearg, tae le mint agus leath-macanóin, tá siad saill, ach blasta - uafás, fiú níos fearr ná i Pushkin. Agus chuaigh sé go dtí an seomra chun neart a fháil agus scíth a ligean os comhair an tráthnóna.
"Sea, ar ndóigh, straitéis," Thóg mé, a cheadaíonn Sitt an lae.
- Bhí mé fós ag iarraidh pajamas nua a chaitheamh. Deireadh an domhain! Casadh naked, collar bán, síoda, chanel. Go dtí an neamhábaltacht. Ach ansin shocraigh sé uirthi í a fhágáil don tráthnóna. I mbeagán focal, leag sé síos i rud ar bith. D'oscail sé súile uair an chloig ina dhiaidh sin. Dizzy. Disgusting, mar atá roimh thástáil. Ní cosa, olann iad na cosa. Stop mé go dtí an folctha. Agus ... an cuimhin leat dán leanaí? Ardaíonn Blavontina seolta!
"Brigantine," ceartaigh mé.
- Cad é an difríocht! Ó gach suíochán - tromluí soladach amháin! Nimhiú fiáin. Gan neart. Thit isteach sa leaba. Breoite cosúil le gunna. Is fuath liom. Déanaim gach rud sa mhála, agus is páipéar é! Gach sreabhadh ... I, diabhal ...
- STOP! - Dúirt mé. Mar sin ní raibh mé ag iarraidh go mion.
- Concierge Glaoigh mé, agus conas a mhíniú cad nach bhfuil a fhios agat liom, agus ní féidir liom. Tá mé ag iarraidh a chur in iúl dó go bhfuil "Rigoletto" Fountain agam, agus tá an Baran seo agam faoi na ceoldrámaigh.
"Eallach Tupaya," D'aontaigh mé go tapa.
- Sa deireadh, ghlaoigh an dochtúir. Shíl mé: "Gach rud, tháinig an deireadh domsa anseo." Cuir dropper. Táibléid agus sin go léir. D'fhéach sé ar an leaba go dtí an mhaidin Dé Luain. Dath aghaidhe, cosúil leis an bhfear marbh ar an tríú lá. Níor ith dhá lá. Níor eitil aon duine go Moscó. Chuaigh cófra cheana féin. Is ar éigean a tháinig mé liom féin ...
- cófra? - I gcás go n-d'iarr mé.
- Sea, mé féin! I mbeagán focal, is mian liom anois cúig mhilliún euro. Le ritsa. Anseo.
- Cén fáth an oiread sin? - thosaigh sé ag bogadh go mall go dtí an inmhianaithe.
D'fhéach Nellie orm le suth de iontas éasca. Sa tsúil chlé, léadh go raibh a cara Kirill idircheapadh dom, agus ní dhéanann an dlíodóir a leathnú rud éigin. D'imigh an cliant agus lean guth beagán tite.
- Conas nach dtuigeann tú? Fuair mé amach go léir. Is é Syoma an mac do thuismitheoirí OH-saibhir. Mar sin, dá mbeimis ar an tráthnóna sin tharla gach rud, agus dhéanfainn é a phósadh, tar éis bliana, le colscaradh, gheobhainn an chéad chúig euro uaidh.
Bhí ionadh orm. Loighic den sórt sin, láimhdeachas den sórt sin ón oisrí marbh, ní raibh mé ag súil leis, ná an mollusk éagtha.
Thosaigh mé ag míniú. Lán-hopeless. Ar ndóigh, tuigim go meallfar an aird bhreithiúnach chuig an ngearánaí, ach go n-ardóidh an dlíodóir céanna liomsa, ach Fraincis. Míneoidh sé go tapa an nonsense go bhféadfadh sí sé oisrí a ithe timpeall an choirnéal, roimh nó tar éis Ritz. Agus ba é an t-oisrí a bhí ann do Ryu de Rivoli a ba chúis le buille cunning chun cuimhne Ekaterina Medici ón Louvre in aice láimhe. Agus sin, más cuimhin leat, pokes gach cuntar, go háirithe Tatar Liotuáin. Nó Liotuáinis Tatar. Agus níl muinchille ag an mblaosc rutic leis an gcolún Vandom.
Níor thug Nelli éirí as beagnach uair an chloig. Dearadh sí le haghaidh aon rud a cheannaigh pitseámaí, ar shúile lonrach Simon tráthnóna Dé hAoine, ar mo stupidity ... agus ar "rigolet in-athúsáidte" sa mhála páipéir Hermes.
Cheana féin sa doras, ag splancadh le súl glas le beagán pianmhar nó cuimilte, ní thuigim a thuilleadh ó thuirse, d'iarr mé ar dhalta dara bliain Zhurfak ceist sacraiminteach:
- Alexander, agus cad ba cheart dom a dhéanamh an chéad uair eile i gcás comhchosúil?
- Má thugann tú dom píosa de G. ar shéala an óstáin "Ritz", ansin déanfaimid an t-óstán a bhriseadh, agus Simon, agus a bhreith go léir go dtí Confetti na Bliana Nua. Tuzik lena lampaí teasa as an éad ...
Chuaigh sí agus d'fhág sí. Gan rud ar bith. Le dóchas briste.
Tá roinnt blianta caite. Bhuail mé léi go raibh diamaint chalkworm aige agus a chuir isteach go suntasach sa seomra ranga, ag liathróid charthanachta amháin. Chaith muid i dhá fhocal faoi seo ... Ar chúis éigin chuimhnigh mé ar an chastushka "mo chroí sa chónra, bhí mé ceangailte ...". Ach i gcodarsnacht le loighic an bhéaloidis tíre, in ionad domsa bhí an chéad sraith den chéad sraith den liosta notorious.
- An bhfuil tú eolach ar Alexander Andreevich? "Smiling, d'iarr fear céile Nellichekin."
- Oh yeah! - D'fhreagair mo sheanchara. - Labhair muid díreach faoi conas a bhí sé indéanta a ithe san óstán "RIC" sular thosaigh na deisiúcháin ann bliain ó shin.
"Táim cinnte go féidir le do chéile dinnéar níos lú iontach a chócaráil duit i Moscó." Agus, agus, agus go pearsanta, í féin, - thug mé faoi deara le mo ghrá domsa le cineáltas agus tuiscint ar scéalta na gcaidreamh daonna.
- Cad é an smaoineamh iontach, Alexander Andreevich! Tú, mar is gnáth, stóras de ghaois! Is cinnte go gcaithfimid glaoch ort an lá eile agus tá gach rud chun gach rud a phlé, "Nelly faoi deara, ag glacadh a beloved ar láimh.
Níos luaithe nó níos déanaí, éiríonn siad go léir i mo chustaiméirí ...
Níl, mícheart. Ina ionad sin, tá sé dona nó go maith.