ما به پوکت جزیره تایلندی پرواز کردیم. در مسکو، من شخصا شوهر از چمدان و دختران یک پیراهن اضافی را پرتاب کردم، که آنها مخفیانه سعی کردند به تایلند حمل کنند. البته، این تاسف است که بخشی از جوراب های مورد علاقه شما باشد، اما شما موافق هستید: احمقانه است که آنها را به کشور حمل کند، جایی که همه چیز به ارزش 2-3 دلار است.
به عنوان یک نتیجه، کوزه های لوازم آرایشی من در غرفه ما سخت ترین در چمدان ما بود (به دلایلی تصمیم گرفتم که من بتوانم در تایلند بدون آنها زندگی کنم) و کتاب های درسی دختر (تا زمانی که ما آن را در کالج تایلندی قرار دادیم، تصمیم گرفتیم به طور موقت به خارج از کشور در مدرسه بومی خود مسکو ترجمه می شود).
بسیاری از دوستان ما از خروج ما آشنا به نظر می رسید وحشی. به این معنا که ما با حداقل چیزها سوار شدیم و اکثریت خجالت کشیدیم، به هیچ جا رفتم. ما به طور خاص هتل ها را رزرو نکردیم و از اجاره یک خانه در اینترنت اجتناب کردیم. ما با کلینیک ها نوشتیم و هیچ قراردادی را با آژانس های مسافرتی روسیه که در گردشگری پزشکی تخصص نداشتیم، نتیجه نگرفتیم. ما فقط بلیط به یک طرف مسکو-پوکت و اعتماد به نفس داشتیم که برای پیدا کردن مسکن در محل یافتن مسکن و بیمارستان لازم بسیار ساده تر بود. دقیق تر، از خانواده ما مطمئن بود که تنها من. شوهر و دختر به سختی این دیدگاه را که به همه اعتماد دارند، انجام دادند. اما، به نظر می رسد، در عمق روح، ناشناخته کمی بود، که در انتظار آنها در محل جدید بود ...
ادامه داستان ...
چرا همه شروع شد - اینجا را بخوانید.
داستان قبلی اولگا اینجا را خواند.